ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Μα πλια στολή 'ναι οι γι εδικοί

Ανώμαλη προσγείωση

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Μα πλια στολή 'ναι οι γι εδικοί

«Καμάρι πάνε τα οζά, καμάρι παν κι οι γι αίγες/ μα πλια στολή ’ναι οι γι εδικοί όντε συμπορπατούνε»… Και το γνωστό αυτό ριζίτικο τραγούδι μου φαινόταν ότι άκουγα, ενώ διάβαζα το μοναδικό στο είδος του βιβλίο του Μανόλη Ι. Μακριδάκη “Ο Φρες στο διάβα των αιώνων – τόμος Β’: οικογένειες του Φρε”, για τις ανάγκες της παρουσίασής του, εκ μέρους μου, και στην Αθήνα, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κρητικής Εστίας, την περασμένη Κυριακή 13 Δεκεμβρίου. Οπως κι όταν ετοίμαζα την παρουσίασή του στον Φρε, στην αυλή της Ευαγγελίστριας, το φετινό καλοκαίρι. Να επαναλαμβάνεται 96 φορές, τόσες δηλαδή όσες οι φρεδιανές οικογένειες…

“Στολή” οι γι εδικοί όντε συμπορπατούνε, όπως και όντε σμίγουν κατά οικογένειες, “στολή”, όμως, και οι ευρύτερα “γι εδικοί”, οι συγγενείς και οι φίλοι, οι συγχωριανοί και οι συνεπαρχιώτες, όντε μονομεριάζουν. Οπως μονομεριάσανε (μονομεριάσαμε) και στη φιλόξενη αίθουσα της Κρητικής Εστίας, στην παρουσίαση του περί ου ο λόγος βιβλίου, με διοργανωτές την Παγκρήτια Ενωση, την Ομοσπονδία Σωματείων Αποκορώνου και τον Σύλλογο Φρεδιανών Αττικής. Διάχυτη στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα η νοσταλγία για τον γενέθλιο τόπο…

Ωσεί παρόντες σ’ αυτήν την εκδήλωση (τον συντονισμό είχε ο δημοσιογράφος Γιάννης Κριαράκης, ενώ αποσπάσματα διάβασε η δασκάλα Γιάννα Μαργαρίτη)



 όλοι οι προαπελθόντες Φρεδιανοί που αναφέρονται στο βιβλίο. Καμιά απουσία και απ’ αυτό το προσκλητήριο της μνήμης. Ο καθείς και τα όπλα του. Εφ’ ω ετάχθησαν. Ωραίοι ως υπήρξαν, με τις πολλές “καλλίες” τους και τις όποιες, κακίες τους, στην ακεραιότητά τους. Περασμένες, μα όχι ξεχασμένες, “αι παλαιαί ημέραι αυτών”. Χάρις στο συγκεκριμένο βιβλίο του Μανόλη Μακριδάκη που καλύπτει τα τελευταία διακόσια χρόνια.

Και στον τρίτο τόμο της σειράς “Ο Φρες στο διάβα των αιώνων”, μέσα στο 2016, Μανόλη Μακριδάκη! Για να τραγουδήσομε τότε, όλοι οι “γι εδικοί” πρώτα στην αυλή της Ευαγγελίστριας κι ύστερα στην Κρητική Εστία και τ’  άλλο ριζίτικο τραγούδι που πολύ σ’ αρέσει: Το “Για δες περβόλιν όμορφο, για δες καθάρια βρύση”. Απολαμβάνοντας τελειωμένο το φρεδιανό περβόλι, “τ’ ώριο περβόλι τ’ όμορφο”, που εσύ ανάπιασες αναστήνοντάς το και ανάστησες αναπιάνοντάς το!

Ανώμαλη προσγείωση

«Από βραδύς ξεκίνησα μ’ ένα παλιό μου φίλο/ για το Χατζηκυριάκειο και για τον Αγιο Νείλο», μας λέει στο γνωστό τραγούδι του, ο Μπαγιαντέρας, που τραγούδησε ο Βασίλης Τσιτσάνης. Πρωί – πρωί, το πρωί της περασμένης Κυριακής, που βρέθηκα στην Αθήνα για την παρουσίαση του προαναφερθέντος στην προηγούμενη “στάση” βιβλίου, ξεκίνησα, απ’ το Ίλιον,  όπου έμενα, για εκεί, εγώ. Να συναντήσω τον και ποιητή, γνωστό μου απ’ το Διαδίκτυο μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκη, ο λόγος. Στην εκκλησία του Αγίου Νείλου θα ιερουργούσε αυτή την Κυριακή. Ευλογία Θεού η κουβέντα που κάναμε μετά τη λειτουργία…

Χωρίς ποίμνιο ο και πρώην Νέας Ζηλανδίας μητροπολίτης Προικονήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκης, που κατάγεται από τη Σητεία. Με το γράμμα του εκκλησιαστικού νόμου. Οχι όμως και με το πνεύμα του. Ιδιαίτερα ευρύ το “ακροατήριό” του, όχι μόνο στη Μητρόπολη Πειραιώς, όπου τα τελευταία χρόνια, προσφέρει ιεροκηρυκτικές υπηρεσίες, αλλά και σε όλη την ελληνική επικράτεια και όχι μόνο. Κάνουν και ξανακάνουν κύκλους στο Διαδίκτυο κυρίως τα ποιήματά του, αρκετά απ’ τα οποία είχα την τιμή να φιλοξενήσω παλιότερα “Στα πεταχτά”.

«Ξεκινήσαμε μ’ έναν μέλανα ζωμό/ κι ένα “μολών λαβέ”/ φθάσαμε αισίως στο “εν τούτω νίκα”/ και σε μιαν Αγιά Σοφιά/ προχωρήσαμε σ’ ένα “ελευθερία ή θάνατος”/ μ’ ένα τσίπουρο κι ένα ξερίχι», μας λέει μεταξύ ο Επίσκοπος – ποιητής, σ’ ένα απ’ αυτά. Για να καταλήξει: «ώσπου να προσγειωθούμε – Oh Mon Dieu!/ σε ένα “ό,τι έχετε ευχαρίστηση”». Αυτά προσώρας…

Χανιώτικα νέα (18.12.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ma-plia-stoli-ne-i-gi-ediki/#ixzz3ug2BUjDI 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook