Στην Περβολιτσιανή Παναγία, την πιο παλιά εκκλησία του χωριού μου (μοναστήρι επί Ενετοκρατίας, όπου λειτουργούσε Σχολή Ζωγραφικής) με την φαντασία μου σήμερα - τι δεν μπόρεσα να πάω στην Χάρη της. Ναι, το παιδί, που κρατά την εικόνα του Γενεθλίου της Μεγάλης Μάνας είμαι εγώ στα 15 μου χρόνια. "Η γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν εποίησεν πάση τη οικουμένη...", ψάλλει ο ψάλτης, ο τρίτος γιος του μακαριστού παπα - Χρίστου Χριστουλάκη (πίσω μου), ο Παντελής, ενώ μου φαίνεται ότι "ακούω" ακόμα την ευωδία του λιβανιού από το θυμιατό που κρατά ο πέντε χρόνια μικρότερος ξάδελφός μου Αντώνης Κουργιαντάκης. Πίσω από τον Παντελή ο θείος μου Γιώργος Κακατσάκης, ο Αμερικάνος.
"Η απεραντοσύνη του τοπίου πλαταίνει την σκέψη", έγραψα 10 χρόνια αργότερα, μεταξύ των άλλων, γι αυτήν την φωτογραφία... Ευλογία!
https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid035uW4haHqY38RYtE56mYWDnPUyMyJdNXKM1PAfcNjycGWK7oyGWA2kVVLJ5ti7MMTl
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΒΡΟΥΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου