ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΟΣΑ ΝΑΖΙΑ δεν μας έκανε ο Μάρτης μας τα κάνει ο Απρίλης. Θέλουμε τα χελιδόνια μας, βρε! Διαδήλωση πρέπει να κάνουμε, δηλαδή, για να επιτρέψεις τον επαναπατρισμό τους; Για να ξέρουμε.
ΚΟΝΤΑ στους 150.000 οι παράνομοι μετανάστες και γύρω στους 2.200 οι δουλέμποροι που συνελήφθησαν απ’ τις ελληνικές αρχές το 2008. Τα περσινά χελιδόνια ανήκουν σίγουρα στους παράνομους που δεν συνελήφθησαν.
ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση και πράσινα άλογα! Ακούσατε εσείς στα τηλεοπτικά δελτία των οκτώ καμία σχετική κουβέντα; Δώσε σκανδαλοσυζητήσεις στο κοινό για να ξεχνιέται, η συνταγή.
ΧΟΠ ΑΝ ΚΑΝΩ δεξιά να της Ζήμενς τα στενά / χοπ αν κάνω αριστερά ο Παυλίδης με κοιτά, / τα ομόλογα μπροστά / πίσω Βατοπέδιο / όλα είναι γύρω μου / ένα ναρκοπέδιο! Όχι, δεν το έγραψε κάποιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Θα μπορούσε όμως να το έχει γράψει. Για να το τραγουδούν εν χορώ όλοι.
ΤΕΞΑΣΑ ΖΩΗΝ, Παναμώμητε αγνή Παρθένε, παύσον Εκκλησίας, τα σκάνδαλα και βράβευσον ειρήνην, ως αγαθή. Από την Β’ Στάση των Εγκωμίων της Μεγάλης Παρασκευής. Επί τη... επανακάμψει της βατοπε(αι)δινής υπόθεσης στο προσκήνιο της επικαιρότητας.
ΑΝ ΗΜΟΥΝ υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αν δηλαδή ήμουν στη θέση του Γιάννη Παπαθανασίου, θα διαιρούσα το ποσόν των 5.000.000.000 (τόσα είναι περίπου τα ευρώπουλα που χρωστάμε) δια του ποσού των 11.300.000 (τόσος περίπου είναι ο πληθυσμός της Ελλάδας) και ό,τι έβρισκα θα το εισέπραττα, δίκια άδικα, απ’ τον κάθε κάτοικο αυτής της χώρας. Έτσι απλά, όπως μου είπε, θα έλυνε το μέγα θέμα του ελλείμματος ένας φίλος μου λογιστής.
ΠΕΝΗΝΤΑ ΜΙΑ και μία ημέρες έμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές αν τις μέτρησα σωστά. Τι δηλαδή, μόνο η κυρία Ήρα να μετρά πόσες μέρες έμειναν μέχρι τον γάμο του ωραίου Αδώνιδος μετά της ωραιοτάτης Ευγενίας; Να ’χω κι εγώ κάτι ν’ απασχολούμαι να περνώ την ώρα μου!
ΕΠΙ... ΠΑΥΛΙΔΗ κρεμάμενη η Κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από το αν θα παραπεμφθεί ή όχι δια τα περαιτέρω την Δευτέρα...
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ αγαπά πολύ τους συνανθρώπους του που τους θέλει ελεύθερους, αξιοπρεπείς, χαρούμενους κι ευτυχείς, παρότι συχνά αντικρύζει και βιώνει την αλαζονική υποκρισία και τα συνεχή ψέματα των καλοπερασάκηδων και βολεμένων της ζωής... Το μόνο που άλλαξα στην κατακλείδα φράση του βιογραφικού σου που εν είδει προλόγου τοποθέτησες στην τριλογία σου “Ηλιογνώμονας ζωής και τα καλύτερά μας χρόνια - Μαύρες τουλίπες Ολλανδίας - Κάστρα Λονδίνου και σπουδές”, είναι ο χρόνος, των ρημάτων, άγνωστέ (;) μου συγγραφέα Γ.Π. Καραγεωργίου. Σ’ ενεστώτα χρόνο ισχύουν τα που γράφεις, όπως διαπίστωσα περιδιαβάζοντας τις σελίδες του αντίτυπου που “τιμής, φιλίας και εκτιμήσεως ένεκεν μου έστειλες”.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ του Σόλωνα, υπήρχαν στην Αθήνα μερικές πολύ πλούσιες οικογένειες που εκμεταλλεύονταν ασύστολα τον λαό. Όταν, λοιπόν, ο Σόλωνας έφτιαξε νόμους, ο σκύθης φιλόσοφος Αννάχαρσις που βρισκόταν τότε στην Αθήνα του είπε: “Οι νόμοι που έφτιαξες είναι σαν τον ιστό της αράχνης που πιάνουν τα μικρά ζωΰφια, ενώ τα μεγάλα τον σκίζουν και περνάνε”.
...“ Αν μπόραγα να σώσω μια καρδιά που σπάει / δεν θα ’χει η ζωή μου στα χαμένα πάει. / Αν μιας ζωής είχ’ αλαφρώσει την οδύνη / αν κάποιον πόνον απαλύνει, / κι έναν πυρούλη ξέψυχο, αν είχα βοηθήσει / μες στη φωλιά του να ξαναγυρίσει / δεν θα ’χα τη ζωή μου στα χαμένα ζήσει”.
Το ποίημα “Αν μπόραγα” της Έμιλυ Ντίκινσον
(Απόδοση στα ελληνικά Μελισσάνθη)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο