"Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός, ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ, μετἀ των μάγων ανατολής των ιερέων..".
Η δική μου Βηθλεέμ είναι πάντα στο Νίππος, όπου γεννήθηκα, και συγκεκριμένα στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού. Εδώ αξημέρωτα και σήμερα, ακολουθώντας το αστέρι των παιδικών μου χρόνων, για να τύχω στον όρθρο και την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. Επιμένει να σημαίνει νύχτα τις χριστουγεννιάτικες καμπάνες ο παπα- Μιχάλης. Στο ψαλτήρι, σχεδόν από την αρχή κι εγώ! . "Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανού απαντήσατε...."
Χείμαρρος οι αναμνήσεις... Δεν θέλει πολλἀ κάποιος για να νιώσει πλήρης. Όλοι είναι εδώ μου λένε τα μἀτια της ψυχής μου. Όλοι εδώ στο μανουάλι της μνήμης. Στα κεριά που άναψα,,, . Γι αυτούς που λείπουν στο άλλο ημισφαίριο της ζωής. Γι αυτούς που λείπουν όπου αλλού.. .Άναψα και για σένα Σταμάτη Κραουνάκη, η παραγγελιά σου ἐγινε. Για την σωτηρία της ψυχής όλων μας.... "Ευφαίνεσθε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε. σκιρτήσατε τα όρη, Χριστού γεννηθέντος..."
Ξημέρωσαν κι εφέτος Χριστούγεννα στο Νίππος "Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών..." Τα χιόνια έχουν κατεβεί χαμηλά μέχρι τα μπροσπόδια της Μαδάρας. Στην αυλή του Τιμίου Σταυρού οι ευχές δίνουν και παίρνουν. "Αυτήν την παράδοση να πιαίνω νύχτα τά Χριστούγεννα στο Τίμιο Σταυρό δεν την αλλάζω", μου λέει ο Στελλής ο Κοτσιφός. Ούτε εγώ, "εν όσω ζω και αναπνέω και σωφρωνώ"...
Πρέπει να περάσουμε και από το Κοιμητήρι του Αγιου-Αθανάση, ν'ανάψουμε το καντήλι των γονέων μου, πως και πως μας περιμένουν, σταματούμε, ωστόσο στο καφενείο του Κοτσιφογιάννη κι ας λείπει αυτός μαζί με τους πολλούς μας... Μια ματιά στην πλατεία.... Γεμάτη μου φαίνεται κι ας είναι άδεια. Καλημέρα ήλιε, Καλημέρα! "Χαρούμενα Χριστούγεννα, καλά κι ευλογημένα\σαν του παλιού καλού ζευγά τα όμορφα σπαρμένα". Και του χρόνου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου