Με μια κιμωλία στο χέρι έκανε αδιάκοπα τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να προσθέτεις τη χαρά, να αφαιρείς τη λύπη, να πολλαπλασιάζεις τον ενθουσιασμό και να διαιρείς τα λάθη, στο μυαλό και στην καρδιά των παιδιών.
Δείτε περισσότερα...ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ σχολικό έτος έφτασε στο τέλος του. Τα περιστέρια από αύριο στις αυλές των σχολείων, εκεί όπου για εννιά μήνες κελαηδούσαν τα παιδιά. Το λευκό των φτερών τους, το λευκό της ψυχής των! Καλό καλοκαίρι σε μαθητές και δασκάλους.
ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ από τότε που βγήκε στη σύνταξη, έτσι κι εφέτος πήγε στη μεγάλη γιορτή που έγινε στην αυλή του τελευταίου σχολείου που υπηρέτησε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Κι ένιωσε όπως τότε. Οταν με μια κιμωλία στο χέρι έκανε αδιάκοπα τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να προσθέτεις τη χαρά, να αφαιρείς τη λύπη, να πολλαπλασιάζεις τον ενθουσιασμό και να διαιρείς τα λάθη, στο μυαλό και στην καρδιά των παιδιών.
ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ... της ΕΡΤ; Ιδωμεν. Πάντα βρίσκεται πάντως μια αφορμή για να καταλήξει ένας γάμος σε διαζύγιο. Στις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται μετά την άρνηση των δύο κυβερνητικών εταίρων να συναινέσουν στην κυβερνητική απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ αναφέρομαι.
ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ τον σκύλο τα μεσάνυχτα; Να βάλω κι ένα 'γιατί' στον τίτλο του υπέροχου βιβλίου που έγραψε ο Μαρκ Χάντον και που με είχε εντυπωσιάσει, όταν το διάβασα. Ποιος και γιατί σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα, λοιπόν; Πάω παραπέρα. Ποιος και γιατί έκλεισε την τηλεόραση στην Ελλάδα τα μεσάνυχτα;
AΦΗΣΑΝ την Τουρκία κι έπιασαν στο στόμα τους και στη γραφίδα τους την Ελλάδα τα διεθνή Μ.Μ.Ε. Απ’ την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή. Πήγαν γυρεύοντας οι κυβερνώντες μας. Αυτή κι αν είναι μια ιστορία επιτυχίας...
ΕΦΤΑΣΑ στα όριά μου. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην πει και μάλιστα πολλές φορές στη ζωή του, αυτή τη φράση. Τι είναι όμως αυτό που κάνει κάποιους συνανθρώπους μας να ξεπερνούν το όριο των ορίων και να τερματίζουν τη ζωή τους; Με αφορμή μια αυτοχειρία τα παραπάνω. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να επαναδιατυπώσω τον αριστοτέλειο ορισμό της τραγωδίας. 'Ετσι ουν τραγωδία...'.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πήρε το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, ο Παναθηναϊκός το πήρε στο μπάσκετ και η ΑΕΚ στο χάντμπολ... Αυτό σκέφτεται και κοκορεύεται ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου. Εκαμε κι η μύγα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει. Αχ ρε Μήτσο πού καταντήσαμε!
'ΗΘΕΛΑ να ’μουν γιασεμί περίσσια να μυρίζω/ και τ’ άρωμά μου μάτια μου σ’ εσένα να χαρίζω'. Δεν λέω ότι δεν είναι καλά καλή και η σημερινή μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη. Το ’χω ξαναγράψει άλλωστε, ότι ειδικά στις ερωτικές μαντινάδες δεν παίζεται. Λέω, όμως, ότι προτιμώ βασικά να μου στέλνει άλλου είδους...
«Ο ΠΟΛΕΜΩΝ (διευθυντής της Ακαδημίας για 4 σχεδόν δεκαετίες) όταν ήταν νέος, ήταν τόσο ακόλαστος και σπάταλος, που πάντα είχε επάνω του χρήματα, αλλά έκρυβε και σε στενοσόκακα διάφορα ποσά για να ικανοποιεί άμεσα τις όποιες επιθυμίες του. Ακόμα και στην Ακαδημία βρέθηκαν τρεις οβολοί του σε μια κολόνα. Μια μέρα, μεθυσμένος και με ένα στεφάνι στο κεφάλι, πήγε να σπάσει πλάκα μαζί με τους φίλους του στη σχολή του Ξενοκράτη (Ακαδημία). Αυτός όμως συνέχισε την ομιλία του με θέμα τη σωφροσύνη, δηλαδή την εγκράτεια και την αυτοκυριαρχία χωρίς καθόλου να ταραχτεί. Ακούγοντάς τον ο νεαρός Πολέμων εντυπωσιάστηκε και τελικά σαγηνεύτηκε και άλλαξε τη συμπεριφορά του τόσο πολύ, ώστε έγινε ο πιο εργατικός απ’ όλους τους μαθητές του Ξενοκράτη. Τον διαδέχθηκε μάλιστα στη διεύθυνση της Σχολής». Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Πέτρινος τοίχος/ Ο ιστός της σημαίας στο ένα πλάι/ Κι εμείς της τελευταίας τάξης/ Στ’ άλλο στριμωγμένοι/ Μαζί μας/ Ο καθηγητής των Μαθηματικών/ Κι ο καθηγητής της Ιστορίας/ Ολοι μας χαμογελαστοί/ Στον καθηγητή χρόνο/ Που ανυποψίαστα δουλεύει για τη σκουριά'.
Το ποίημα 'Ενθύμιο Σχολικού Ετους 1969 - 1970'
του Λεωνίδα Κακάρογλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (14.06.2013)
Δείτε περισσότερα...ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ σχολικό έτος έφτασε στο τέλος του. Τα περιστέρια από αύριο στις αυλές των σχολείων, εκεί όπου για εννιά μήνες κελαηδούσαν τα παιδιά. Το λευκό των φτερών τους, το λευκό της ψυχής των! Καλό καλοκαίρι σε μαθητές και δασκάλους.
ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ από τότε που βγήκε στη σύνταξη, έτσι κι εφέτος πήγε στη μεγάλη γιορτή που έγινε στην αυλή του τελευταίου σχολείου που υπηρέτησε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Κι ένιωσε όπως τότε. Οταν με μια κιμωλία στο χέρι έκανε αδιάκοπα τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να προσθέτεις τη χαρά, να αφαιρείς τη λύπη, να πολλαπλασιάζεις τον ενθουσιασμό και να διαιρείς τα λάθη, στο μυαλό και στην καρδιά των παιδιών.
ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ... της ΕΡΤ; Ιδωμεν. Πάντα βρίσκεται πάντως μια αφορμή για να καταλήξει ένας γάμος σε διαζύγιο. Στις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται μετά την άρνηση των δύο κυβερνητικών εταίρων να συναινέσουν στην κυβερνητική απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ αναφέρομαι.
ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ τον σκύλο τα μεσάνυχτα; Να βάλω κι ένα 'γιατί' στον τίτλο του υπέροχου βιβλίου που έγραψε ο Μαρκ Χάντον και που με είχε εντυπωσιάσει, όταν το διάβασα. Ποιος και γιατί σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα, λοιπόν; Πάω παραπέρα. Ποιος και γιατί έκλεισε την τηλεόραση στην Ελλάδα τα μεσάνυχτα;
AΦΗΣΑΝ την Τουρκία κι έπιασαν στο στόμα τους και στη γραφίδα τους την Ελλάδα τα διεθνή Μ.Μ.Ε. Απ’ την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή. Πήγαν γυρεύοντας οι κυβερνώντες μας. Αυτή κι αν είναι μια ιστορία επιτυχίας...
ΕΦΤΑΣΑ στα όριά μου. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην πει και μάλιστα πολλές φορές στη ζωή του, αυτή τη φράση. Τι είναι όμως αυτό που κάνει κάποιους συνανθρώπους μας να ξεπερνούν το όριο των ορίων και να τερματίζουν τη ζωή τους; Με αφορμή μια αυτοχειρία τα παραπάνω. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να επαναδιατυπώσω τον αριστοτέλειο ορισμό της τραγωδίας. 'Ετσι ουν τραγωδία...'.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πήρε το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, ο Παναθηναϊκός το πήρε στο μπάσκετ και η ΑΕΚ στο χάντμπολ... Αυτό σκέφτεται και κοκορεύεται ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου. Εκαμε κι η μύγα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει. Αχ ρε Μήτσο πού καταντήσαμε!
'ΗΘΕΛΑ να ’μουν γιασεμί περίσσια να μυρίζω/ και τ’ άρωμά μου μάτια μου σ’ εσένα να χαρίζω'. Δεν λέω ότι δεν είναι καλά καλή και η σημερινή μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη. Το ’χω ξαναγράψει άλλωστε, ότι ειδικά στις ερωτικές μαντινάδες δεν παίζεται. Λέω, όμως, ότι προτιμώ βασικά να μου στέλνει άλλου είδους...
«Ο ΠΟΛΕΜΩΝ (διευθυντής της Ακαδημίας για 4 σχεδόν δεκαετίες) όταν ήταν νέος, ήταν τόσο ακόλαστος και σπάταλος, που πάντα είχε επάνω του χρήματα, αλλά έκρυβε και σε στενοσόκακα διάφορα ποσά για να ικανοποιεί άμεσα τις όποιες επιθυμίες του. Ακόμα και στην Ακαδημία βρέθηκαν τρεις οβολοί του σε μια κολόνα. Μια μέρα, μεθυσμένος και με ένα στεφάνι στο κεφάλι, πήγε να σπάσει πλάκα μαζί με τους φίλους του στη σχολή του Ξενοκράτη (Ακαδημία). Αυτός όμως συνέχισε την ομιλία του με θέμα τη σωφροσύνη, δηλαδή την εγκράτεια και την αυτοκυριαρχία χωρίς καθόλου να ταραχτεί. Ακούγοντάς τον ο νεαρός Πολέμων εντυπωσιάστηκε και τελικά σαγηνεύτηκε και άλλαξε τη συμπεριφορά του τόσο πολύ, ώστε έγινε ο πιο εργατικός απ’ όλους τους μαθητές του Ξενοκράτη. Τον διαδέχθηκε μάλιστα στη διεύθυνση της Σχολής». Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Πέτρινος τοίχος/ Ο ιστός της σημαίας στο ένα πλάι/ Κι εμείς της τελευταίας τάξης/ Στ’ άλλο στριμωγμένοι/ Μαζί μας/ Ο καθηγητής των Μαθηματικών/ Κι ο καθηγητής της Ιστορίας/ Ολοι μας χαμογελαστοί/ Στον καθηγητή χρόνο/ Που ανυποψίαστα δουλεύει για τη σκουριά'.
Το ποίημα 'Ενθύμιο Σχολικού Ετους 1969 - 1970'
του Λεωνίδα Κακάρογλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (14.06.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου