ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΒΡΑΖΟΥΜΕ στο ζουμί μας, ενώ λιώνουμε από τον ιδρώτα ή λιώνουμε από τον ιδρώτα ενώ βράζουμε στο ζουμί μας; Υπαρξιακό το ερώτημα. Στο πλαίσιο του... σαιξπηρικού to be or not to be. Κατά μίαν έννοιαν.

Tα κατεχαμε, να τα ξεχάσουμε, μας λένε. Αλλοι παπάδες ήρθανε κι αλλα χαρτιά βαστούνε, μας λένε. Κάτω η γενιά των 700 ευρώ, πάνω η γενιά των 500 ευρώ, μας λένε. Οτι το Μνημόνιο έγινε μνημόσυνο για τους εργαζόμενους, πάντως, δεν μας το λένε.

ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ δύο ποδοσφαιρικές ενδεκάδες μπορούσαν να σχηματίσουν οι ελεγκτές παύλα δανειστές μας (να μην ξεχνιόμαστε). Τριάντα πέντε και όχι είκοσι δύο μόνο ήταν τελικά, ζωή να ’χουν! Ανετα έστηναν ένα μουντιάλ σε μικρογραφία. Δεν είναι αργά να το κάνουν και τώρα. Ντομινίκ Στρος Καν, Ολι Ρεν και Ζαν Ζακ Τρισσέ, ευλογείτε!

ΒΑΡΑΤΕ όσο θέλετε, όποτε θέλετε και όπως θέλετε! Ας είναι καλά οι δικηγόροι μας! Μ’ αυτούς και μόνο μ’ αυτούς έχετε να κάνετε αξιότιμοι κύριοι του οίκου Moody’s!

ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ μας οι Κινέζοι να ’ναι καλά! Σε τίποτα δεν το ’χουν να αγοράσουν τα κρατικά μας ομόλογα που κρατούνται στις τράπεζες ως ενέχυρα. Βαράτε μας, λοιπόν. Μόνο η κακία και η μοχθηρία θα σας μείνουν στο τέλος!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ είναι, όπως έγραψα προχθές, να πετύχει η εγχείρηση, αλλά να μην πεθάνει ο ασθενής. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο το σχόλιο σχετικά με την επικρατούσα κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία. Σιβυλλικό;

ΠΡΙΝ ΑΠΟ πενήντα τόσα χρόνια, όχι πολύ παλιά δηλαδή, ένας γονιός που ήθελε το παιδί του να μάθει γράμματα έπρεπε να πληρώσει για να του αγοράσει τα βιβλία. Σήμερα που τέτοιο θέμα, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν υφίσταται, γιατί να μην πληρώνει τους προμηθευτές των νοσοκομείων για τα χρειώδη, στην περίπτωση που το παιδί του μπει στο νοσοκομείο! Αμάν πια αυτό το κράτος!

ΑΠΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ υποψήφιους δημάρχους στον Αποκόρωνα να φάνε και οι κότες. Από σκέτους υποψήφιους λίγα πράγματα. Παράπονο κι αυτό, Κωστή!

ΚΑΚΑ ΤΑ ΝΕΑ τσ’ Εθνικής στο Μουντιάλ, στη μπάλα/ αν βάλουν δίχτυ από μπρος γκολ δε θα φάνε άλλα. Και σε ρόλο δημοσιογράφου και σε ρόλο... προπονητή ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Για να δούμε τι θα δούμε και στον σημερινό αγώνα με τη Νιγηρία...

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα κατά καιρούς έχεις γράψει για μένα, μου είπε ο γνωστός και στις πέτρες αυτού του τόπου δάσκαλος - λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης, όταν μετά το τέλος της εκδήλωσης που έγινε τις προάλλες, προς τιμήν του, στον “Χρυσόστομο” πέρασα για να του ευχηθώ καλή συνέχεια! Πάντα χρεώστης μένω στο έργο σου, Σταμάτη, όσα κι αν γράψω!

ΜΠΑΜΠΗ Γριβάκη, συγγραφέα, Βλητές: Και δια της Στήλης ένα μικρό μέν, από καρδιάς όμως “ευχαριστώ” για το βιβλίο σας “Ρίμα και Χαμόγελο” που μου στείλατε. Είναι να μη διαβάσει κανείς μια απ’ τις ρίμες που περιέχει. Ετσι και το κάνει δεν θ’ αφήσει ούτε μία αδιάβαστη. Και βέβαια θα επιστρέψει για να τις διαβάσει ξανά και ξανά και για να γελάσει. Και για να σπουδάσει στη μεγάλη της Λαϊκής Σοφίας Σχολή, ταυτόχρονα.

ΟΤΑΝ καταδίκασαν τον Σωκράτη σε θάνατο η Ξανθίππη του είπε ότι τον καταδίκασαν άδικα: Ο Σωκράτης της είπε. “Ευτυχώς που δεν με καταδίκασαν δίκαια”.
“Στο δάσκαλο ο Νικολής να τον ρωτήσει τρέχει,/ να του εξηγήσει αν μπορεί μια απορία που έχει./- Μα πε μου, μπρε συ δάσκαλε, η γη αφού γυρίζει, γιάντα κραθιόμαστε ορθοί και δε μα σε λιχνίζει;/- Ο νόμος της βαρύτητας είναι που μας κρατάει,/ και μένει όρθιο Νικολή στη γη ό,τι πατάει./ - Μια απορία δάσκαλε έχω ακόμα όμως,/ πώς εκραθιότανε ορθά πριν ψηφιστεί ο νόμος;”
Το ποίημα “Ο νόμος της βαρύτητας” του Μπάμπη Γριβάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)