ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΏ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΕΙΠΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Πολύπλουμοι κι αμέτρητοι τσ’ εκτίμησης οι ψήφοι/ στον συγγραφέα τση τιμής, για τον Μπουζάκη Σήφη». Η πρώτη απ’ τις τρεις μαντινάδες που έγραψε (δες και “Στάσεις” Παρασκευής 4 Οκτ.) κατόπιν παραγγελιάς μου, ο εκ των κορυφαίων διαλεκτοφώνων ποιητών της Κρήτης και καλός μου φίλος, συντ. δάσκαλος Κωστής Λαγουδιανάκης για το βιβλίο του κοινού μας φίλου, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Σήφη Μπουζάκη με τίτλο “Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών (ΠΑΣΚ Δ/Ν) 1974 -2018” και υπότιτλους “Αγώνες για τη δημοκρατία και την αλλαγή στην εκπαίδευση – Θέσεις, αντιθέσεις, δράσεις, συγκρούσεις, πρόσωπα”. Σ’ αυτήν, σ’ ένα πρώτο επίπεδο, ο νους μου, σ’ όλη την διάρκεια της παρουσίασής του, που έγινε το Σάββατο 5 Οκτωβρίου (Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών) στην Παλιά Βουλή. Στο ποίημα του δασκάλου – ποιητή Κώστα Καλαπανίδα “Δάσκαλοι” (μ’ αυτό θα κλείσω τη στάση) σ’ ένα δεύτερο επίπεδο ο νους μου.

Πρόκειται περί ενός συγγραφικού μα και εκδοτικού άθλου, η πρώτη σκέψη που έκανα, όταν με το που έφτασε στα χέρια μου το περί ου ο λόγος βιβλίο – λεύκωμα, άρχισα να “περιδιαβάζω” στις 274, μεγάλου σχήματος και διανθισμένες με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, σελίδες του. Ενός “μπουζάκειου”, όπως λέμε “ηράκλειου”, άθλου που για να πραγματοποιηθεί ήταν αναγκαία η ύπαρξη… Ιολάων. Με πρώτο τον γενικό γραμματέα του Πανελλαδικού Συμβουλίου της ΔΗΣΥ και γενικό γραμματέα της ΔΟΕ Σταύρο Πετράκη που δεν ήταν μόνο ο εμπνευστής του εγχειρήματος, αλλά, όπως υπογραμμίζει ο Σήφης Μπουζάκης «και εκείνος που μας διέθεσε τεράστιο σε όγκο και άριστα ταξινομημένο σε έντεκα τόμους, αρχειακό υλικό, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της πραγματοποίησης της έρευνας και της συγγραφής του βιβλίου υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης, λύνοντας πολλά ποικίλα και δύσκολα προβλήματα». «Εύχομαι στο βιβλίο αυτό, ο δάσκαλος και όχι μόνο, αναγνώστης να βρει ένα κομμάτι του εαυτού του, να νιώσει περήφανος που είναι ή υπήρξε δάσκαλος και συνέβαλε στην προκοπή χιλιάδων απιδιών και συνακόλουθα όλης της χώρας για να σταθούμε ψηλότερα, λίγο ψηλότερα…».
Η ακροτελεύτια περίοδος της “Εισαγωγής” του Σήφη Μπουζάκη. Ολοι οι δάσκαλοι βρίσκουμε κομμάτια του εαυτού μας, Σήφη, στο βιβλίο σου, που είναι σε τελευταία ανάλυση, η ιστορία του Δασκαλικού Κλάδου, από το 1974 μέχρι σήμερα.
Οι δάσκαλοι δεν είμαστε μόνο συνδικαλιστές του μισθού·/ είμαστε δημιουργοί και φορείς πολιτισμού./ Δεν είμαστε αγαθοί καταναλωτές ιδεολογιών·/ είμαστε ερευνητές της αλήθειας και παραγωγοί ιδεών./ Δεν είμαστε επαγγελματίες διδακτικοί εγχειριδίων·/ είμαστε ποιητές τεχνών και βιβλίων./ Δεν είμαστε το μακρύ χέρι καμιάς εξουσίας·/ είμαστε οι αφουγκραστές της λαϊκής αγωνίας./ Δεν είμαστε ανατροπείς της ειρηνικής κοινωνίας·/ είμαστε οι θεμελιωτές της υπεύθυνης ελευθερίας./ Δεν είμαστε συμβασιούχοι της αρετής·/ είμαστε οι προμάχοι της αξιοπρέπειας και της τιμής./ Δεν είμαστε της εκπαίδευσης ρηχοί τεχνικοί·/ είμαστε των παιδιών του λαού οι δάσκαλοι». Από την ποιητική συλλογή “Είπε ο Δάσκαλος του Κώστα Καλαπανίδα
Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 8.10.2019)