ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΓΩΝΙΑ

Ειρηναίου Γαλανάκη Γωνία… Εδώ όπου συναντιώνται οι δρόμοι του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ο Περικλής και ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Ο θείος Ομηρος και ο Ηλίας Μηνιάτης. Ο Φειδίας και ο Φώτης Κόντογλου. Ο πρίγκιπας με τα κρίνα και ο Αναστημένος Χριστός του Θεοφάνους του Κρητός. Ειρηναίου Γαλανάκη Γωνία, στην Κίσαμο πόλη… Εδώ όπου ο Μάνος Κατράκης θα επανέρχεται “στου κύκλου τα γυρίσματα” απαγγέλοντας Ερωτόκριτο, ο Γιώργης Κουτσουρέλης θα καταφτάνει παίζοντας με το λαγούτο του τον αρμενοχωριανό συρτό, ο Θανάσης Δεικτάκης θα απαγγέλλει τα ποιήματά του για της “Γραμπούσας το Ακρωτήρι” και ο νυν μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης θα μνημονεύει, με όλο τον περιεστώτα λαό, τον Γέροντά του τον Γέροντά μου. Κάποιες απ’ τις σκόρπιες σημειώσεις που ετοίμασα (ίσως κάποτε, λέω τώρα, γίνουν και ποίημα ή και ποιήματα) για να τις χρησιμοποιήσω ως συντονιστής  της παρουσίασης του βιβλίου “Ειρηναίος Γαλανάκης: Η Επανάσταση των Συνειδήσεων” (εκ. “Ραδάμανθυς”), που έγινε στην Κίσαμο την προηγούμενη Τρίτη 9 Απριλίου στο Τσατσαρωνάκειο Ιδρυμα της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου με ομιλητές την πρόεδρο του Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων Ελένη Γεωργακάκη και τον αντιπρόεδρο του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και υπεύθυνο Κρήτης Σήφη Μιχελογιάννη.

«[…] “Σχολειά, να χτίσουμε σχολειά!”/ Είναι η φωνή του Ειρηναίου Γαλανάκη./ Χτίστης ενός καινούργιου κόσμου/ όπως τον ονειρεύτηκε στα τρυφερά του χρόνια/ πρωτοχαράζοντας τ’ ασύνορα σύνορα της αγάπης./ Χαμογελούν τα ξωκλήσια στην Κίσαμο, στο Σέλινο,/ στον Αποκόρωνα, στη νήσο όλη./ Καρποδένουν μνήμες αγώνα με τον λαό δίπλα του/ Στο κάλεσμα της καρδιάς του για φως χριστιανικό./ Δεν είναι η δόξα το λιμάνι της πύρινης θωριάς του!/ Είναι ο γλυκασμός του πάσχοντα./ Είναι το νοιάξιμο για τα όνειρα των νέων./ Είναι η αγάπη για τη μάνα Κρήτη./ Είναι ο επαναστάτης Χριστός μαζί του/ όταν σπέρνει επίγνωση και δωρεά χαρίζει/ […]» Απόσπασμα απ’ το ποίημα «Ωδή στον Ειρηναίο Γαλανάκη» της Κισαμίτισσας ποιήτριας Μάχης Χουρδάκη, το οποίο απήγγειλε η ίδια στην προαναφερθείσα εκδήλωση.

Ετοιμος, έχει φύγει για το χυτήριο, ο ανδριάντας του Ειρηναίου Γαλανάκη, έργο του καταξιωμένου ανά το Πανελλήνιο, αλλά και διεθνώς Χανιώτη γλύπτη Γιάννη Μαρκαντωνάκη, που θα στηθεί μπροστά από το Δημαρχείο Κισάμου, που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης. Ο τοπικός δήμαρχος ήταν εκείνος που έδωσε την είδηση στον χαιρετισμό που έκανε στο τέλος της παρουσίασης, με την επισήμανση ότι τα αποκαλυπτήρια θα γίνουν, για ευνόητους λόγους, μετά τις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Ειρηναίου Γαλανάκη Γωνία…

ΟΙ "ΑΓΑΠΗΤΙΚΕΣ" ΤΟΥ ΕΥΤΥΧΗ ΛΑΜΠΟΥΣΑΚΗ

Απού ‘χει δυο αγαπητικές έχει χαρά μεγάλη/ όντε μαλώνει με τη μια πηγαίνει με την άλλη… Και η γνωστή αυτή παλιά κρητική μαντινάδα στο νου μου με το που άρχισα να διαβάζω το τρίτο βιβλίο του συμπολίτη μας γνωστού γιατρού – συγγραφέα και κατ’ εξοχήν ενεργού πολίτη Ευτύχη Ι. Λαμπουσάκη με τίτλο “Τα Ασκληπιεία της Κρήτης”, που μόλις κυκλοφορήθηκε. Εχοντας υπόψη τα δυο προηγούμενα, αντίτυπα των οποίων, επίσης, μου “χάρισε” με αγαπητικές αφιερώσεις ο συγγραφέας των: “Η Ιατρική Περίθαλψη στην Επαρχία Σελίνου. Τα πρώτα πενήντα χρόνια από την τουρκική απελευθέρωση (1900 – 1950)” και “Επαρχία Σελίνου (Γεωγραφία- Ιστορία – Οικονομία)” οι τίτλοι των. Με τη διευκρίνιση, ωστόσο, ότι στην περίπτωσή του ισχύει μόνο ο πρώτος στίχος και σε καμία περίπτωση ο δεύτερος. Οντως έχει δυο “αγαπητικές”, την επαρχία του, την επαρχία Σελίνου, και την Ιατρική ο Ευτύχης Λαμπουσάκης, αλλά δεν μαλώνει ποτέ με καμία τους, χωρούν και οι δυο στην αγκαλιά του. “Απού ‘χει δυο αγαπητικές έχει χαρά μεγάλη”, λοιπόν, “όντε τις βάζει και τσι δυο στην εδική του αγκάλη”.

«Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου, γιατρός ο ίδιος, έχει και ένα επιπλέον κίνητρο στην ενασχόλησή του με τα Ασκληπιεία. Η ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Λισσού, στην οποία εντάσσεται η Παλιόχωρα, είναι ο γενέθλιος τόπος του. Οπως είναι ευρέως γνωστό, στην Λισσό υπήρχε ξακουστό Ασκληπιείο, όπως συμπεραίνεται από τα ευρήματα». Τα που γράφει προλογίζοντας το περί ου ο λόγος βιβλίο, η αρχαιολόγος Σταυρούλα Μαρκουλάκη.

“Ο ίδιος εκφράζει στο προλογικό του σημείωμα, την εύλογη θλίψη του για το ότι η επαρχία Σελίνου, που συνδυάζει το μοναδικό φυσικό τοπίο με μια εξέχουσα παρουσία και διαδρομή από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, παραμένει στο περιθώριο του ενδιαφέροντος της Πολιτείας, δίχως να καταβάλλεται κάποια προσπάθεια ανάδειξης του αρχαιολογικού πλούτου της και ιδιαίτερα του Ασκληπιείου της Λισσού». Τα που γράφει στον δικό της πρόλογο η γιατρός-λογοτέχνις Πηνελόπη Ντουντουλάκη…

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 16.04.2019)

Μια στάση εδώ μια στάση εκεί