Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης!
ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ σήμερα. Τσουκνοπέφτη, τη λέγαμε στα μικράτα μου και την περιμέναμε πώς και πώς. Και γιατί ήταν η πρώτη μέρα των Αποκράδω που ντυνόμαστε κουκουγέροι, αλλά και για την “καλή μπουκιά” που μας περίμενε στο τραπέζι το βράδυ. Τι καλά που περνούσαμε τότες με το λίγο! Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος «να ν’ ήμερος να ’ναι άκακος», για να θυμηθώ τον Ελύτη.
ΚΑΛΩΣ εσμίξαμε κι οφέτος κι ο Θεός να συγχωρέσει των αποθαμένων μας! Με τη θύμηση των αποθαμένων μας άρχιζαν εκείνα τα χρόνια οι εορταστικές οικογενειακές μαζώξεις γύρω απ’ το τραπέζι, όπως αυτές την Τσουκνοπέφτη. Τι αναμνήσεις και απ’ αυτές!
ΔΥΟ μαντινάδες σήμερα κι οι δύο για το ίδιο θέμα (το θέμα των ημερών) μια απ’ τον Εννιαχωριανό (Γιάννη Μαλαξιανάκη) και μια απ’ τον Σφηναριώτη (Γιώργη Καμβυσέλλη) ειδικά γραμμένες για τη στήλη. «Σε μονοπάτια δύσβατα ακροπατεί η χώρα/ μα ο Τσίπρας έχει εντολή που λέει του προχώρα», μας λέει ο Εννιαχωριανός. «Ποτές μας δεν προκόψαμε το “ναι” σαν λέγαν όλοι/ μα μοναχά σαν είπαμε το τρανταχτό το “όχι”», μας λέει ο Σφηναριώτης. Τα σχόλια δικά σας.
Ο ΦΟΒΟΣ του θεριού για τον Γιάννη και του Γιάννη για το θεριό (οι εταίροι μας για να το πω κομψά, το θεριό κι εμείς η ελληνική πλευρά ο Γιάννης) παραμένει. Αυτή είναι η εκτίμηση που έκανε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος εν αναμονή των αποτελεσμάτων του χθεσινού κρίσιμου Γιούρογκρουπ. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι βλέπει κι αυτός συμφωνία στο βάθος.
“ΣΑΡΑΚΑΣ”… στον ξύλινο λόγο της πολιτικής ήταν τόσο η ομιλία του βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Παύλου Πολάκη, όσο και του βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. Κώστα Ζουράρι, στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Αν μη τι άλλο… Το (τους) καταευχαριστήθηκα, το ομολογώ.
ΑΝΤΑΞΙΟ τελικού πριν αρχίσει το χθεσινό παιχνίδι για το Κύπελλο Ελλάδας της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό. Το γράφω κι ας μην ξέρω, ενώ το γράφω (χθες το μεσημεράκι) το αποτέλεσμα. Με την ευχή να μην κοιμηθεί (έχει κοιμηθεί) μπούμπουρα ο γείτονάς μου ο Μήτσος. «ΑΚΟΜΗ και το κοινό τραπέζι (την Τσικνοπέμπτη) διατηρούσε τα βασικά στοιχεία ενός μνημοσύνου. Σήκωναν τα ποτήρια στη “μακαρία ντως”, θύμιαζαν το φαγητό και μοίραζαν ένα ή περισσότερα πιάτα σε φτωχές οικογένειες. Η πανελλήνια σχεδόν συνήθεια διανομής φαγητού ήταν περίπου τελετουργική στην Κρήτη. Ακόμη κι αν η οικογένεια αποδέκτης του φαγητού δεν είχε ανάγκη, όφειλε να το δεχτεί με ευχαρίστηση, αφού γνώριζε ότι δινόταν για συγχώρηση των απόντων μελών της οικογένειας που το πρόσφερε. […]
Τση Τσικνοπέφτης το μιστό και τση Μεγάλης Πέφτης/ και του Μεγάλου Σάββατου στον ουρανό ευρέθη». Από το βιβλίο “Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη” του Νίκου Ψιλάκη.
«Έπιασες τον εαυτό σου/ να παραμονεύει την κρυφή την ώρα/ η οργή της πολιτείας σου/ πότε θα ξεχυθεί/ από τις σκέψεις μας/ και μες απ’ τις παλάμες μας./ Έπιασες τον εαυτό σου/ με όρεξη διπλωμένη/ σκυφτό/ λαβωμένο/ στην ξαγρύπνια του άνισου αγώνα/ μπροστά στη μεγάλη πολιτεία,/ να δένει τη μιλιά του/ στην άκρη του όπλου/ να σηκώνει του ματιού την ασπίδα/ και αγνά/ στην ομορφιά που ’χει τούτες τις ώρες ο αγώνας/ να ζυγιάζει την ελπίδα/ μεγαλόπρεπα τρανή/ για την οικογένεια/ για το νέο σχολείο/ για τη νέα πατρίδα». Από το ποίημα “Άνεργε” του Κώστα Καρούσου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (12.02.2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/240182/#ixzz3RX6SFWzu
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου