ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΠΡΟΧΘΕΣ

 

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ - 14.12. 200012

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ Χριστούγεννα, όμως, μόνο χριστουγεννιάτικη δεν είναι η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Παρά τις όποιες στολισμένες βιτρίνες, παρά τα όποια λαμπιόνια έβαλαν στους δρόμους και στις πλατείες οι δημοτικοί άρχοντες, παρά τους όποιους Αγιο-Βασίληδες έστησαν οι διάφοροι. Πολλή κατήφεια...

ΚΙ ΟΜΩΣ κι εφέτος θα γεννηθεί ο Χριστός. Σε μια σπηλιά, που χρησιμοποιείται σαν σταύλος των ζώων, σε κάποια απόμακρη (ή μήπως πολύ κοντινή μας) Βηθλεέμ. Κι εφέτος θα κατέβουν οι άγγελοι απ’ τον ουρανό για να ψάλλουν το 'επί γης ειρήνη'. Κι εφέτος θα ’ρθουν οι μάγοι για να του προσφέρουν τα δώρα τους... Κάθε χρόνο γεννιέται η ελπίδα.

ΕΡ-ΧΕ-ΤΑΙ! Ερ-χε-ται! Ερ-χε-ται! Ηρθε! Για την πολυπόθητη δόση το γράφω. Ωρες είναι να μας ζητηθεί να την υποδεχθούμε με τιμές... αρχηγού κράτους. Οπως υποδεχόμαστε το Αγιο Φως για παράδειγμα.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, οργή, φόβος, ντροπή! Κατά σειρά οι λέξεις που εκφράζουν τα προσωπικά αισθήματα των Ελλήνων, σύμφωνα με μια τελευταία δημοσκόπηση. Στα αζήτητα η ελπίδα, η χαρά, η αισιοδοξία. Πολλή μαυρίλα.

ΘΑ ’ΡΘΟΥΝ καλύτερες μέρες. Δεν γίνεται να μην έρθουν καλύτερες μέρες. Μπόρα είναι και θα περάσει. Ενέσεις αισιοδοξίας από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο που ναι μεν δηλώνει οργισμένος με τα συμβαίνοντα, πιστεύει ωστόσο πολύ στην αλληλεγγύη. Στην ομπρέλα της αλληλεγγύης.

ΣΤΙΣ ΔΑΓΚΑΝΕΣ του μνημονίου και η Κύπρος. Σιγά που θα τους γλύτωνε. Χώρα του Νότου είναι κι αυτή. Οπως και η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία... Βορά στον Βορρά!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ο Ελληνας να γίνει Γερμανός, όπως δεν μπορεί βέβαια και ο Γερμανός να γίνει Ελληνας. Δεν μπορεί γενικότερα ο κάτοικος του Νότου (της Ευρώπης) να γίνει ίδιος κι όμοιος με τον κάτοικο του Βορρά. Και το αντίθετο. Αλλη νοοτροπία οι μεν, άλλη οι δε.

'Η ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΗ μεταξύ των όντων και των πραγμάτων διαφορά, είναι εντελώς επιπόλαια· η δε λεγόμενη ποικιλία της φύσεως είναι απλούστατα μία αιωνία μονοτονία, την οποίαν δεν προφθάνει να αντιληφθεί ο άνθρωπος, διότι είναι τόσο βραχύβιον ον, ώστε, μόλις ανοίγει τους οφθαλμούς του τους κλείει διά παντός'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΑΛΛΗ μια μαντινάδα, από τη σύναξη των Μαντιναδολόγων της Στήλης, για την οποία έγραψα χθες. 'Θαρρώ καλά περάσαμε, αλλά να μην χαθούμε/ εδά ό,τι δεν είπαμε στην άλλη να τα πούμε'. Προσυπογράφουμε και οι άλλοι τρεις, Ηλία Σταματάκη! Πράγματι περάσαμε καλά... μαντιναδολογώντας. Καλύτερα δεν γινόταν. Να ’σαι καλά!

Ο ΧΑΙΡΕΦΩΝ, που καταγόταν από την Αθήνα, είχε μοναδικό σκοπό στη ζωή του να τρώει πλούσια χωρίς να πληρώνει. Ετσι πήγαινε καθημερινά στα καταστήματα που νοίκιαζαν χύτρες, έβρισκε τους μαγείρους και τους ρωτούσε ποιος θα παρέθετε δείπνο. Απρόσκλητος έτρεχε στο άγνωστο σπίτι και με θράσος έμπαινε μέσα. Τις περισσότερες φορές γινόταν δεκτός. Πολλές φορές, μάλιστα, πήγαινε και έξω από την Αθήνα για τον ίδιο σκοπό. Σε μια κωμωδία αναφέρεται: 'Στην Κόρινθο ήρθ’ ο Χαιρεφών απρόσκλητος να δράσει,/ σε τζάμπα τραπεζώματα να φάει και να χορτάσει./ Στα ξένα δείπνα τρως καλά, χωρίς αμφιβολία,/ το ξένο είναι πιο νόστιμο και δεν πληρώνεις μια'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Καημένη γατούλα,/ σου κρέμονται οι μαστοί/ με πετρωμένο το γάλα/ Σου τα πήρανε τα μικρά/ Αδικα την απασχόλησες τη ζωή/ Ωραία κι αθώα/ Σαν τα παιδιά του πολέμου/ Οι ελεήμονες ψευτοκλαίνε/ Με την ιστορία να ψεύδεται και ν’ αδιαφορεί'.

Ενα απ’ τα μικρά άτιτλα ποιήματα της Στέλλας Αρκάδη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (14.12,2012)