Εν ΝΙΠΠΩ

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΥΡΙΟ... 

Ο,ΤΙ είναι τα μεσοδόκια για τα παλιά σπίτια είναι και οι μεγάλες γιορτές για τη ζωή μας, άκουσα κάποτε τον μακαριστό μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη να λέει σε μια ομιλία του. Το κεντρικό μεσοδόκι της ζωής των παιδικών μου χρόνων ήταν η ημέρα του Τιμίου Σταυρού, σκέφτομαι, καθώς με απέραντη νοσταλγία επισκέπτομαι το σπίτι των αναμνήσεων, παραμονή της Χάρης του. Προπάντων αυτή ήταν η μέρα που έκοβε τον χρόνο στα δύο...

ΚΑΙ για να ακούσουμε τους θεσπέσιους ήχους της λύρας του Πλακιανού, περιμέναμε το πανηγύρι του Σταυρού. Τους συναντώ κι αυτούς κατασκηνωμένους στους έλικες του μυαλού μου κατά την επίσκεψή μου. Δίπλα - δίπλα στο υπέροχο “Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου”, που εξακολουθεί να λιτανεύει θριαμβευτικά την αναγγελία της εορτής στο χωριό.

ΜΙΑ γλάστρα με βασιλικό το τάμα μας κι εφέτος στον Τίμιο Σταυρό. Μια γλάστρα με βασιλικό του Μέμνου, του παιδικού μου φίλου, που ζει στη Νέα Υόρκη, αλλά κανονίζει πάντα, τα τελευταία χρόνια να βρίσκεται στο Νίππος την ημέρα της Χάρης του, αυτός ο... διδάξας μας! Και του χρόνου Μέμνο!

Απόσπασμα από 'ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ" (13.9.2014) 

https://petaxta.blogspot.com/search?q=%CE%A4%CE%BF%CF%85+%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%8D+