Η “ΞΕΣΤΕΡΙΑ” ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ
(Ένα υπέροχο ποίημα για την " Ξεστεριά" μου από την ποιήτρια Ελισάβετ Διαμαντάκη - Κωνσταντουδάκη, στα " Χανιώτικα νέα". Υπόχρεος στην αγάπη σου, Βέτα! Πάλι και πολλάκις ευχαριστώ σε!)
Στίχους καρδιάς διαλέγοντας, έγραψα
τ’ όνομα σου
απόσταγμα τσ’ αγάπης
μου, τιμή στην προσφορά σου
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Βαθιά μου ψάχνω
με περίσκεψη πολλή
Απλές, αληθινές,
γεμάτες λέξεις,
Για να μπορέσω απλά
κι αληθινά,
Γόνιμα, Βαγγέλη, να σε
υμνήσω
Ετσι όπως σ’ αξίζει, όπως σου
ταιριάζει!
Λαμπροί του πνεύματος σου
οι καρποί
Η άυλη καθημερνή συγκομιδή
σου
Στους πολλαπλούς τους χώρους που
δουλεύεις!
Καθ’ ένας μας μπορεί να τους γευτεί
Αρκεί
από καρδιάς να το θελήσει,
Καθ’ ένας,
απ’ αυτούς να διδαχτεί
Αρκεί μες
στην καρδιά του να τους κλείσει…
Τούτος
ο νέος, ο πολύχυμος καρπός*
Στα δυο
μου χέρια τώρα που κρατάω,
Αισθήματα
συγκίνησης βαθιά μου που ξυπνά,
Κυριεύουν
την ψυχή καθώς τον γεύομαι, και πλήθος
Ήρωες
Τουρκομάχοι, Κρητικοί απροσκύνητοι,
Σαν
οπτασίες μακρινές με συντροφεύουν!…
*το νέο του βιβλίο: Πότες θα κάμει ξεστεριά…
Ελισάβετ Διαμαντάκη- Κωνσταντουδάκη
(Χανιώτικα νέα, Τρίτη, 15.2.2022)
https://www.haniotika-nea.gr/poiites-kai-rimadoroi-scholiazoyn-tin-epikairotita-146/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου