ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΑ ΕΝΑΣ ΕΙΝ'Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ - ΛΑΟΓΡΑΦΟΣ

«Νιώθω ξεχωριστή χαρά που συμμετέχω στην αποψινή εκδήλωση. Αισθάνομαι ότι το Ρέθυμνο των γραμμάτων και των μεγάλων δασκάλων τιμά απόψε έναν εξαίρετο δάσκαλο, έναν διακεκριμένο πνευματικό άνθρωπο, έναν υπεύθυνο πολίτη! Και του επαναλαμβάνει τα λόγια του μεγάλου δασκάλου, του Παντελή Πρεβελάκη, ότι την τιμή την απονέμει, με τα δικά σας χέρια, η αιώνια Κρήτη που δεν ξεχνά τα καλόγνωμα παιδιά της, εκείνα που με αυξημένη ευθύνη πορεύτηκαν αταλάντευτα στον δρόμο του χρέους». Ο πρόλογος της ομιλίας που έκανε ο ξεχωριστός πνευματικός δημιουργός του τόπου μας Βασίλης Χαρωνίτης για τον «μια ζωή συνοδοιπόρο του στη ζωή και στην τέχνη» δάσκαλο – λαογράφο Σταμάτη Αποστολάκη, στην τιμητική εκδήλωση που έγινε γι’ αυτόν από το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεών του, το βράδυ της 19ης Μαρτίου. Εκφράζοντας με τον καλύτερο τρόπο, το κρη(ι)τικό δημόσιο αίσθημα καθώς ήταν ο πρώτος από τους δώδεκα(!) ομιλητές. Χώρια οι χαιρετισμοί και η εισαγωγική ομιλία τού και συντονίζοντος τη διαδικασία γεν. γραμματέα του Μουσείου Χάρη Στρατιδάκη, με τίτλο “Μα σα μυρίζει ο όμορφος”…

Αξιος υπεράξιος κάθε τιμής ο και καταξιωμένος ανά το πανελλήνιο για τη σύνολη – πολυπίκοιλη δουλειά του στο περβόλι της κρητικής λαϊκής παράδοσης Αρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Σταμάτης Αποστολάκης, που επιμένει να δηλώνει πάντα Δάσκαλος – Λαογράφος. «Αν δεν το λέγαμε εξ’ όλης της καρδίας μας και εξ’ όλης της διάνοιάς μας, όλοι όσοι έχουμε την ευλογία να γνωρίζουμε αυτόν και το έργο του, οι πέτρες όλης της Κρήτης θα ξεσηκώνονταν και θα διαδήλωναν κραυγάζοντας τα δικά τους “χαίρε”», όπως υπογράμμισα αρχίζοντας, τη δική μου ομιλία (μετά τον Βασίλη Χαρωνίτη) που είχε τίτλο “Χαίρε Δάσκαλε – Λαογράφε, Σταμάτη Αποστολάκη”. «Χαίρε γιατί τη σκάλα της Δασκαλοσύνης δεν κουράζεσαι ν’ ανεβοκατεβαίνεις. Χαίρε ότι στις πεζούλες της λαϊκής μας παράδοσης καθημερνά περνοδιαβαίνεις. Χαίρε γιατί το υπέροχο ντιν- νταν της γιαγιάς καμπάνας του Αγίου Πολυκάρπου πάντα ακούεις. Χαίρε, ότι με τις χιλιάδες των σελίδων που έχεις γράψει τους εχθρούς της εθνικής μας ταυτότητας αποκρούεις. Χαίρε γιατί γωνία Ευαγγέλου Παπανούτσου και Νικολάου Πολίτη κατοικοεδρεύεις. Χαίρε ότι Ειρηναίου Γαλανάκη πλατεία, πάντα εφημερεύεις»…. για να μείνω μόνο στα έξι από τα δεκαοχτώ “χαίρε” μου…
Μια απ’ τις σημαντικές προσφορές του Σταμάτη Αποστολάκη και η εβδομαδιαία ολοσέλιδη στήλη “Πνευματικά και καλλιτεχνικά γεγονότα του τόπου μας” στην εφημερίδα μας, από ιδρύσεώς της, εδώ και 50 συναπτά έτη, δηλαδή. Ούτε λίγες ούτε πολλές μιλάμε για 2.600 συνεργασίες και για 10.000 περίπου παρουσιάσεις, «γεγονός που έχει οδηγήσει να αποδελτιώνεται η στήλη από πολλές βιβλιοθήκες», όπως επεσήμανε στην ομιλία του ο Χάρης Στρατιδάκης. Δικαιούται και γι’ αυτά «τιμή, εκτίμηση και σεβασμό» ο Δάσκαλος – Λαογράφος, όπως επεσήμανε στον χαιρετισμό που έστειλε ο ιδρυτής των “Χανιώτικων νέων” Γιάννης Γαρεδακης… “κατάθεση ψυχής”, αλλά και «πηγή έμπνευσης και επιμόρφωσης τα γραφτά του», κατ’ αυτόν…

«Οσα κι αν πούνε στέκουν σου/ τόσα και άλλα τόσα/ είσαι τση Κρήτης κόσμημα και του Σελίνου δόξα». Από τον Σελινιώτη, για χρόνια πρόεδρο του Συλλόγου “Καντανία” Ιάκωβο Κασελάκη, βεβαίως για τον συνεπαρχιώτη του, η μαντινάδα. «Την είχα πει σε άλλη περίσταση, ωστόσο, ταιριάζει κι απόψε», μου εξομολογήθηκε στο τέλος της εκδήλωσης. Ηταν κι αυτός όπως και πολλοί άλλοι Χανιώτες (ο εφημέριος της Ενορίας Νέας Χώρας π. Αντώνης Σαπουνάκης, ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος “Ελ. Βενιζέλος” Νίκος Παπαδάκης μεταξύ των άλλων) εκεί, μαζί με τη σύζυγο τα παιδιά του, τη εγγονή του τη Μαρινέλα και βέβαια τον Κωστή Φουρναράκη και τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη, που ήταν, επίσης ομιλητές.

«Κι όλη η ύλη που μαζεύτηκε μια ζωή, ας θεωρηθεί και σαν κατάθεση κι αντίκρυσμα στις τόσες βραβεύσεις, επαίνους και διακρίσεις που δέχτηκα μια ζωή! Κι είν’ ο καημός, που πάντα με τρώει, καθώς αναρωτιούμαι αν τις αξίζω! Καημός και συγκίνηση για την αποψινή δική σας τιμητική διάκριση στο πρόσωπό μου. Είναι πολύτιμη για μένα και μου δημιουργεί μεγάλη οφειλή. Χρέος προς όλους σας. Οργανωτική Επιτροπή, Αρχές και Φορείς, ομιλητές της εσπέρας και το ευγενικό μας ακροατήριο, το τόσο εκλεκτό. Αυτό το βράδυ, δεν ξεχνιέται και μου δίνει κουράγιο, που τόσο το ’χω ανάγκη και για ζωή και για συνέχεια. Χίλια ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου». Ο επίλογος της συγκινησιακά φορτισμένης αντιφώνησης του τιμώμενου, ύστερα απ’ την προσφώνηση και απονομή τιμητικής πλακέτας που έκανε η πρόεδρος του Μουσείου Φαλή Βογιατζάκη.

Χανιώτικα νέα (27.03. 2018)