..Αφήνω και πάλι το στυλό! Μυρίζω χαρτί, γεύομαι τον καφέ κι ακουμπώ τη σκέψη σε κείνες τις ξαφνικές ή προγραμματισμένες συναντήσεις, στους "καφέδες" που ήπιαμε και... άξιζαν!
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Μια αίσθηση "ευ ζην"
Τρίτη πρωί! Χαρτί, στυλό και ανακατωμένα αρώματα φρεσκοφτιαγμένου καφέ και εφημερίδας, απλωμένης στο τραπέζι.
Πρωτοσέλιδο "Απομακρύνεται η χρεοκοπία" αλλά "είναι υπαρκτός ο κίνδυνος παρεκτροπής!
Αυτό το "ναι μεν αλλά" που… παίζει εδώ και 3 χρόνια τις ζωές μας πέρα - δώθε μοιάζει να μην έχει τελειωμό!
Τρία ολόκληρα χρόνια. Περνά ο καιρός…
Γουλιά από καφέ, το στυλό ανάμεσα στα δάκτυλα...
Ναι, τόσο απλά, έτσι γρήγορα, ανεπαίσθητα στις περισσότερες των περιπτώσεων περνά ο καιρός!
Μα κάποιες φορές "αιχμαλωτίζεται", όταν ανάμεσα στις συναντήσεις, στα "χάθηκες", "πού είσαι" και "τι κάνεις" χαμογελούμε!
...Αφήνω και πάλι το στυλό! Μυρίζω χαρτί, γεύομαι τον καφέ κι ακουμπώ τη σκέψη σε κείνες τις ξαφνικές ή προγραμματισμένες συναντήσεις, στους "καφέδες" που ήπιαμε και... άξιζαν! Στους σύντομους, τους ξαφνικούς οι οποίοι επανέρχονται με όλες τις λεπτομέρειές τους στη μνήμη κι ας έχουν περάσει "χρόνια και καιροί" από τότε!
Εμμένω πεισματικά σε αυτές της συναντήσεις με ανθρώπους, φίλους, γνωστούς, τα λόγια, οι πράξεις δένουν με αρμό δυνατό τις θύμησες και τις εμπειρίες που μας ακολουθούν.
Συνάμα αναθιβάλω και τις φορές που η ψυχή "πληρώθηκε" με γέλιο δυνατό, τρανταχτό, ελεύθερο, αβίαστο!
Ολες αυτές είναι κάποιες από τις ανεκτίμητες στιγμές που συντροφεύουν τη ζήση σου... Ευτυχία είναι να μην μετριούνται τούτες οι στιγμές· και πώς να μπει σε ζύγι αυτή η αίσθηση του "ευ ζην", τούτος ο μικρός άνεμος που κρύβεται εντός σου!
…Το στυλό αφήνει πίσω του σημάδια, λέξεις, φράσεις! Πίσω όλα τα κόμματα, οι τελείες, τα θαυμαστικά που όλα μαζί πασχίζουν να φτάσουν το δεξί μου χέρι που τρέχει - τρέχει ασταμάτητα πάνω στη λευκή σελίδα.
Σταματώ προς στιγμή! Ψάχνω νά βρω ερωτηματικά μες στο κείμενο, δεν βλέπω πουθενά κι ας υπάρχουν ακόμη χιλιάδες ερωτήματα εντός μου…
Νιώθω πως όλα δεν επιζητούν απάντηση! Ισως επειδή αισθάνομαι -τώρα τούτη τη στιγμή- πως στα βασικότερα έχω λάβει απαντήσεις που ικανοποιούν την ψυχή μου!
Χανιώτικα Νέα (27.02.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου