Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Αυτό δα έλειπε, να λείπει






«Eχει τον δικό του, έναν ξεχωριστό τρόπο, ο φίλος μου ο Θανάσης (ο Δεικτάκης) να προβάλει, χρόνια τώρα, την Κίσαμο. Και μόνος του ως “παραδοσιακός”, με όλη τη σημασία της λέξης, άνθρωπος, ως συγγραφέας και κατ’ εξοχήν ως ποιητής. Και με (τους) άλλους, ωστόσο, κινώντας τα νήματα του “εμείς”, που ο ίδιος έχει δημιουργήσει». Τα που έχω γράψει, μεταξύ των άλλων, πριν από έναν χρόνο κι έναν μήνα (“Χ.Ν.”, 12 Ιανουαρίου 2016)… κάνοντας Στάση στο Ημερολόγιο για το 2016 του Συλλόγου Προβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα” (τον οποίο ίδρυσε ο Θανάσης Δεικτάκης και υπήρξε πρόεδρός του) με τίτλο “Κισαμίτικος Περίπλους: Μαγεία και Ποίηση, Μέρος Α’). Το ξαναγράφω και σήμερα, σε ενεστώτα χρόνο, κάνοντας Στάση στο Ημερολόγιο για το 2017 της “Γραμπούσας” (Κισαμίτικος Περίπλους: Μαγεία και ποίηση, μέρος Β’) με αφορμή του παρουσίασή του, χθες, στην Κίσαμο πόλη. Μένει στον αιώνα, “εξ αδιανεμήτου πλούτος”, για όλους το “Δεικτάκειο” έργο, το έργο “προβολής” της Κισάμου, στο οποίο εμπεριέχονται και τα 25(!) συλλεκτικά Ημερολόγια, όλα με κισαμίτικα θέματα. Όσο περνούν οι μέρες απ’ το φευγιό του (21 Δεκεμβρίου 2016), τόσο περισσότερο το συνειδητοποιούμε.

“Δώδεκα καλλιτέχνες, Δώδεκα ποιήματα”, “Τόποι και Μνημεία της Κισάμου”, “Η Κίσαμος στην Ενετοκρατία μέσα από τα Μνημεία”, “Βρύσες της Κισάμου”, “Φαράγγια της Κισάμου”, “Καστέλλι Κισάμου: Παρελθόν και παρόν μέσα από ενδεικτικές Στιγμές του”, “Κίσαμος: Μνημεία της Φύσης”, “Ενδημικά Σπάνια και Απειλούμενα Φυτά της Γραμπούσας”, “Κίσαμος: Παραδοσιακοί Οικισμοί”, “Βυζαντινές εκκλησίες της Κισάμου”, “Η Αρχαία Φαλάσαρνα”, “Η Αρχαία Πολυρρήνια”, “Κίσαμος: Φυσιογνωμίες από το Παρελθόν – Μέρος α’”. “Ελιές και λάδι”. “Αμπέλι και Κρασί”, Κίσαμος: Φυσιογνωμίες από το Παρελθόν – Μέρος β’”, “Το ψωμί”, “Σύγχρονοι Κισαμίτες Ζωγράφοι κι Αγιογράφοι”, “Κίσαμος: Κισαμίτικα Πανηγύρια”, “Σπήλαια της Κισάμου” και “Νερόμυλοι της Κισάμου”, οι τίτλοι των 23 “συναπτών” Ημερολογίων από το 1991 μέχρι το 2013. Είκοσι τρεις συνεχόμενοι, κατ’ εξοχήν “δεικτάκειοι” άθλοι, συν οι δύο (2) προαναφερθέντες, είκοσι πέντε (25) το σύνολο!

«Ολοκληρώνουμε φέτος, το 2017, τον κύκλο των Κισαμίτικων παραλιών. Πέρσι το 2016 ξεκινήσαμε από το Ελαφονήσι και σταματήσαμε στη Γραμπούσα. Φέτος φτάνουμε μέχρι και τον Ταυρωνίτη. Ωστόσο, για τον ιστορικό σύλλογό μας και την ιστορική επαρχία μας η φετινή χρονιά είναι ξεχωριστή. Εκδίδουμε το 25ο ημερολόγιό μας με -πάντα- κισαμίτικα θέματα. Νομίζουμε πως είναι ένας άθλος. Από την πώλησή του ποτέ δεν καλύψαμε τα έξοδά μας, μα εμείς επιμένουμε. Μα φέτος είναι ευκαιρία για μια αναδρομή της πορείας μας». Φανερό ότι και το εισαγωγικό κείμενο του Ημερολογίου της “Γραμπούσας” για το 2017, όπως και τα 12 ποιήματα άλλωστε που συνοδεύουν τις φωτογραφίες του Φάνη Μανουσάκη και του Αντώνη Βακάκη, για την Τρυπητή, τον Αϊ Σώζοντα, τον Αϊ Γιάννη, την Καλυβιανή, το Καστέλλι, τη Χώνη, τα Ραβδούχα, τη Δίκτυννα, τα Αφράτα, το Κολυμπάρι, τα Καμισιανά και τον Ταυρωνίτη, είναι του Θανάση Δεικτάκη. Φευ, όμως! Στη μνήμη του η φετινή (χθες 6 Φλεβάρη) παρουσίαση, χωρίς αυτόν η “αναδρομή” της “Γραμπουσιανής” πορείας. Χωρίς αυτόν, μόνο σωματικά, ωστόσο…

Παρών πνευματικά στην παρουσίαση του Ημερολογίου 2017 της Γραμπούσας χθες σίγουρα ο Θανάσης Δεικτάκης. Και κατά τους χαιρετισμούς και κατά την ομιλία του προέδρου της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών, Δημήτρη Νικολακάκη και κατά την ώρα που οι Ριζίτες της Κισάμου τραγουδούσαν το “Κόσμε αργυρέ” και κατά την παρουσίαση του Ημερολογίου και κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, σύμφωνα με το πρόγραμμα οπτικοακουστικού υλικού (επιμέλεια Αντώνη Βακάκη) με τίτλο “Θανάσης απαγγέλει Θανάση” και κατά την κοπή της πίτας. Αυτό δα έλειπε να λείπει!..

«Εδώ πρωτόδα το φως του ήλιου/ να λαμπυρίζει στον ουρανό/ να καμαρώνει από τ’ αψήλου/ το ασημένιο, το γαλανό./ Εδώ με πήρε γλαυκό το κύμα/ και με νανούρισε σιγανά/ εδώ μου ήλθε γλυκιά η ρίμα/ και με ξενάγησε στα στενά./ Εδώ φυσούσε το γλυκαέρι/ να μου δροσίσει σώμα ψυχή/ και τέντωσέ μου αβρά το χέρι/ στη ζήση να ’βρω απαντοχή». Ενα απ’ τα 12 ποιήματα του Θανάση Δεικτάκη κι αυτό για το χωριό του την Καλυβιανή…

Χανιώτικα νέα (07.02.2017)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου