Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ... 


Συμπληρώθηκαν κιόλας τρεις μήνες από τότε που ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ πέταξαν ελεύθερα στον απέραντο ουρανό του Διαδικτύου. ( https://petaxta.blogspot.com/2020/04/blog-post_27.html) Κι όλο πλησιαίνουν, κι όλο πλησιαίνουν εκείνοι που τα βλέπουν... Κι όλο γράφουν γι' αυτά οι φίλοι τους... Κατάπολλα και εκ βαθέων τα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  μου... 
 

*  Για την πέμπτη  ποιητική μου συλλογή, που βγήκε  ελεύθερα στο Διαδίκτυο πριν κυκλοφορήσει έντυπη (θα γίνει, Θεού θέλοντος σύντομα)  και περιλαμβάνει 60 ποιήματα, τα περισσότερα από τα οποία γράφτηκαν τον Δεκέμβρη του 2019 και τον Γενάρη του 2020, ο λόγος...  

Κυρίαρχο πρόσωπο της συλλογής, που χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες, μια για κάθε εποχή του χρόνου, είναι ένας Έλληνας μοναχός, που λειτουργεί, εντός αλλά και εκτός μονής, ως ποιητής. Όλα ξεκινούν από μια κουβέντα που κάνει με τον ηγούμενό του, με μόνους μάρτυρες τα πρώτα χελιδόνια της άνοιξης...   «Τα χελιδόνια του μοναχού» είναι και ο τίτλος του πρώτου ποιήματος, που παρατίθεται: “Όσο αγαπώ τον Θεό,\τόσο τον γνωρίζω\κι όσο τον γνωρίζω,\τόσο αγαπώ τα πλάσματά Του,\είπε ο ηγούμενος στον μοναχό\και του ζήτησε\να το επαναλάβει.\Όσο γνωρίζω τα πλάσματα του Θεού,\τόσο τα αγαπώ\κι όσο τα αγαπώ,\τόσο γνωρίζω τον Θεό,\απάντησε ο μοναχός.\Ο ηγούμενος χαμογέλασε.\\Μόνοι μάρτυρες\τα πρώτα χελιδόνια της άνοιξης.

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου