Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


'ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχει την τρέλα του, μα η μεγαλύτερη τρέλα είναι, θαρρώ, να μην έχεις καθόλου τρέλα'. Δεν ξέρω γιατί, ενώ αρχίζω να γράφω τη στήλη, σκέφτομαι τη φράση αυτή του Νίκου Καζαντζάκη. Πράγματι η μεγαλύτερη τρέλα είναι να μην έχεις καθόλου τρέλα. Να ζεις μια επίπεδη, μια... ζωώδη ζωή. 
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχει την τρέλα του, μα η μεγαλύτερη τρέλα είναι, θαρρώ, να μην έχεις καθόλου τρέλα'. Δεν ξέρω γιατί, ενώ αρχίζω να γράφω τη στήλη, σκέφτομαι τη φράση αυτή του Νίκου Καζαντζάκη. Πράγματι η μεγαλύτερη τρέλα είναι να μην έχεις καθόλου τρέλα. Να ζεις μια επίπεδη, μια... ζωώδη ζωή. Καμιά αντίρρηση. Εν πάση περιπτώσει, πάμε παρακάτω.

'ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ πολιτικό σχέδιο' επιμένει να λέει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Το επανέλαβε και χθες από τα Χανιά, όπου βρέθηκε και μίλησε σε ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία Αγοράς. 'Μακάρι!'. Μια λέξη όλη κι όλη το σχετικό σχόλιο από τον φίλο μου γερω-δάσκαλο. Μια λέξη που λέει, όμως, πολλά.

ΓΥΡΩ - ΓΥΡΩ όλοι και στη μέση... η ανεργία. Τρόπους καταπολέμησης της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων, αναζητούσαν, λέει, οι '27' στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής που έγινε προχθές και χθες στις Βρυξέλλες. Από συζητήσεις επί συζητήσεων και από συσκέψεις επί συσκέψεων άλλο τίποτα...

'ΚΥΡΙΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, η ανεργία/ πρόβλημα είναι ακανθώδες./ Εφ’ ώ και είναι ευκαιρία/ το Συμβούλιό μας το εργώδες/ να της αφιερώσει μίαν... συζήτησιν/ εφ’ όσον η εργασία δεν έχει ζήτησιν'. Από το ποίημα 'Αυτή η ανεργία' του Μπέρτολτ Μπρεχτ (μετάφραση Μάριου Πλωρίτη).

ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ άμεσα η ΕΡΤ ζήτησαν με ομόφωνο ψήφισμά τους τα μέλη της Ενωσης Ευρωπαϊκών Δημόσιων Ραδιοτηλεοράσεων. Βροντάνε κι αυτοί στου κουφού την πόρτα κατά που φαίνεται. Σιγά που θα τους ακούσει! Εχει τα δικά του σχέδια ο... κουφός.

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠ’ ΤΟΝ 'ξαφνικό θάνατο' που εφαρμόστηκε στην ΕΡΤ, κανένας υπάλληλος στον δημόσιο τομέα δεν νιώθει ασφαλής για τη θέση του. Κι αν πρέπει να γρηγορούν οι φύλακες!

'ΤΟ ΔΕΝΔΡΟΝ της ελευθερίας έχει όρια άνω των οποίων υψούμενων, αποβαίνει αυθάδεια προς τον ουρανόν, όστις το ραίνει διά της δρόσου του, και προς την γην, ήτις το εγέννησε και το βαστάζει εις τους κόλπους της'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΟΤΑΝ ΑΠΟ μικρό παιδί δεν πάρεις καλές βάσεις/ ενδέχεται αργότερα τον μπούσουλα να χάσεις'. Την ανάγκη για σωστή διαπαιδαγώγηση αναδεικνύει στη σημερινή μαντινάδα του ο Εννιαχωριανός, που είναι 'γνωμικού', ας πούμε χαρακτήρα. Απ’ όλα έχει κι ο δικός του μπαξές!

ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ των Αποστόλων σήμερα, των Αγίων Πάντων και των Δώδεκα Αποστόλων αύριο και των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, μεθαύριο. Χρόνια πολλά και καλά, λοιπόν, σ’ όλους κι όλες, όσοι κι όσες γιορτάζουν το όνομά τους. Χρόνια πολλά και καλά όμως και σε όλους και όλες, μια που είναι των Αγίων Πάντων.

'ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ, κοντά στον ναό της Δήμητρας, υπήρχε μια πηγή, βαθιά στη γη, την οποία είχαν περιφράξει εξωτερικά με πέτρες. Είχαν αφήσει έναν μόνο διάδρομο, για να κατεβαίνουν κοντά στο νερό. Η πηγή αυτή πίστευαν ότι αποτελούσε μαντείο αλάθητο, αλλά μόνο για θέματα ασθενειών. Εδεναν, λοιπόν, με λεπτό σχοινί έναν καθρέφτη και τον κατέβαζαν μέχρι που ν’ ακουμπήσει στο νερό. Θυμιάτιζαν στη συνέχεια στη θεά και προσεύχονταν να τους πει για κάποιο συγκεκριμένο ασθενή. Τότε στον καθρέφτη εμφανιζόταν το είδωλο του ασθενή, που τον έδειχνε είτε ζωντανό είτε πεθαμένο'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας' (εκδ. 'Σαββάλας').

'Εγώ δεν μπόρεσα/ ν’ ανοίξω ένα παράθυρο στην ελπίδα/ ούτε και άντεξα/ ν’ αφήσω το αίμα μου/ να ποτίσει το όραμα./ Εγώ το μόνο που μπόρεσα/ ήταν να μείνω πιστός/ στη ζεστασιά των χεριών σου/ στο διαρκές αγκάλιασμα των χειλιών σου/ στη συνεχή ενατένιση των ματιών σου./ Αν οι άλλοι σε πήραν/ και σ’ έκαναν παντιέρα/ κι αν σου ’δωσαν υποσχέσεις/ για καλύτερες μέρες,/ κι αν αγαπάς λόγια που κανείς δεν σου είπε,/ ένα μόνο να ξέρεις από τώρα και πέρα./ Οι προφήτες γεννιούνται/ και πεθαίνουν αυθημερόν'.
Το ποίημα 'Ενα μάτσο ελπίδες' του Γιώργου Φαλελάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (29.06.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου