Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Το Πάσχα έτσι όπως το έχουν ζήσει στα χωριά, απ’ όπου κατάγονται οι γονείς τους, μας περιγράφουν στον σημερινό πασχαλινό Παιδότοπο τα παιδιά της Στ2 τάξης του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων. Σαν μια μέρα χαράς! Πολλά τα ευχαριστώ μου στην καλή δασκάλα των παιδιών Ελπίδα Μπάρκα που υιοθέτησε με ενθουσιασμό την πρότασή μου, όπως και την φίλη δ/ντρια του Σχολείου Αγγελική Χριστοφή που έπαιξε τον ρόλο του ταχυδρόμου! Σας χαιρετώ με αγάπη όλους! Χριστός Ανέστη!

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης



Καλοί μου φίλοι, Καλή Ανάσταση!

Το Πάσχα έτσι όπως το έχουν ζήσει στα χωριά, απ’ όπου κατάγονται οι γονείς τους, μας περιγράφουν στον σημερινό πασχαλινό Παιδότοπο τα παιδιά της Στ2 τάξης του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων. Σαν μια μέρα χαράς! Πολλά τα ευχαριστώ μου στην καλή δασκάλα των παιδιών Ελπίδα Μπάρκα που υιοθέτησε με ενθουσιασμό την πρότασή μου, όπως και την φίλη δ/ντρια του Σχολείου Αγγελική Χριστοφή που έπαιξε τον ρόλο του ταχυδρόμου! Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Χριστός Ανέστη!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος

Στ2 τάξη 5ου Δημ. Σχ. Χανίων
Πάσχα στο χωριό

Τον προηγούμενο χρόνο, τη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα, την πέρασα στο χωριό μου. Hταν μια φανταστική εμπειρία, εφόσον γνώρισα πολλά και παράξενα αλλά και ενδιαφέροντα έθιμα. Κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας είναι πως όταν περνούσα απ’ τα καφενεία, οι γέροντες δεν άκουγαν τραγούδια, δεν σφύριζαν και ούτε γλένταγαν με κέφι και ενθουσιασμό που είχαν τις υπόλοιπες μέρες. Oσον αφορά το κάψιμο του Ιούδα, οι γυναίκες έδωσαν ό,τι παλιά ρούχα είχαν για να ντυθεί ο Ιούδας, τον οποίο παραγέμιζαν με άχυρα. Οι μεγάλοι άντρες και τα αγόρια έκοβαν ξύλα για να κάψουν το ομοίωμα του Ιούδα. Οι ανύπαντρες κοπέλες μάζευαν λουλούδια απ’ τους κήπους τους για το στόλισμα του Επιταφίου. Τέλος, στο τραπέζι όπου έκανε η γιαγιά μου, δεν έλειψε το πιλάφι μαζί με την κότα, οι χοχλιοί οι μπουμπουριστοί, οι ασκολύμπροι, τα καλτσούνια και διάφορα άλλα παραδοσιακά φαγητά. Οι περσινές διακοπές του Πάσχα ήταν ξεχωριστές για μένα, πέρασα υπέροχα και το καλύτερο ήταν πως γνώρισα πολλά παραδοσιακά έθιμα του τόπου μου.
Ιωάννα Λιοδάκη
Το Πάσχα είναι η αγαπημένη μου γιορτή (μετά τα γενέθλιά μου βέβαια!) Μου αρέσει, γιατί συνήθως πηγαίνουμε στο χωριό του θείου μου, στον Στύλο. Το σπίτι του θείου μου εκεί είναι μικρό αλλά έχει μια μεγάλη αυλή που εκεί συνήθως τρώμε (όταν δεν βρέχει). Επίσης, στην αυλή παίζουμε και μπάλα ή με τα δυο σκυλάκια που κάθονται λίγο πιο έξω από το σπίτι του θείου μου. Μετά από το παιχνίδι στον κήπο, ο θείος μου μας πηγαίνει σε ένα μικρό χωραφάκι που εκεί ο μπαμπάς του θείου μου καλλιεργεί λάχανα, μαρούλια και γενικά λαχανικά. Εμένα όμως μου αρέσει όταν μαζεύουμε τα αυγά από τις κότες και μετά τα βάφουμε, για να τα τσουγκρίσουμε όταν θα έχουν στεγνώσει. Το αγαπημένο μου που κάνουμε την ημέρα του Πάσχα, είναι το τσούγκρισμα των αβγών! Σκέφτομαι να βάλω το αβγό μου στην κατάψυξη, να τους κερδίσω όλους!
Μαρίζα Καλαϊτζάκη



Κάθε χρόνο μαζευόμαστε, η θεία μου κι εμείς στο σπίτι μας για το βάψιμο των αβγών. Μαζεύουμε πολλά κρεμμυδόφυλλα για να τα βράσουμε και στο ζουμί τους να βάλουμε τα αβγά για να βαφτούν. Στο τέλος βγαίνουν ένα μπορντό χρώμα που εγώ προσωπικά προτιμώ από το αγοραστό, γιατί είναι πιο φυσικό. Συνήθως, κάνουμε και σχέδια πάνω τους με φύλλα από βότανα. Παίρνουμε ένα καλτσόν, τυλίγουμε το αβγό πριν μπει στην κατσαρόλα και βάζουμε μέσα και ένα φύλλο, έτσι ώστε όταν το βγάλουμε θα έχει βαφτεί όλο το αβγό εκτός το σημείο που καλυπτόταν από το φύλλο. Στο σπάσιμο των αβγών, συμμετέχει όλη η οικογένεια. Από τον πιο μεγάλο έως τον πιο μικρό. Συνήθως ο “διαγωνισμός” γίνεται στο χωριό μου και σχεδόν πάντα νικάει η γιαγιά μου. Το περίεργο είναι ότι αποκλείεται να κλέβει! Οχι όμως γιατί είναι πολύ αθώα για να κλέψει, αλλά επειδή εμείς φέρνουμε τα αβγά, οπότε είναι αδύνατο! Ομως έτσι κι αλλιώς το νόημα δεν είναι η νίκη. Ειδικά σε μια τέτοια γιορτή που όλοι πρέπει να είναι αγαπημένοι μεταξύ τους.
Κυριακή Φραγκονικολάκη
Στο χωριό μου, όταν πηγαίνουμε το Πάσχα, γίνεται μεγάλο γλέντι. Πρώτον, πηγαίνουμε στον Επιτάφιο τη Μεγάλη Παρασκευή. Επίσης, όταν έρχεται το Μεγάλο Σάββατο, φοβάμαι λιγάκι, γιατί τα βεγγαλικά στο χωριό είναι πολύ δυνατά. Αλλά μετά γίνεται ένα γλέντι, άστα να πάνε! Τρώμε μπριζόλες, καλιτσούνια και πιλάφι. Και μετά την πέφτουμε για ύπνο. Την Κυριακή του Πάσχα τρώμε διαφορετικά φαγητά και τσουγκρίζουμε αβγά. Βέβαια, στο τσούγκρισμα δεν είμαι καλός. Αααα, ξέχασα για το αρνάκι. Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι πότε το σουβλίζουμε αλλά θυμάμαι τη γεύση σου. Ομως τα λυπάμαι, γιατί είναι κι αυτά πλάσματα του Θεού.
Μιχάλης Νταουντάκης
Στο χωριό μου συνήθως έχω ησυχία αλλά όταν έρχεται το Πάσχα γίνεται ο κακός χαμός. Η πλάκα είναι ότι βλέπεις τα αρνιά να πηγαίνουν πέρα δώθε, πάνω κάτω, ζωντανά και το μόνο που λένε είναι ένα ξερό “μπεεε”. Κάθε χρόνο στο τραπέζι του σπιτιού μας στο χωριό, συμβαίνουν τα ίδια πράγματα: Οταν έρχονται οι συγγενείς, φέρνουν γλυκά και η μαμά πάτα λέει «δεν έπρεπε, δεν ήταν ανάγκη», δεν σκέφτεται εμένα που πεινάω. Επίσης, οι μπαμπάδες πάντα μιλάνε για πολιτικά κι εγώ με τους φίλους μου παίζω αβγοπασχαλινομαχίες με τα αβγά που είχαν περισσέψει. Ετσι περνάω το Πάσχα στο χωριό μου!
Αγγελος Καστρινάκης



Θυμάμαι κάθε χρόνο πως περνάμε εγώ και η οικογένειά μου το Πάσχα. Πάμε στο χωριό μας και περιμένουμε να έρθει όλη η οικογένεια. Η γιαγιά μου, η μάνα μου και η θεία μου ετοιμάζουν το τραπέζι. Ο θείος μου και ο μπαμπάς μου κάνουν τις κατάλληλες δουλειές για να είναι όλα έτοιμα. Το βράδυ πάμε όλοι με τις λαμπάδες μας στην εκκλησία και καίμε τον Ιούδα. Εμείς όμως στην οικογένειά μου έχουμε σαν έθιμο να καίμε ένα μικρό θαμνάκι στην αυλή. Κάθε χρόνο το κάνουμε. Πάντα μετά την εκκλησία. Καμιά φορά πάμε και στο άλλο χωριό, μαζί με τους συγγενείς μας από την Αθήνα. Την θεία μου, τον θείο μου και τα ξαδέρφια μου. Τσουγκρίζουμε τα αβγά και ποτέ κανείς δεν νικάει μόνος του, αλλά πάντα μαζί με κάποιον. Αυτά θυμάμαι για το Πάσχα!!
Αννα Νταουντάκη
Το Πάσχα είναι ιερό για εμάς τους Χριστιανούς. Ο Χριστός κατέβηκε στη γη και μας δίδαξε την αγάπη και την αλήθεια. Στα 33 χρόνια τον σταυρώσανε και μετά από 3 ημέρες αναστήθηκε. Το Πάσχα, λένε, είναι η πιο σημαντική μέρα της ορθοδοξίας. Το βράδυ της Ανάστασης μετά από την εκκλησία υπάρχει το έθιμο να καίμε τον Ιούδα, να τσουγκρίζουμε αβγά, αλλά και συνήθως οι περισσότερες οικογένειες μαζεύονται σε ένα σπίτι και κάνουνε τραπέζι.
Σπύρος Μπατζάκης
Χανιώτικα νέα (11.04.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/pedotopos-4/#ixzz3XAcAi1Jf 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου