ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
"Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης", ξεχωριστά, ωστόσο του χωριού μου, καταμεσίς του οποίου υψώνεται ο περικαλλής ναός του που βιγλίζει τα Λευκά Όρη και τον Ψηλορείτη. Στο Νίππος, λοιπόν, για τη Χάρη του Σταυρού, από νωρίς χθες και σήμερα. Για να φέρω κι εγώ, όπως κι άλλοι, με πρώτο διδάξαντα τον φίλο των παιδικών μου χρόνων Μέμνο Κουρομεχελάκη, που έχει ξενιτευτεί, στη Νέα Υόρκη, τη γλάστρα μου με τον βασιλικό... Για να ψάλλω, επί την ηλίου δύσιν, μαζί με τους άλλους ψαλτάδες, το πρώτο "Σώσον , Κύριε τον λαόν Σου"... Για να ζήσω την τελετή της Ύψωσης του Σταυρού, κάτω από τον μεγάλο πολυέλαιο... Για να θυμηθώ στο καφενείο του Κοτσιφογιάννη και στο ΙΠΠΟΚΟΡΩΝΙΟΝ τα παλιά πανηγύρια με τη λύρα του Πλακιανού και το λαγούτο του Ρούσσου... Για να κοιμηθώ στο πατρικό σπίτι και να με ξυπνήσουν το πρωί οι καμπάνες... Και, βέβαια, για να περάσω από τον Άγιον Αθανάση,, όπου ο τάφος των γονέων μου (η πρώτη μου δουλειά) και να πω τα πρώτα Χρόνια Πολλά στον Γέρο μου... Και μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Θεοκλή σήμερα...
Χρόνια πολλά στους Θεοκλήδες - Θεοκλής το όνομα του δεύτερου γιου μου και του ανηψιού μου -στους Σταύρους και στις Σταυρούλες! Χρόνια πολλά στους απανταχού Νιππιανούς! Αναζήτηχτοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου