Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ! Δίχως χελιδόνια ο ουρανός, με περισσότερες ρυτίδες η θάλασσα. Το καταλαβαίνεις πιο πολύ τα βράδια που δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω με κοντομάνικο. Αλλα απασχολούν, ωστόσο, τον Ποιητή, που φωνάζει 'βοήθεια!'.
Δείτε περισσότερα...  ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ! Δίχως χελιδόνια ο ουρανός, με περισσότερες ρυτίδες η θάλασσα. Το καταλαβαίνεις πιο πολύ τα βράδια που δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω με κοντομάνικο. Αλλα απασχολούν, ωστόσο, τον Ποιητή, που φωνάζει 'βοήθεια!'.

ΑΠΟ ?ΔΩ οι δημοκόποι κι από ?κει οι δημοσκόποι ή αν προτιμάτε από ?δω οι δημοσκόποι κι από ?κει οι δημοκόποι, ενώ το τέρας του φασισμού εξακολουθεί να βγάζει τη γλώσσα του έξω. Παραέγιναν δυσκίνητες οι μέρες που διανύουμε...

ΚΙ ΟΜΩΣ ο τελευταίος που φύτεψε δόντια και φύτρωσαν δράκοι δεν ήταν ο Ιάσονας. Κάτι τέτοια μου λέει ενίοτε, καληώρα όπως χθες πάνω στην κουβέντα που είχαμε για το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος και βάζω το μυαλό μου να δουλεύει με χίλια.

'ΔΥΟ λόγια ακόμη γι? αυτούς που ψήφισαν τον Ναζισμό. Ισως δεν ξέρατε. Ισως παρασυρθήκατε; Τώρα καταλάβατε; Τώρα ξυπνήσατε; Τώρα δεν μπορείτε να επικαλείσθε ούτε την άγνοια ούτε τη διαμαρτυρία ούτε την απόγνωση. Μεγαλύτερη απόγνωση από τον Ναζισμό δεν υπάρχει. Αλλιώς ετοιμασθείτε να κλάψετε και το δικό σας το παιδί. Γιατί ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα!'. Συγκλονιστική η ανοιχτή επιστολή του μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου για το 'ναζιστικό μόρφωμα' της Χρυσής Αυγής, στο σύνολό της. Ιδιαίτερα, όμως, ο επίλογός της. Τώρα ο λαός ξέρει, τώρα κανένας δεν μπορεί να επικαλείται άγνοια!

'ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ - απόλυση (και) το προσωπικό των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Φτάσαμε να διεκδικούμε να μην κλείνουν (και) βιβλιοθήκες'. Μοιράστηκε και μαζί μου την αγωνιώδη κραυγή της η φίλη μου Κατερίνα Τοράκη στο google (γκούγκλι, θα το ?λεγε η μάνα μου). Για όλα είναι ικανοί αυτοί, Κατερίνα!

ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, όπως την έγραψε χθες στη σελίδα του στο βιβλίο των προσώπων (φέισμπουκ, φεισμπούκι θα ?λεγε η μάνα μου) ο φίλος φιλόλογος Ρόδης Λοχαΐτης: 'Σήμερα στο υπό κατάληψη Σχολείο μας, με πλησίασε ένας μαθητής και με ρώτησε αν νιώθω απογοητευμένος από όλα αυτά που συμβαίνουν στον χώρο της Παιδείας. Αντί απάντησης μου βγήκε ένα χαμόγελο προς τον μαθητή μου. Με ρώτησε γιατί γελάτε; Θυμήθηκα και του το είπα αυτό που έχει αναφέρει ο Χέγκελ: «η κουκουβάγια της Αθηνάς ανοίγει τα φτερά της μόνο αφού πρώτα πέσει το σκοτάδι». Μου χαμογέλασε και έφυγε'. Κάθε δικό μου σχόλιο περιττεύει...

'ΑΝΑΓΚΗ να προβάλεται η σταθερή αξία/ γιατί σπανίζει σήμερα από τον Γαλαξία'. Από τον Εννιαχωριανό (Γιάννη Μαλαξιανάκη) η μαντινάδα παρέμβαση. Και στην καθημερινότητά μας σπανίζουν οι σταθερές αξίες Γιάννη!

ΤΟ ΟΤΙ ο ΑΟ Χανιά ήρθε ισόπαλος και μάλιστα εκτός έδρας με τον Αστέρα Τρίπολης προχθές στον πρώτο αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδας είναι το λιγότερο. Το γεγονός ότι άξιζε τη νίκη είναι που μετρά περισσότερο! Ωστόσο χόρτ? αγά!

'Ο ΘΗΡΑΜΕΝΗΣ και ο Κριτίας ήταν οι αρχηγοί της ολιγαρχίας των τριάκοντα που επιβλήθηκαν στην Αθήνα μετά την ήττα της στον Πελοποννησιακό πόλεμο (404 π.Χ.). Αρχικά οι δύο αυτοί ήταν φίλοι, αργότερα όμως ο Κριτίας συγκρούστηκε με το Θηραμένη, γιατί αυτός εναντιώθηκε στο σχέδιο εξόντωσης πολλών αθώων πολιτών. Ο Κριτίας τότε φέρνοντας οπλισμένους φρουρούς στη συνέλευση, με τη βία έσυρε τον Θηραμένη και έδωσε εντολή να εκτελεστεί. Μόλις αυτός ήπιε το κώνειο, τις τελευταίες σταγόνες τις άφησε να πέσουν στο έδαφος, λέγοντας: «Ας είναι αυτές για τον αγαπημένο μου Κριτία». Λίγο αργότερα ο Κριτίας βρήκε τον θάνατο στη συμπλοκή δημοκρατικών και ολιγαρχικών στον Πειραιά'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Οι μέρες μου γίνανε δυσκίνητες/ οι μέρες μας/ Αποπνέουν τη σαπίλα των αμαρτιών μου/ των αμαρτιών μας/ Τώρα μπορώ ευσυνείδητα να γελώ με τα όνειρα/ απαλλαγμένος από την ευαισθησία των προγόνων μου/ ν? ακούω τις κραυγές των πληγών του κόσμου/ Βοήθεια/ Εγώ φωνάζω/ Βοήθεια/ Τ? ακούς γερο-ήλιε/ και συ τώρα πια δεν παίζεις με την άνοιξη/ Τα λουλούδια είναι πανάκριβα/ και τα βήματά μου ξεκολλούν με κόπο από τη/ λάσπη του Σεπτεμβρίου/ Βοήθεια'.
Το ποίημα 'Λάσπη του Σεπτεμβρίου' του Γιώργου Κάρτερ.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (27.09.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου