ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

 14.ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014: ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΒΡΕΧΕΙ, βρέχει, βρέχει, βρέχει, βρέχει… και καιρός από νωρίς για… φίλου σπίτι, όπως έλεγαν οι παλιοί μας. Να’ ναι λουχούνα η γυναίκα του, να γεννά η γουρούνα του, να στάζουνε τα κεραμίδια του και να μην έχει να βάλει ξύλο στην παρασιά…

ΒΡΕΧΕΙ,  βρέχει και χιονίζει/ κι ο παπάς χερομυλίζει/ και η γάτα μαγερεύει/ και ο ποντικός χορεύει… Και αυτό το τραγουδάκι οι παλιοί μας το λέγανε. Αυτός κι αν είναι σουρεαλισμός. Ακου να μαγειρεύει η γάτα και να χορεύει ο ποντικός, ενώ χερομυλίζει ο παπάς, την ώρα που βρέχει και χιονίζει!

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Χε(ι)ρομυλίζω πάει να πει αλέθω στάρι στον χε(ι)ρόμυλο. «Απούνταν εξημέρωσε ο Θεός ως εδά, εχειρομύλιζα στάρι για τον ξινόχοντρο» είναι η φράση που χρησιμοποιεί ο Αντώνης Ξανθινάκης στο “Λεξικό” του. Κλείνω την παρένθεση και πάμε παρακάτω. Αρκετά μείναμε στ’… ανάβαθα.

ΚΑΤΑ τον λαό και οι κυβερνήτες του! Το σύνηθες. Ο κανόνας. Υπάρχουν ωστόσο και οι εξαιρέσεις. Οι περιπτώσεις δηλαδή που οι κυβερνήτες αποδεικνύονται κατώτεροι και περιπτώσεις που αποδεικνύονται ανώτεροι απ’ τον λαό που τους εξέλεξε.
Ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος έχει την άποψη ότι στην πατρίδα μας ισχύει η πρώτη εξαίρεση. Μιλά για τους σημερινούς κυβερνήτες. Για τους αυριανούς, όποιοι κι αν είναι, ισχύει το “αρχή άνδρα δείκνυσι”.

ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο! Και αυτό ήταν σύνθημα του ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν στην Αντιπολίτευση, πριν απ’ το 1981 που έγινε κυβέρνηση, δηλαδή, όπως θυμούνται οι παλιότεροι. Και το “Εξω οι βάσεις του θανάτου” βεβαίως. Γενικός κανόνας. Αλλο αντιπολίτευση, άλλο συμπολίτευση. Να το πω και διαφορετικά; Απού ’ναι απ’ έξω απ’ τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει.

Η ΕΛΛΑΔΑ είναι ένα απέραντο φρενοκομείο. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή αποδίδεται η φράση. Την ξαναθυμούμαστε έντονα αυτές τις μέρες που το πολιτικό θερμόμετρο κοντεύει να σπάσει, αν δεν έχει σπάσει, κι ο καθένας τον… χαβά του.

«ΠΑΝΤΑ μετά την σκοτεινιά ο ήλιος ναι προβάλει/ το φως του όλοι χαίρονται μικροί μα και μεγάλοι». Εχει και μεταφορική έννοια η μαντινάδα που μου έχει στείλει εδώ και μέρες ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ούτε παραγγελιά να την είχα για σήμερα!

ΣΙΓΑ που θα φοβηθούμε την Ερμιονίδα. Αυτή ήταν η απάντηση που μου έδωσε ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου, όταν τον ρώτησα πώς βλέπει τον αυριανό αγώνα που δίνει η ομάδα μας. Μην υποτιμάς κανέναν αντίπαλο, Μήτσο! Δεν το’ χει σε τίποτα ο Θεός της μπάλας να το θεωρήσει ύβρι και…

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στο παιδί με άρωμα Χριστουγέννων η γιορτή που διοργανώνουν σήμερα το μεσημέρι οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων του 5ου Δημ. Σχ. στους χώρους του Σχολείου. Παραμύθια με τον Φ. Μανδηλαρά, μουσική με τον Ν. Περάκη, θεατρικές δράσεις με την Π. Νόβακ, παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια μέχρι και τοξοβολία! Χάριν των παιδιών υπάρχουμε και ως γονείς και ως δάσκαλοι!

ΣΥΜΦΩΝΑ με την παράδοση ο γιος του Αχιλλέα, Νεοπτόλεμος, μετά την πτώση της Τροίας, έσφαξε τον γερω-Πρίαμο πάνω στο βωμό του Ερκείου Διός. Λίγο αργότερα έτυχε και ο ίδιος να σφαγεί πάνω στο βωμό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Εκτοτε το να παθαίνει κανείς ό,τι έκανε σε άλλον το λένε “Νεοπτολέμειον τίσιν”. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).

«[...]Ειρήνη τοις εγγύς και τοις μακράν./ Το τραίνο φεύγει για την Κατερίνη/ Ρένα εφύγανε τα τραίνα με τα όνειρά μας./ Ριρίκα, Γιωρίκα, Κωστίκα, Κόστα Ρίκα, ζητείται ελπίς./ Πάξ αμερικάνα. Μη σκύβετε την κούτρα σας/ στον τραγοπόδαρο τον Πάνα-κυκλοφορεί και έιτς./ Πάκε α βόμπις, παίδες των Ελλήνων./ Εγκολπωθείτε τον αρχαίο φιλοπάτριδα παιάνα εκείνο/ και ίτε, θαρσείτε, προχωρείτε, ανεβήτε, ευτυχείτε/ είτε-είτε, εάντε-εάντε, άντε-άντε, ήντε-ήντε/ ανοίξτε του Τζαρτζάνου τη Γραμματική/ και τους διαζευκτικούς συνδέσμους τους αρχαίους/ προς επανάληψιν μητέρα της μαθήσεως, ιδήτε».
Από το ποίημα “Αλαμ-ταρλάμ” του Ι.Δ. Χαρκιολάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Χανιώτικα νέα (13.12.2014)