Τρία ποιήματα για τον Νικόλα
Τον δικό μας ήρωα τον λένε Κώστα Ηλιάκη
Η αλληλογραφία μας (Κλαίρη Μιτσοτάκη)
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Τρία ποιήματα για τον Νικόλα
«Παίζει με τους συμμαθητές του/ στην αυλή του Πέμπτου ο Νικόλας/ Απολαμβάνει το μεγάλο διάλειμμα/ Ψιλοβρέχει μα δεν δίνει σημασία/ Ν’ αργήσει να χτυπήσει το κουδούνι/ η μόνη του έγνοια».
«Προσθέτω και το δικό μου ερωτηματικό/ στο οδυνηρό “ΓΙΑΤΙ” των γονιών του./ Δεν θα απαντήσει ο Θεός, το ξέρω/ Πως δεν σηκώνουν μόνοι τους/ την παρουσία της απουσίας του/ και την απουσία της παρουσίας του/ απλά δηλώνω».
«Ντυμένος με το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας/ φεύγει για το δίχως επιστροφή ταξίδι ο Νικόλας./ Τον υποδέχεται το ανοιχτό γαλάζιο του ουρανού/ και ο Θεός τον διορίζει φύλακα-άγγελο/ του Μέλλοντος Διαρκείας/ Για όλα τα παιδιά του κόσμου/ που τα μάτια τους κυβερνά η περιπέτεια».
Νικόλας Καραβελάκης: Εφυγε στα 22 του χρόνια για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, ενώ ψάρευε με ψαροντούφεκο. Τον γνώρισα μικρό, ως μαθητή, όντας διευθυντής του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων. Λευκά κεριά στη μνήμη του τα παραπάνω τρία μικρά ποιήματα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ημερών από τον χαμό του στα γαλανά νερά.
Τον δικό μας ήρωα τον λένε Κώστα Ηλιάκη
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης κι εφέτος, 10 χρόνια μετά τον χαμό του στους γαλάζιους αιθέρες του Αιγαίου, δίπλα στην Κάρπαθο, για τον Χανιώτη σμηναγό Κώστα Ηλιάκη. Και στα Χανιά, στο Κοιμητήρι του Αγίου Λουκά, όπου ο κενός τάφος του, με αρχιερατικό τρισάγιο, στις 23 Μαΐου ανήμερα του χαμού του και βέβαια στην Κάρπαθο, με συνδιοργανωτές τον τοπικό Δήμο και τον Δήμο Χανίων. Και Ηλιάκειος μήνας ο Μάιος…
Όχι! Δεν μπορούμε να πετούμε “τα στεφάνια των ηρώων μας στις λάσπες”. Δεν μπορούμε να βάζουμε “τα φωτοστέφανα των Αγίων μας στο βούρκο”. Δεν μπορούμε ν’ αφήνουμε τα όνειρα να δηλώνουν καθημερνές συνήθειες” και να μένουμε “γυμνοί κι ανυπεράσπιστοι στο ανελέωτο κατηγορώ της ιστορίας”. Οχι! Δεν μπορούμε να ζούμε “δίχως ήρωες και Αγίους”. Για να χρησιμοποιήσω κάποιες φράσεις απ’ το ποίημά μου “Ενα τέλος” (βλ. Ποιητική συλλογή “ΚΑΖΟΒΑΡ”, Γ’ έκδοση, Χανιά 2013).
“Τον δικό μας ήρωα τον λένε Κώστα Ηλιάκη”. Με “άγγιξε” πολύ η πρόταση αυτή, έτσι όπως την τοποθέτησε στο αισθαντικό κείμενό του, με τίτλο “Ηρωες σε καιρούς χαλεπούς” στα “εντός, εκτός… και επί τα αυτά” (βλ. “Χ.Ν.”, 23.5.2016) ο διευθυντής της εφημερίδας μας Παρασκευάς Περάκης. Δικός μας, καταδικός μας ήρωας ο 35 Μαΐων σμηναγός που “έπεσε υπερασπιζόμενος την ακεραιότητα της πατρίδας μας, στη νοτιοανατολική άκρη του Αιγαίου” των χαλεπών ημερών μας δηλαδή…
Μνήμη Ηρωος, Μίμησις Ηρωος! Κατά το “Μνήμη Αγίου, Μίμησις Αγίου”, όπως συνήθιζε να επαναλαμβάνει ο μακαριστός παπα-Γιώργης Χιωτάκης.
Η αλληλογραφία μας
Κλαίρη Μιτσοτάκη, συγγραφέα, Ηράκλειο: «Ναι… Με μεθάει ο ακτινοβόλος στοχασμός… Και νιώθω στην ψυχή μου όλες οι λέξεις να ριγούν. Οπως ο Λουκρήτιος, ύστερα απ’ τον “Διάλογο για το δέντρο” που είχε με τον Τίτυρο». Τύχη αγαθή για μένα η πριν από δυο μήνες γνωριμία μας στο Ηράκλειο, στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του κοινού μας φίλου Χρήστου Κωσταντουδάκη. Και γιατί μου στείλατε το “υπεσχημένο” βιβλίο του Paul Valery “Διάλογος για το δέντρο” (εκδόσεις “Άγρα”) σε δική σας μετάφραση. Υπόχρεος! Να είναι πάντα ένα βαθύσκιωτο δέντρο η γραφή σας, η ευχή μου. Μετά πολλών ευχαριστιών!
Χανιώτικα νέα (31.05.2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/tria-piimata-gia-ton-nikola/#ixzz4AENwqfWe
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου