ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Η ΠΡΩΙΝΗ λειτουργία που έπρεπε οπωσδήποτε να μεταλάβουμε (δεν το συζητούσε η μάνα μου) γιατί σαν σήμερα μετάλαβε ο Χριστός τους μαθητές του. Το βάψιμο των κόκκινων αβγών, κάποια στιγμή της ημέρας και τα ντολιμαδάκια με τα πρώτα αμπελόφυλλα. Η έγνοια μας να πάρουμε έναν σπάγγο στην τσέπη για να δένουμε σε κόμπους τα δώδεκα Ευαγγέλια, στο σημερινό αυγικό. Η σταύρωση του Χριστού κάτω απ’ τον μεγάλο πολυέλαιο της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού. Τα λυπητερά ντιν-νταν της καμπάνας που τη συνόδευαν…

Δείτε περισσότερα...ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

MEΓΑΛΗ Πέμπτη – ο Χριστός ευρέθη! Μια μέρα μετά τη Μεγάλη Τετάρτη που ο Χριστός εχάθη και μια μέρα πριν από τη Μεγάλη Παρασκευή που ο Χριστός θα σταυρωθεί. Δάσος οι μνήμες της παιδικής ηλικίας, τι να πρωτοθυμηθώ!

Η ΠΡΩΙΝΗ λειτουργία που έπρεπε οπωσδήποτε να μεταλάβουμε (δεν το συζητούσε η μάνα μου) γιατί σαν σήμερα μετάλαβε ο Χριστός τους μαθητές του. Το βάψιμο των κόκκινων αβγών, κάποια στιγμή της ημέρας και τα ντολιμαδάκια με τα πρώτα αμπελόφυλλα. Η έγνοια μας να πάρουμε έναν σπάγγο στην τσέπη για να δένουμε σε κόμπους τα δώδεκα Ευαγγέλια, στο σημερινό αυγικό. Η σταύρωση του Χριστού κάτω απ’ τον μεγάλο πολυέλαιο της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού. Τα λυπητερά ντιν-νταν της καμπάνας που τη συνόδευαν…

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ του Χριστού! Η καθημερινή σταύρωση των ανθρώπων, όπου γης. Στις αιχμές των δοράτων. Στις μπουκιές του ψωμιού που λείπει. Στα κράσπεδα των συννεφιασμένων ουρανών. Η προσδοκία της Ανάστασης. Πάντα!

«ΕΓΕΜΙΣΕ ο ουρανός με χελιδόνια πάλι/ κι η άνοιξη τα δέχτηκε με ανοιχτή αγκάλη!». Για να το λέει ο Ηλίας ο Σταματάκης έτσι πρέπει να ’ναι, να πω, όμως, ότι εγώ εδώ στα Μετόχια Τσικαλαριών, όπου κατοικοεδρεύω, δεν τα είδα ακόμα. Οτι η ώρα τα βάζει, όπως θα ’λεγε κι η μάνα μου, είναι, πάντως, βέβαιο.

ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ από χθες, για τρεις συνολικά μέρες, ο Ελληνας πρωθυπουργός. Να μας βγει σε καλό το άνοιγμα στη Ρωσία η ευχή όλων των Ελλήνων. Οπως και το άνοιγμα τόσο στην Κίνα όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, βέβαια. Λελογισμένο το ρίσκο, η άποψη που έχει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

«ΑΜ ΔΕΝ πετάει κανείς στην κορυφή/ σαν χελιδόνι·/ Σκαλί – σκαλί ανεβαίνει λαχανιάζοντας/ την πυραμίδα». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΧΑΡΑΣ ευαγγέλια στην Κίσαμο, και όχι μόνο, για τη δεδομένη άνοδο του Κισσαμικού στη Β’ εθνική. Σαν ψέμα ακούγεται, ψέμα όμως δεν είναι! Να μείνει στην κατηγορία η ευχή μας! Το διαφυλάξαι τ’ αγαθά χαλεπότερον του κτήσασθαι εστίν, λέει το αρχαίο ρητό.

ΘΑΝΑΣΗ Π. Δεικτάκη, πρόεδρο Προβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα”, ποιητή, συγγραφέα, Κίσαμος: Προπάντων σαν βιβλίο πατριδογνωσίας βλέπω τις “Οικολογίες” σου, Θανάση, που με το που κυκλοφόρησαν είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Να διδασκόταν σ’ όλα τα σχολεία της Κισάμου, αλλά και σ’ αυτά του Ν. Χανίων, λέει! Μα και να το διαβάζαμε όλοι σ’ ένα πρόγραμμα “Διά βίου μάθησης”. «Λάτρη και υπερασπιστή της φύσης» σε “αναγορεύει” στον “αγαπητικό” πρόλογό του ο κοινός μας φίλος Δημήτρης Νικολακάκης. Μα και δάσκαλο του βιβλίου της, ξεχωριστό δάσκαλο του βιβλίου της. Πάντα άξιος!

ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ Πέμπτη το βράδυ, ύστερα από τον Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς πορεύτηκε με τους μαθητές του στο όρος των Ελαιών. Εκεί μόνος του περπάτησε μέσα στα λιόδεντρα και σ’ ένα απ’ αυτά γονάτισε και προσευχήθηκε. Καθώς προχωρούσε ανάμεσα στις ελιές, κλαδιά και φύλλα τον ακουμπούσαν στο πρόσωπο (κι είναι από τότε ευλογημένα) σαν να τον χάιδευαν και σαν να τον παρηγορούσαν για το ερχόμενο μαρτύριο. Τότε τα φύλλα της ελιάς, από τη λύπη για τον άδικο θάνατο του Χριστού που δεν θ’ αργούσε, έχασαν το καταπράσινο χρώμα τους, έγιναν σταχτιά και παραμένουν έτσι ίσαμε σήμερα. (Από το βιβλίο “Θρύλοι και παραδόσεις για τη Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή” του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη).

«Κι ήταν κι ένας νέος/ που σ’ όλη την Ακολουθία/ ήταν όρθιος/ κι ακίνητος,/ διαβάζοντας την Ακολουθία/ που είχε κατεβάσει στο κινητό του./ Κι ήταν και μια γνωστή μου/ που ακόμα και στα Ευαγγέλια/ ήταν καθιστή/ επειδή πόναγε το πόδι της./ Κι ήταν και μια μανούλα/ που όλο χτύπαγε/ το κινητό της,/ διότι είχε παιδί παράλυτο στο σπίτι./ Δεν ξέρω αν όλα αυτά/ είναι άσχετα με τον Σταυρό Σου/ Κύριε/ ή αν πρέπει να γράψω κάτι πιο σοβαρό/ και υψηλό./ Αν είναι, πες μου, ε;». Το ποίημα “Σε κάρφωναν και χάζευαν” του π. Ανδρέα Κονάνου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (09.043.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-276/#ixzz3Woph5fhl 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook