Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟΥ "ΜΑΣ"
«Κατεβαίνει τη σκάλα/ που ενώνει τον ουρανό με τη γη/ ο Παππούς,/ την ανεβαίνει ο Αρχιεπίσκοπος./ Συνήθεια πια/ η συνάντηση των,/ επί την ηλίου δύσιν,/ για να ψάλλουν μαζί/ το φως ιλαρόν/ και να πούνε τα νέα των.// Ν’ αργήσει η ώρα/ που θα βρεθούνε για πάντα μαζί./ Μόνο αυτό ζητά ο Παππούς/ από τον Θεό-/ περισσεύουν οι ανάγκες των ζώντων». Το αφιερωμένο στον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο Αθανασιάδη ποίημα μου “Των Ειρηναίων ” (βλ. ποιητική μου συλλογή “Τα χελιδόνια”) που γράφτηκε δύο περίπου χρόνια πριν η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της υγείας του, τον κατατάξει μεταξύ των εφησυχαζόντων ιεραρχών και κηρύξει “τον θρόνον αυτού εν χηρεία”. Με τη διευκρίνιση ότι ο Παππούς είναι ο μακαριστός Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης (1911-2013).
Σαν αύριο, πριν από 47 χρόνια, 23 Φεβρουαρίου 1975, η χειροτονία σε επίσκοπο του εψηφισμένου μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Ειρηναίου Αθανασιάδη στον Άγιο Μηνά Ηρακλείου. Ήμουν εκεί… Όπως και στην ενθρόνιση τού ίδιου ως Αρχιεπισκόπου Κρήτης, ύστερα από 33 και χρόνια, και συγκεκριμένα στις 24 Σεπτεμβρίου 2006, πάλι στον Άγιο Μηνά. Και σ’ αυτήν, όπως και σε μύρια άλλα απ’ τον αμητό της “κοινωνίας” μας (τον γνώρισα στην Κίσσαμο πόλη τον Οκτώβριο του 1970, ως Πρωτοσύγκελλο της Μητρόπολης Κισσάμου και Σελίνου, όταν ο Παππούς με προσέλαβε ως επιμελητή στο Οικοτροφείο Αρρένων) μια ζωή. Κυρίως σ’ αυτήν. «Θύελλα τα χειροκροτήματα και οι ιαχές “Άξιος” που ακολούθησαν τα λόγια του. Και το ποτάμι του κόσμου που ήρθε από τα μέρη των Χανίων και του Ρεθύμνου, ενωμένο με τον κόσμο και τις αρχές του Ηρακλείου, πορεύεται προς τον Άγιο Μηνά… Προπορεύονται η μπάντα του Δήμου, μια ομάδα νέων με παραδοσιακές στολές, ιερείς και καλόγριες, το στρατιωτικό άγημα, τα εξαπτέρυγα. Ύστερα ο νέος Αρχιεπίσκοπος ανάμεσα σε επισκόπους και επισήμους… Ένα παιδί που περπατάει δίπλα μου βαστώντας τη μάνα του από το χέρι, ρωτάει γιατί ο Αρχιεπίσκοπος φοράει κόκκινα. “Είναι το θεϊκό χρώμα” αποκρίνεται η μάνα του. “Είναι το χρώμα της θυσίας!” Θέλω να του πω μα σωπαίνω. Σωπαίνω και ανατριχιάζω… Και η πομπή προχωρά κάτω από έναν βαρύ ουρανό που ξεσπάει σε κλάματα. Βρέχει σιγανά… Κι ύστερα, μόλις ο Άγιος Μηνάς, που οι καμπάνες του μ’ έξαλλη χαρά υποδέχονται τον καινούργιο Αρχιεπίσκοπο, γεμίζει κόσμο, η βροχή γίνεται δαρτή. Πατείς με, πατώ σε ο κόσμος, μέσα στον ναό υποδέχεται με χειροκροτήματα και φωνές “Άξιος! Άξιος!” τον Αρχιεπίσκοπο». Τα που έχει γράψει η Ευδοκία μεταξύ των άλλων, στη στήλη που είχαμε μαζί στην εφημερίδα “Αυτός ο τόπος ο μικρός ο μέγας” (27 Σεπτεμβρίου 2006).
«Η Κρήτη μας./ Η Ελλάδα μας./ Η Ορθοδοξία μας./ Μου αρέσει αυτό το “μας”/ που βάζει στο τέλος/ κάποιων λέξεων – κόσμων,/ όταν μιλεί και όταν γράφει,/ ο Αρχιεπίσκοπός μας.// “μας”/ Μια μικρούλα λέξη/ με τρία γράμματα./ Μια πλατεία ευθύνης.// Ένα φωνήεν μεταξύ δύο συμφώνων/ ο εξ αδιανεμήτου πλούτος μας!» Το επίσης αφιερωμένο στον νυν πρώην Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο Αθανασιάδη ποίημα μου “Αυτό το υπέροχο ”μας”” (βλ. ποιητική μου συλλογή “Όπως το ψωμί”, Χανιά 2018).
ΚΑΙ ΣΤΑ... ΠΕΤΑΧΤΑ
100 ΤΕΥΧΗ ΥΠΕΡΧ, ΓΕΜΑΤΑ ΚΡΗΤΗ - Η ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΑΣ
Εκατό τεύχη, πάνω από 8.000 σελίδες… Για το ξεχωριστό, το μοναδικό στο είδος του σε πανελλήνιο αλλά και διεθνές επίπεδο τριμηνιαίο περιοδικό των SUPER MARKET ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ, ΥΠΕΡ Χ, κινητήριος νους και πάλλουσα καρδιά του οποίου είναι από γεννησιμιού του ο “ ψηλορείτης” των σύγχρονων κρητικών γραμμάτων Νίκος Ψιλάκης, ο λόγος. Έχω κάνει άλλες τρεις, αν θυμάμαι καλά τον τελευταίο χρόνο που το ανακάλυψα, στάσεις σ’ αυτό, πώς να προσπεράσω, ωστόσο την έκδοση του 100ου τεύχους που έφτασε τις προάλλες στα χέρια μου και να μην αντιγράψω τουλάχιστον ένα μικρό μέρος απ’ τον πρόλογό του. «Τριάντα χρόνια μετά ξεφυλλίζομε τις γεμάτες σελίδες. Πόσα πράγματα χώρεσαν, πόσες πρωτότυπες ιδέες, πόσα άγνωστα θέματα! Ιστορία, Λαογραφία, Τέχνη, Φωτογραφία. Πολιτισμός, γενικότερα. Και Κρήτη πάνω απ’ όλα. Συνήθειες, έθιμα, όνειρα, στόχοι, καθημερινή ζωή, παρελθόν και παρόν. Η αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του δίνει φτερά. Γεννά ιδέες». Όσοι πιστοί της “κρητικής ματιάς”, για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή φράση του Νίκου Καζαντζάκη, δεν το γνωρίζετε, αναζητήστε το (δωρεάν δίνεται) στα καταστήματα ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ…
“Την Τσικνοπέμπτη η κυρά έχει αποφασίσει,/ μπριζόλες και λουκάνικα τηγανητά να ψήσει.// Θαρρώ για την υγεία μου δεν νοιάζεται εκείνη,/ με τόσα λίπη σίγουρα θα ‘χω χοληστερίνη”. Τα που μας λέει στις δύο πρώτες σημερινές της μαντινάδες η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη… εκ μέρους του συζύγου της. “Μη φάτε κρέατα πολλά, φίλοι μου, αν τσικνίστε, γιατί τριγλυκερίδια σαφή θα αποκτήστε”, μας λέει… εκ μέρους της, στην τρίτη. Σιγά που θα ξεχνούσε την Τσικνοπέμπτη η μαντιναδολόγος μας…
Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 22.2.2022)
https://www.haniotika-nea.gr/o-archiepiskopos-toy-yperochoy-mas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου