Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

"ΑΛΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΕΘΑΝ"


«Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,/ με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,/ λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε/ για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο/ τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί./ Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·/ ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα/ (ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά)./ Αλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,/ εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,/ κι ανέτοιμους -πού πια καιρός- μας συνεπαίρνει. Το ποίημα “Τελειωμένα” του Κ.Π. Καβάφη.
«Λόγω του υψηλού βαθμού γήρανσης, ο ρυθμός γήρανσης στην Ελλάδα είναι ταχύτερος της Ευρώπης […] Η αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων ήδη έχει μεταβληθεί σε πολύ επικίνδυνα επίπεδα και απειλείται με κατάρρευση όλο το κοινωνικό – πολιτικό σύστημα. […] Η μείωση των νέων περιέργως ωθεί σε αύξηση της ανεργίας κυρίως των πτυχιούχων ανωτάτων σχολών και αποφοίτων λυκείων, λόγω των δυσμενών επιδράσεων σε όλους τους τομείς της παραγωγής, της κατανάλωσης και της διακίνησης των αγαθών». Αποσπάσματα απ’ το πόρισμα που συνέταξε τον Φεβρουάριο του 1993 η διακομματική κοινοβουλευτική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων που συστάθηκε για τη μελέτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και διατύπωση προτάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Κύμβαλα αλαλάζοντα… Αλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε… Απ’ το κακό στο χειρότερο, σήμερα, 25 χρόνια μετά, η εν Ελλάδι δημογραφική κατάσταση. Και γιατί… αγρόν αγοράζαμεν ως Κράτος, ενώ η μνημονιακή λαίλαπα ισοπέδωσε τα πάντα…
“Η κρισιμότητα του δημογραφικού μας προβλήματος”, ο τίτλος ενός άρθρου που έγραψε στο με ημερομηνία 29/11/2018, προτελευταίο, φύλλο της εφημ. “Χριστιανική” (απ’ αυτό το φύλλο σε άλλο άρθρο και τα αποσπάσματα απ’ το προαναφερθέν πόρισμα) ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Μανόλης Δρεττάκης. «Επί 20 συνεχή έτη οι θάνατοι των Ελλήνων ξεπερνούν τις γεννήσεις από Ελληνίδες», ο υπέρτιτλός του. «Το γεγονός ότι οι θάνατοι των Ελλήνων ξεπερνούσαν τις γεννήσεις από Ελληνίδες επί 20 συνεχή έτη, προκάλεσε την κατά 319.989 φυσική μείωση των Ελλήνων την 14ετία 2004-2017 […] είναι μια πολύ δυσοίωνη εξέλιξη με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στον πληθυσμό και την οικονομία της χώρας τις επόμενες δεκαετίες», επισημαίνει προς το τέλος του άρθρου του ο Μανόλης Δρεττάκης, χτυπώντας γι’ άλλη μια φορά (το κάνει συχνά) καμπανάκι. Στων κουφών τις πόρτες… Αλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε κι άλλα έργα για να επιβιώνουμε όσοι και όσο;

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Μυρίζουν οι βασιλικοί μυρίζουν κι οι βαλσάμοι/ μα σαν μυρίζ’ η ποίηση βαλσάμια δεν μυρίζουν/ της Σιδηρά η ποίηση και όλα τα γραφτά της/ της φίλης της Αγγελικής στ’ όνομα και τη χάρη/ μοσχομυρίζει ανθρωπιά… Για την φίλη μου καταξιωμένη ποιήτρια Αγγελική Σιδηρά το παραπάνω νεοριζίτικο έτσι, όπως βγήκε απ’ τον φούρνο, με το που έμαθα τις προάλλες ότι της απονεμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού το Ειδικό Θεματικό Βραβείο για το βιβλίο που προάγει σημαντικά τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα για την ποιητική της συλλογή “Silver alert” (εκδ. “Κέδρος”).
Συναγερμός ανθρωπιάς το “Silver alert”, το 12ο ποιητικό βιβλίο της φίλης μου της Αγγελικής που επιμένει να στέκεται όρθια στο μετερίζι της, όσα χτυπήματα κι αν της δίνει η μοίρα. «Η Αγγελική Σιδηρά με τη συλλογή αυτή φέρνει χοές στους τάφους των αγαπημένων της συγγενών, φίλων, γνωστών και αγνώστων δυστυχισμένων», γράφει αναφερόμενη στο “Silver alert” στο Diastixo.gr η Ανθούλα Δανιήλ. Η Αγγελική Σιδηρά, σε ρόλο κόρης που θρηνεί κηδεύοντας και κηδεύει θρηνώντας τον πατέρα της κι όλους τους άλλους «τέως γόηδες, νυν εξαθλιωμένους κακομοίρηδες». Η Αγγελική Σιδηρά σε ρόλο μάνας που θρηνεί τον γιο της, κι όλα τα αδικοχαμένα παιδιά, σε ρόλο αδελφής, φίλης, ανθρώπου… Του ανθρώπου που “σήμερον κρεμάται”…
«“Σήμερον κρεμάται”/ Θυμάσαι που παίζαμε κρεμάλες/ με τις λέξεις;/ Σου ‘βαζα πάντα δύσκολες/ και συ στο άψε σβήσε/ τις έβρισκες./ Παιχνίδια,/ παιχνίδια, παιχνίδια!/ Το δωμάτιό σου πάντοτε ασυγύριστο./ Λατρεμένο αγόρι/ τώρα θα τα κάνεις άνω κάτω/ εκεί που βρίσκεσαι». Το ποίημα της Αγγελικής Σιδηρά “Μεγάλη Πέμπτη”. Σαν δείγμα γραφής…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου