ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ANTI για “καλημέρα” το “Χριστός ανέστη” θα χρησιμοποιώ για κάποιες μέρες, αρχίζοντας τα “πεταχτά”. Κατ’ έθιμο. Σαράντα μέρες, απ’ την ημέρα της Λαμπρής μέχρι και την παραμονή της Ανάληψης τις φράσεις “Χριστός ανέστη” και “Αληθώς ανέστη” έλεγαν οι παλιοί μας ολημερνίς της μέρας, όταν χαιρετιόνταν. Μια απ’ τις διδαχές της μάνας μου “εξ απαλών ονύχων” κι αυτή.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ANTI για “καλημέρα” το “Χριστός ανέστη” θα χρησιμοποιώ για κάποιες μέρες, αρχίζοντας τα “πεταχτά”. Κατ’ έθιμο. Σαράντα μέρες, απ’ την ημέρα της Λαμπρής μέχρι και την παραμονή της Ανάληψης τις φράσεις “Χριστός ανέστη” και “Αληθώς ανέστη” έλεγαν οι παλιοί μας ολημερνίς της μέρας, όταν χαιρετιόνταν. Μια απ’ τις διδαχές της μάνας μου “εξ απαλών ονύχων” κι αυτή.

ΕΒΔΟΜΑΔΑ των Σκολώ (των μεγάλων εορτών δηλαδή) λέγαμε την εβδομάδα που διανύουμε στα μικράτα μου. Ασπροεβδομάδα, άσπρη εβδομάδα, επιμένουν να τη λένε ακόμη σε κάποια μέρα. Διακαινήσιμο, επιμένει να τη λέει η Εκκλησία μας.

«ΧΡΙΣΤΟΣ ανέστη, σήμαντρα χαρμόσυνα σημαίνουν/ για να τ’ ακούουν τα πουλιά κι οι ανέμοι να σωπαίνουν». Από τον φίλο ιερωμένο η σημερινή μαντινάδα. Φυσικά αναστάσιμη.

«ΔΕΝ ΠΑΣΧΑΖΟΥΝ, δεν καλοτρώνε δηλαδή, μόνο ανήμερα τη Λαμπρή. Το αρνί βαστάει ακόμη κι έτσι το φαγοπότι κι ο χορός, η χαρά κι η ευθυμία συνεχίζονται όλη την επόμενη βδομάδα, τη βδομάδα της Διακαινησίμου. Ανοιξη είναι, χαρά θεού, φαγητά άφθονα και αργίες άφθονες. Κανείς δε δουλεύει· είναι το ασπροβδόμαδο. Φοβούνται το χαλάζι». Αικατερίνη Τσοτάκου – Καρβέλη “Λαογραφικό Ημερολόγιο – Οι δώδεκα μήνες και τα έθιμά τους”.

ΕΥΚΑΙΡΙΑ έψαχναν κι εύκολα την έβρισκαν οι παλιοί μας για να ξεκλέβουν μέρες του Χάρου. Τρέχουμε με φρενήρεις ρυθμούς και δεν προλαβαίνουμε εμείς. Ολο και πιο σπάνια βγαίνουμε απ’ το λούκι που εκόντες – άκοντες έχουμε μπει. Γενικά μιλάω. Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση…

ΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους μας, ωστόσο, συνεχίζονται. Κολλάνε, βέβαια, κάποτε – κάποτε, συχνά πυκνά, διορθώνω, αλλά εκεί, που κολλάνε και λέεις ότι πάει… έφαγε η γάτα το παστόψαρο, εκεί ξεκολλάνε. Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και ο θεριό τον Γιάννη, πράγμα που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει, η άποψη που έχει επί του θέματος ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος.

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, η θάλασσα που ενώνει τους λαούς, μα και η θάλασσα που γίνεται νεκροταφείο για κάποιους απ’ αυτούς. Αλλοι 400 πρόσφυγες πνίγηκαν προχθές στα νερά της, όταν το πλοιάριο στο οποίο επέβαιναν βυθίστηκε μεταξύ Λιβύης και Ιταλίας. Πάντως Ευρωπαίοι δεν ήταν…

ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ να δώσει απαντήσεις και κατά δήλωσή του ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας ψυχίατρος Γιώργος Κοκκινάκος, με το βιβλίο του “Οταν αχνίζουν τα πηγάδια”, που παρουσιάστηκε προχθές στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων. Ερωτήματα θέτει. Ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω;

ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ δήμαρχος Χανίων, ο Γιάννης Κλωνιζάκης, που έφυγε απ’ τη ζωή στα 74 του χρόνια, νικημένος από την κακιά αρρώστια. Πάνδημη η κηδεία του χθες στην πόλη μας, που θα τον θυμάται, όπως και ο λαός, πάντα ορθοστατούντα και ορθοβαδίζοντα. Κυρίως για τη στάση του ως μέλος της Ελληνικής Αντίστασης στα χρόνια της Δικτατορίας. Οταν δοκιμαζόταν το ατσάλι…

Η ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΣ εβδομάδα αρχίζει την Κυριακή του Πάσχα και λήγει την επόμενη, την Κυριακή του Θωμά. Η ονομασία της οφείλεται πιθανότατα στο γεγονός ότι κατά τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα βαφτιζόταν ομαδικά οι κατηχούμενοι οπότε και άρχιζε η πνευματική ανακαίνισή τους. Σε ένδειξη αυτής της ανακαίνισης και ταυτόχρονα αναγέννησης και πνευματικής καθαρότητας οι νεοβαπτισμένοι έφεραν καθ’ όλην την εβδομάδα λευκά ενδύματα, εξ ου και αποκαλούμενη “λευκή εβδομάδα” (πηγή: el.wikipedia.org).

«Σταύρωσης άλγος του πολύπαθου κορμιού,/ έγινες σπόρος της αγάπης και ειρήνης/ για να ριζώσεις στην ψυχή κάθε θνητού,/ το μεγαλείο της θυσίας που μας δίνεις./ Κάθε σταγόνα από το αίμα του Χριστού,/ δώρισε πίστης τους ανθούς καθαγιασμένους/ και η αγωνία του εγκαρτέρηση κρουνού/ ροή ελπίδας για το θαύμα στους χαμένους./ Η αδυναμία λυκαυγές ανατολής,/ η συντριβή θνητής καρδιάς μας θεραπεία/ της απολύτρωσής Του μέτοχοι κι εμείς,/ συσταυρωμένοι στου Χριστού την τραγωδία./ Το θείον κάλλος Αναστάσεως πυρσός,/ απελπισμένων και παιδιών παρηγορία,/ η Ευσπλαχνία Σου, Χριστέ μου, Αγιο Φως,/ και η αγάπη Σου σε μας κληρονομία».
Το ποίημα “Σταύρωση και Ανάσταση Κυρίου Ιησού Χριστού” του Παναγιώτη Δ. Ιωαννίδη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (16.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-279/#ixzz3XT9q8oqo 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook