ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΟΤΑΝ συγκεντρώθηκε ο πολυάριθμος στρατός του Δαρείου στα Γαυγάμηλα (331 π.Χ.) όλη η πεδιάδα έλαμπε από τις φωτιές στο στρατόπεδο των Περσών. Κάποια ακατάληπτη και συγκεχυμένη βουή ακουγόταν σαν από απέραντο πέλαγος. Οι πιο στενοί φίλοι του Αλέξανδρου, και μάλιστα ο Παρμενίων, πήγε στον βασιλιά και προσπαθούσαν να τον πείσουν να επιχειρήσει την επίθεση εναντίον των εχθρών τη νύχτα, ώστε το σκοτάδι να συγκαλύψει όποιες αδυναμίες θα μπορούσε να φανερώσει η ημέρα. Εκείνος τότε είπε το γνωστό. «Δεν κλέβω εγώ τη νίκη». Κι έδωσε εντολή να αναπαυθεί όλο το στράτευμα. Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ μνημόσυνο στον “Χρυσόστομο” απ’ τον ομώνυμο Σύλλογο χθες για τον Γιώργη Μανουσάκη, με τη συμπλήρωση 7 χρόνων από την εκδημία του στον επουράνιο Παρνασσό. Οδοδείκτες οι στίχοι του Ποιητή. Εξ’ αδιανεμήτου πλούτος για όλους μας το σύνολο συγγραφικό έργο του. Κι ας μην αξιωθήκαμε ακόμα ως Δήμος Χανίων να δώσουμε το όνομά του σ’ έναν δρόμο της πόλης μας. Οπως και του Μιχάλη Γρηγοράκη, άλλωστε!

ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ λέμε ναι, στα μέτρα λιτότητας λέμε όχι. Ξεκάθαρο (;) το μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης στους θεσμούς, όπως λέμε τώρα την τρόικα. Αλήθεια τι σημαίνουν οι λέξεις “μεταρρυθμίσεις” και “λιτότητα”; Εχει καμία σημασία ότι την πρώτη λέξη τη χρησιμοποιούμε συνήθως στον πληθυντικό και τη δεύτερη πάντα στον ενικό; Ω θε(σμ)οί και πώς το επιτρέπετε!

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ είναι οι ριζικές μεταβολές που έχουν σκοπό την επίτευξη καλύτερου αποτελέσματος. Λιτότητα είναι η αυστηρή οικονομική πολιτική που χαρακτηρίζεται από υψηλή φορολογία χωρίς αυξήσεις στους μισθούς με σκοπό τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Σύμφωνα με το “Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας” της Ακαδημίας Αθηνών οι ορισμοί. Εμένα μην μ’ ανακατεύετε…

«ΓΙΑΝΗ με το καρό κασκόλ, Γιάνη χωρίς γραβάτα/ μας έβγαλες απ’ τη φωτιά την… πιο καυτή πατάτα!». Μη μου πείτε σε ποιον Γιάν(ν)η αναφέρεται στη σημερινή του μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ενας είναι ο Γιάνης με το ένα “ν”…

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ δικαιούται να ομιλεί ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους, αυτό δα έλειπε να μη δικαιούται, μου είπε προχθές πάνω στην κουβέντα ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος. Για να συμπληρώσει, ωστόσο. Κρείττον σιγάν, πάντως, για ορισμένα θέματα!

ΑΝ ΔΕΝ υπήρχε κάποιος όπως τον Μανόλη Γλέζο, η κυβέρνηση θα έπρεπε να τον έβρισκε. Και αυτό ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος το είπε.

ΝΙΚΟ Βαβουλέ, ταγματάρχη ε.α., μηχανικό, συγγραφέα, Χανιά: Οδός ευθύνης που οδηγεί στην πλατεία των δακρύων, αλλά και οδός δακρύων που οδηγεί στην πλατεία της ευθύνης. Μια πρώτη προσέγγιση στο 406 σελίδων μεγάλου σχήματος βιβλίο σας “Εις μνημόσυνον αιώνιον”, που περιλαμβάνει όλα τα θύματα της Μάχης της Κρήτης και της Κατοχής από και στον Νομό Χανίων. Αυτά μόνο προσώρας! Μετά πολλών ευχαριστιών για την ιδιαίτερα θερμή αφιέρωση. Ευλογία για μένα ότι άρχισα τη δασκαλική μου διαδρομή στο χωριό σας, στις Στροβλές, όπου και σας γνώρισα. Και βέβαια μετά πολλού θαυμασμού για το όλο έργο, αλλά και για την άψογη έκδοση του “Ερείσματος”, καλά να ’ναι ο Χρήστος Μαχαιρίδης.

ΟΤΑΝ συγκεντρώθηκε ο πολυάριθμος στρατός του Δαρείου στα Γαυγάμηλα (331 π.Χ.) όλη η πεδιάδα έλαμπε από τις φωτιές στο στρατόπεδο των Περσών. Κάποια ακατάληπτη και συγκεχυμένη βουή ακουγόταν σαν από απέραντο πέλαγος. Οι πιο στενοί φίλοι του Αλέξανδρου, και μάλιστα ο Παρμενίων, πήγε στον βασιλιά και προσπαθούσαν να τον πείσουν να επιχειρήσει την επίθεση εναντίον των εχθρών τη νύχτα, ώστε το σκοτάδι να συγκαλύψει όποιες αδυναμίες θα μπορούσε να φανερώσει η ημέρα. Εκείνος τότε είπε το γνωστό. «Δεν κλέβω εγώ τη νίκη». Κι έδωσε εντολή να αναπαυθεί όλο το στράτευμα. Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”.

«Ξεκίνησαν πριν τα μεσάνυχτα./ Μπροστά ο σαλπιγκτής κι ο σημαιοφόρος./ Χωρίς αρχηγό./ Η λάσπη/ κολλούσε στα πόδια τους/ και τ’ άστρα τσιγκουνεύονταν/ το φως. Κάθε τόσο σκοντάφτανε/ σε σώματα νεκρών. Πολλοί πέφτανε/ μ’ ένα γδούπο πνιχτό καθώς/ τα πνευμόνια τους γέμιζαν/ σκοτάδι που έπηζε σαν το τσιμέντο./ Οι άλλοι προχωρούσανε πάντα/ προς τη νοητή θάλασσα./ Μόνο ο σημαιοφόρος άκουσε το ρόχθο της/ αλλά δεν έφτασε ποτέ στην αμμουδιά./ Τα γόνατα λυγίσαν κι η σημαία του/ έγειρε και τον σκέπασε».
Το ποίημα “Μυρίων κάθοδος” του Γιώργη Μανουσάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (26.02.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-253/#ixzz3SqokRcOe 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook