ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ο "ΘΕΙΟΣ" ΙΟΥΛΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

(Γιάννης Τσαρούχης) 

«Φορά η νύχτα στα μαλλιά του φεγγαριού την άλω/ να γίνει αγάπη διάφανη γυναίκα ποθητή/ από το κάστρο της Ωριάς στέλνει στερνό σινιάλο/ και περιμένει τρέμοντας Ιούλιο Πορθητή.// Με της φωτιάς τα άλογα ο ήλιος ταξιδεύει/ σε παϊτόνι ολόχρυσο στους δρόμους τ’ ουρανού/ και μια ψυχή που καίγεται τον άνεμο αγναντεύει/ να χάνεται στα σύννεφα τσιγάρου πρωινού.// Ένα τζαμπάκι μέλισσες και λιάτικο σταφύλι/ είναι του μήνα Καίσαρα το βιος τ’ αληθινό/ κι ο ποιητής που έψαχνε θαλασσινό τριφύλλι/ έγινε άστρο ανέσπερο και φως εωθινό». Το τραγούδι “Ιούλιος Πορθητής” του Παντελή Θαλασσινού από το βιβλίο του “Το καλαντάρι” (στίχοι- ανθολογία Ηλίας Κατσούλης).

Ιούλιος… Ο πρώτος απ’ τους δυο αυτοκράτορες μήνας. Ο μήνας με το λάμδα του ήλιου στην πλάτη. Ο πάλαι ποτέ αλωνάρης μήνας που επιμένει να το κουβαλεί στην πλάτη του σαν θρινάκι. Ο μήνας των πολλών, των περισσότερων από κάθε άλλο, Αγίων. Των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, που δωρεάν έλαβαν και δωρεάν γιατρεύουν τους πάσχοντες. Της Παναγίας της Καψαλωνούς που τη λέμε και Χιλιαρμενίτισσα. Της Αγίας Κυριακής που θεραπεύει αδιακρίτως ανθρώπους και ζώα. Του Αγίου Προκόπη που “κόφτει αγγούρια”, της Αγίας Μαρίνας που “κοφτεί σύκα” και του Άη Λια που κόφτει σταφυλάκια, “μες στα βεργοπανεράκια”. Της Αγίας Άννας, της μάνας της Παναγίας και της Αγίας Παρασκευής που γιατρεύει τα πολυτιμότερα όργανα του ανθρώπου, τα μάτια του. Και βέβαια του Αγίου Παντελεήμονα, του πρώτου γιατρού του κόσμου “απού γιατρεύει τσι πληγές και διασκορπά τσοι πόνους”, όπως λέει το τραγουδάκι του. Και άλλων πολλών, λιγότερο γνωστών, όπως των Αγίων Ασωμάτων για παράδειγμα. Ο “θείος”, κατά Καβάφη, Ιούλιος μήνας. Ο μήνας που πολύ αγαπούν οι ποιητές…

«Γυμνός, Ιούλιο μήνα το καταμεσήμερο./ Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά,/ ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου,/ που το γλύφω και γεύομαι την αρμύρα του./ Κοιτάζω τον ασβέστη αντίκρυ στον τοίχο της μικρής μου κάμαρας./ Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια./ Πιο χαμηλά την κασέλα, όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα:/ δυο παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα. Δίπλα η καρέκλα με την πελώρια ψάθα./ Χάμου στ’ άσπρα και μαύρα πλακάκια,/ τα δυο μου σάνταλα./ Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο./ Γεννήθηκα για να ‘χω τόσα./ Δεν μου λέει τίποτε να παραδοξολογώ./ Από το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε». (Οδυσσέας Ελύτης, “Ο μικρός ναυτίλος”)

Καλό μήνα, φίλες και φίλοι! Και στην υποδοχή του Αυγούστου, του μήνα που τον θέλουμε να είναι δυο φορές τον χρόνο, με το καλό!

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ - ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΡΕΝΟ Η ΖΩΗ... ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ... 

Βλέπω τα χαμόγελα στα πρόσωπα των δεκαοχτάχρονων παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, που πέτυχαν και μάλιστα με καλή σειρά στα Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας και γυρίζω πολλά χρόνια πίσω. Ολόκληρος απ’ τα μαύρα σγουρά μαλλιά της κεφαλής μου, μέχρι τις πατούσες ένα χαμόγελο ήμουν, θυμούμαι, γυρίζοντας με τα πόδια απ’ τον Φρε, όπου είχα πάει να πάρω εφημερίδα για τον Νίππο κι είχα δει τ’ όνομα μου μεταξύ των πρώτων επιτυχόντων στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Και την “απόγνωση” μιας συμμαθήτριας μου, καλύτερης στα μαθήματα από μένα, είδα την επόμενη μέρα - τι δεν είχε πετύχει αυτή. Μετριάστηκε πολύ η χαρά μου. Μια μάχη είχα κερδίσει, δεν είχα κερδίσει τον πόλεμο. Μια μάχη είχε χάσει εκείνη κι όχι τον πόλεμο. Όλη η ζωή μπροστά μας ήταν… Συγχαρητήρια παιδιά, για τον όποιο αγώνα σας! Η ζωή συνεχίζεται. Σε τρεις λέξεις ο ορισμός της.

«Αν φτιάξουν σιδηρόδρομο στην Κρήτη θα ‘ν’ αιτία/ για να πηγαίνουμε συχνά Κνωσό μα και Σητεία./

Με ένα σιδηρόδρομο στην Κρήτη θα μπορούμε/ στου Ψηλορείτη την κορφή με τρένο ν’ ανεβούμε». Τα που μας λέει η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη στις δυο πρώτες σημερινές της μαντινάδες. Για να το γυρίσει διά… της ερωτικής γραμμής, όπως το συνηθίζει στην τρίτη: «Μοιάζει με τρένο η ζωή, που ταξιδεύεις φως μου,/ εσύ, όμως για μένανε, εισ’ ο προορισμός μου», μας λέει, του λέει…

Ούτε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι πρόσφυγας, σε κάνουν… Πάνω από 11 εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένοι Ουκρανοί, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την έναρξη της ρωσικής εισβολής. Ας όψονται οι αίτιοι. Το κάθε είδους και κάθε “περιωπής” βουβάλια που μαλώνουν σε επιλεγμένους απ’ αυτά βάλτους, για να θυμηθώ τον Μπρεχτ και την πληρώνουν τα βατράχια...

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 1 Ιουλίου 2022)