ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

 

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ - 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΚΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ χειμώνας, λοιπόν, από απόψε καθώς ο ήλιος θα βρεθεί στο χαμηλότερο, το κοντινότερο στη γη, σημείο του, στο χειμερινό ηλιοστάσιο, όπως λέγεται. Αντε και καλή άνοιξη σε τρεις μήνες, αφού βγάλομε με το καλό τον χειμώνα που όπως φαίνεται μόνο εύκολος δεν θα είναι…

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ νύχτα του χρόνου πάντως η αποψινή καθώς απ’ τις 22 του Σεπτέμβρη, που είχαμε τη φθινοπωρινή ισημερία, μέχρι σήμερα η μέρα ολοένα και μίκραινε. Από αύριο, ωστόσο, η μέρα περνά στην αντεπίθεση και θ’ αρχίσει να μεγαλώνει σε βάρος της νύχτας. Σαν να ανασταίνεται, δηλαδή. Τυχαίο ότι είναι και της Αγίας Αναστασίας;

ΑΠ’ ΤΙΣ αγαπημένες αγίες του λαού μας η Αγία Αναστασία η λεγόμενη “Φαρμακολύτρια”. Κι αυτό γιατί στα χρόνια των διωγμών των χριστιανών έτρεχε και θεράπευε, όπως λέει η παράδοση, με φάρμακα τις πληγές των φυλακισμένων χριστιανών. Να κρατά απ’ το ένα χέρι τον σταυρό κι απ’ το άλλο ένα μπουκαλάκι φαρμακευτικό παριστάνεται στις εικόνες της.

“ΞΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΣ η γιορτή σου, Αναστασία/ σκέψου πως διανύσαμε την πιο μεγάλη νύχτα”… λέει στο ποίημά της “Χειμερινό Ηλιοστάσιο” η φίλη ποιήτρια Αγγελική Σιδηρά. Καλά το καταλάβατε ότι το “φύλαγα” (τα κάνω κάτι τέτοια, κι όχι μόνο με ποιήματα) για να κλείσω τα σημερινά “πεταχτά” και να ευχηθώ χρόνια πολλά στις εορτάζουσες. Χρόνια πολλά Αναστασία (Τάσα, Τασία, Τασούλα, Νατάσα…) λοιπόν όπως κι αν σε φωνάζουν!

Η ΠΑΛΗ της μέρας με τη νύχτα… Η πάλη του φωτός με το σκοτάδι. Η πάλη του καλού με το κακό… Θα νικήσει στο τέλος η μέρα τη νύχτα; Θα νικήσει στο τέλος το φως το σκοτάδι; Θα νικήσει στο τέλος το καλό το κακό; Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει τέλος!

“Η ΤΑΞΙΚΗ διαφορά στα λουλούδια/ ξεκίνησε από τη στιγμή/ που μερικά φυτεύτηκαν σε γλάστρες./ Η ταξική διαφορά στα πουλιά/ ξεκίνησε από τη στιγμή/ που μερικά κλειστήκαν σε κλουβιά”. Από το “Ψηφιδωτό” (Δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

“ΑΓΟΡΑΣΑ ένα κλουβί, του ’βαλα καρδερίνα/ πούλησα χθες και την Τιβί και την περνάω φίνα”, μας λέει σε μια απ’ τις μαντινάδες, που μου έστειλε τελευταία, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Αυτά περί “ταξικής διαφοράς” στα πουλιά προφανώς δεν τα είχε υπόψη του. Πάντως άλλο πράγμα ν’ ακούς το κελάηδημα της καρδερίνας κι άλλο το “κρα” του όποιου τηλεοπτικού κόρακα…

ΜΙΧΑΛΗ ΑΘ. Γαλανάκη, θεολόγο, καθηγητή, Χανιά: Οντως η επανέκδοση κάθε έργου του μακαριστού πλέον Παππού, του πολυσέβαστου θείου σας μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη, είναι “ευλογία Κυρίου και έλεος” για να χρησιμοποιήσω λόγια της εκκλησίας μας. Με την έννοια αυτή πολύ με χαροποίησε η ιδιαίτερα επιμελημένη επανέκδοση του βιβλίου του “Προς ένα χριστιανικό γάμο” από τις εκδόσεις “Ερεισμα” και την Ενορία Αγίου Νικολάου Χαλέπας. Κι αν εξακολουθεί ο Γέροντας να μας δείχνει το σωστό. Ευχαριστώ εκ βαθέων που μου το έστειλες.

ΣΤΗΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ κάθε πολίτης φορούσε στα δάχτυλά του τόσα δαχτυλίδια όσες ήταν οι εκστρατείες στις οποίες είχε πάρει μέρος. Στη Μακεδονία ο ιππέας που δεν είχε σκοτώσει έστω και έναν εχθρό υποχρεωνόταν να φοράει στο λαιμό του αλόγου του ένα σχοινένιο περιλαίμιο. Και οι Ιβηρες πάνω στον τάφο του νεκρού έμπηγαν τόσους οβελίσκους όσοι ήταν οι εχθροί που είχε σκοτώσει. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Ξημερώνοντας η γιορτή σου Αναστασία/ σκέψου πως διανύσαμε την πιο μεγάλη νύχτα./ Σκέψου, πόσα και πόσα όνειρα/ πασχίζαμε κάποτε να στοιβάξουμε/ μες στο πηχτό σκοτάδι/ ενώ καραδοκούσε ανελέητο το φως/ τόσων και τόσων ημερών κατοπινών/ να ματαιώσει./ Κι εμείς φαντάσου/ πως στριμωχτήκαμε/ σε μια ζωούλα τόση δα/ ενώ το άμεσο μέλλον μας/ υπονομεύει/ η αέναη διάρκεια./ Η απειλή; Η υπόσχεση;/ της πιο μεγάλης νύχτας”.
Το ποίημα “Χειμερινό Ηλιοστάσιο” της Αγγελικής        Σιδηρά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (21.https://petaxta.blogspot.com/2013/12/blog-post_21.html?fbclid=IwAR01OjCm1y4BBn6iE7itGq8n_--s8Vz0X_sfEjZqcPN86Ccpf_S3OYV6uuw12.2013)