ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ Β'

 Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου στην Ωραία Κυρία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (άφησε εποχή στην ΕΡΑ Χανίων) Καίτη Αλέξη για το αγαπητική της προσέγγιση στα ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, στην εφ. "Χανιώτικα νέα". Και με μην ευκαιρία για την ωραία σχετική κουβέντα που κάναμε τις προάλλες στην εκπομπή της "Έτσι χωρίς τίτλο" στο Ράδιο ΜΑΡΤΥΡΙΑ της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου . 

"ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ" ΗΡΘΑΝ ΩΣ ΜΑΝΝΑ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ

Γράφει η Καίτη Αλέξη* 

"Το να διαβάζεις καλά βιβλία, είναι σα να συνδιαλέγεσαι με τους ΑΡΙΣΤΟΥΣ κάθε εποχής".
Καρτέσιος 

Aλήθεια… τι είναι καλό βιβλίο; Μα πιστεύω εκείνο που δίνει τροφή στην ψυχή, που της χαρίζει υψιπετείς διαδρομές, που πλαταίνει τους ορίζοντες του νου με γνώση, προσφέρει ευδαιμονία στην ανθρώπινη ύπαρξη και καταρρίπτει τον όρο “μοναξιά”.

Χαρισμένο με πολλή ευγένεια, από τον κύριο Βαγγέλη Κακατσάκη έφθασε στα χέρια μου ένα τέτοιο βιβλίο, ένα ποιητικό έργο καθηλωτικό που δεν αφήνει χώρο για κάτι άλλο. Πολύ δε περισσότερο για σκέψεις που στην παρούσα συγκυρία, δεν θα ‘χαν και τα χρώματα… του ουράνιου τόξου!
“Τα χελιδόνια του μοναχού” ήρθαν ως μάννα εξ ουρανού. Σε ώρες μάλιστα απομόνωσης και εγκλεισμού προς αποφυγήν συναντήσεως του ιού ο οποίος ξεμυτίζει κι άντε βάλε με την φαντασία σου πού σε περιμένει…
Τα χελιδόνια λοιπόν που σηματοδοτούν την άνοιξη, φέρνουν στην ψυχή ανοιξιάτικο φως και ελπίδα. Δεν είναι μια ανάγνωση απλή γραπτού λόγου.
Είναι συνομιλία ενός νου μ’ έναν άλλο νου κι δυο προσπαθούν, ο ένας να πει πολλά με λίγες λέξεις κι ο άλλος νους επιστρατεύει όλα τα όπλα του να διεισδύσει, ν’ ανακαλύψει τους θησαυρούς του ποιητικού λόγου, να γευτεί αρώματα και ευωδιές του λαϊκού μας πολιτισμού. Και εν τέλει περιχαρής να αναφωνήσει: «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Γιατί ήλιος είναι η σκέψη και η πένα του ξεχωριστού ποιητή.
Αυτή η ποίηση είναι έργο ευλαβικής τέχνης που κατέχει καλά ο δάσκαλος, αρθρογράφος, συγγραφέας, ποιητής και άνθρωπος Βαγγέλης Κακατσάκης.
Ποίηση που έχει τις πολεμίστρες της σαν πολεμά το άδικο, που έχει το χέρι έτοιμο πάντα να κρατήσει τον αδελφό που ξώμεινε πίσω, που έχει το ευλογητός και ωσαννά όταν τα θαυμαστά της πίστης μας υμνεί. Μία ποίηση που μας δίνει κλειδιά να βγούμε σε ξέφωτο. Να προβληματιστούμε. Να δούμε τη ζωή αλλιώς.
Ποίηση που φωνάζει δυνατά πως ο ποιητής της είναι φτιαγμένος από βασιλικό και ροζμαρί, κλαδί ελιάς και κρίνα. Κι αν κάποτε τον συναντήσεις μ’ ένα κλαδί βασιλικό στο χέρι, θα ‘ναι που φεύγοντας… στο χέρι το δικό σου θ’ αποθέσει, ευωδιαστό χαιρετισμό.
Τον ευχαριστώ που μ’ έκανε να δω πάνω απ’ τα σύννεφα που σκιάζουν τον ουρανό μας.
Τον ευχαριστώ που μ’ αυτή τη συλλογή του μου χάρισε την υπέρτατη αίσθηση ενός παλαιού κεντήματος υπομονής.

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2021)

* ραδιοφωνική παραγωγός