Όλοι οι δρόμοι της πάλαι ποτέ επαρχίας των Αποκορώνων οδηγούσαν το περασμένο Σαββατόβραδο, 28 του Γενάρη, στο “Ριζίτικο” του Τζιτζιφέ, όπου έγινε κι εφέτος η καθιερωμένη εδώ και πολλά χρόνια συνεστίαση και κοπή της αγιοβασιλιάτικης πίτας του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και του Συλλόγου των Φίλων του, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών τους για την οικονομική στήριξη του προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι”. Πολύς ο κόσμος, κλήρος και λαός, κατά χωριά και κατά οικογένειες. Oταν ο Αποκόρωνας είναι ενωμένος κάτω απ’ τη σκέπη της Αγίας Σοφίας… Όταν ο Αποκόρωνας αναμαζώνεται… Μα και όταν ο Αποκόρωνας “ορδινιάζεται” για το επόμενο μεγάλο βήμα!
”Ο Αποκόρωνας ορδινιάζεται”, ο τίτλος ενός άρθρου που έγραψε και ο δημιουργός, μεταξύ τvν άλλων και του Ιδρύματος, μακαριστός μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης ο Χριστιανός, στην εφημ. “Φωνή του Αποκόρωνα”, με αφορμή το Α’ Παγκόσμιο Συνέδριο των Αποκορωνιωτών, που έγινε τον Αύγουστο του 1987. Και σ’ αυτό ο νους μου, σ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, κατά την ευλογία της πίτας που έκανε ο και πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης, κατά τις ομιλίες που ακολούθησαν (με τον ταμία του Ιδρύματος Πέτρο Πανηγυράκη, σε ρόλο συντονιστή), κατά τη διάρκεια που έπαιζαν και τραγουδούσαν οι Αποκορωνιώτες οργανοπαίκτες, κατά την ώρα των κληρώσεων… Προπάντων, όταν ο καθ’ όλα άξιος διευθυντής του Ιδρύματος π. Μιχάλης Βλαβογιλάκης αναφέρθηκε στην ομιλία του, στο Β’ Παγκόσμιο Συνέδριο Αποκορωνιωτών που θα γίνει από 31 Αυγούστου μέχρι 3 Σεπτεμβρίου τ.ε. με συνδιοργανωτές, εκτός απ’ το Ιδρυμα, τον δήμο Αποκορώνου, το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου και την Ομοσπονδία Συλλόγων Αποκορώνου. Και σαν προετοιμασία (ορδινιάζομαι = προετοιμάζομαι) της Μεγάλης των Αποκορωνιωτών Μάζωξης τον φετινό Αύγουστο, “είδα” την φετινή συνεστίαση. Κι αν έχει “δυνάμεις” ο Αποκόρωνας!
«Οφείλουμε να αντισταθούμε, να μείνουμε ενωμένοι ως ένα σώμα και να αντιτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη, την φιλανθρωπία και τον χριστιανικό ανθρωπισμό, που αποτελούν συνειδητές, επιλογές ζωής και χρέος κάθε χριστιανού. Η προσφορά στον συνάνθρωπο, τον πάσχοντα, τον αδύναμο και μοναχικό, είναι η πιο έμπρακτη μορφή πολιτισμού και αγάπης». Τα που τόνισε στην ομιλία του ο παπά Μιχάλης, αφού αναφέρθηκε στο έργο του Ιδρύματος (ιδιαίτερα στο Πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι) και πριν ευχαριστήσει τους φορείς και τα πρόσωπα (τον δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, την πρόεδρο της Κοινωφελούς Αργυρώ Μπενάκη, τον και γενικό διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, αντιπρόεδρο του Δ.Σ. Νίκο Παπαδάκη, που απουσίαζε για προσωπικούς λόγους, τα “Χανιώτικα νέα”, το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου και ιδιαίτερα τον Γιάννη Γαρεδάκη, την Αγγλικανική Εκκλησία, την ΕΤΑΝΑΠ, κ.λπ. Και, βέβαια, τα παιδιά του Προγράμματος) για την στήριξή τους.
Να μείνουμε ενωμένοι, ως ένα σώμα! Και η παραγγελιά του Παππού, που παρακολουθεί, εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια τα ζάλα μας απ’ τον Επουράνιο Αποκόρωνα.
Και εν όψει Συνεδρίου…
Η αλληλογραφία μας
Πολυχρόνη Κουτσάκη, καθηγητή Πανεπιστημίου, συγγραφέα, Περθ Αυστραλίας: «Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει, υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι». Και η φράση αυτή του ωραίου Ελληνα, ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, που είπε ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, το 1911 υπερασπιζόμενος τη Δημοτική μας Γλώσσα, ήρθε στο νου μου, ενώ διάβαζα, με το μολυβάκι μου ανά χείρας, το τελευταίο μυθιστόρημά σου, το “Αθηναϊκό Μπλουζ”, που κυκλοφορήθηκε με το τέλος της περασμένης χρονιάς ταυτόχρονα σε Ελλάδα, ΗΠΑ, Αγγλία και Αυστραλία, και το οποίο “με αγάπη”, όπως και τα προηγούμενα βιβλία σου, μου χάρισες. Και γιατί δεν διστάζεις να χρησιμοποιείς πολλές απ’ τις λεγόμενες “κακές” λέξεις, όταν αυτό απαιτείται “εν τη ρύμη” του ρέοντος ωραίου ελληνικού “λόγου” σου. Και γιατί “πολεμάς” με τον δικό σου μοναδικό τρόπο την “πλεονάζουσα” χυδαιότητα στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης, παραμένοντας πάντα “ωραίος ως Ελληνας”. Πάντα άξιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου