ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“Δεν αρκει να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες από το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους καιρούς τους durfiger είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας, παρ' όλα αυτά, βρίσκεται στα χέρια μας". Οδυσσέας Ελύτης. Από την ομιλία του κατά την απονομή σ' αυτόν του βραβείου Νόμπελ πριν από 30 ακριβώς χρόνια.

Σε βαθος χρόνου ισχύει και ο συγκεκριμένος λόγος του ποιητή. Η μοίρα μας βρίσκεται, παρ' όλα όσα συμβαίνουν, στα χέρια μας.

Και τωρα στις εκλογές βεβαίως η τύχη μας, λέμε τώρα, βρίσκεται στα χέρια μας. Και μετά τις εκλογές όμως πάλι στα χέρια μας θα βρίσκεται. Σε μεγάλο βαθμό. Ή τουλάχιστον στον μεγαλύτερο. Αλίμονό του, που δεν έχει νύχια να ξυστεί.

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ευθεία για τις εκλογές, μόλις τέσσερις και μία μέρες μας μείνανε, πάντως. Να μην ξεχνιόμαστε. Καλή η όποια αμπελοφιλοσοφία, δεν λέω, αλλά εδώ τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Εδώ χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Εδώ γίνεται... της τρελώς. Εδώ ετοιμάζονται να κλάψουν μανούλες. Εδώ προβάρονται κουστούμια, χώρια τα ταγιέρ.

ΨΗΦΙΣΤΕ ζώα ή ψηφίστε, ζώα! Αλήθεια έβαζε ή δεν έβαζε κόμμα όταν χρησιμοποιούσε αυτή την φράση ο πρόεδρος των (απανταχού) Κεντρώων, πού τον θυμήθηκα τώρα (;), Βασίλης Λεβέντης; Αυτούς που ψηφίζουμε είναι τα ζώα, ή εμείς που τους ψηφίζουμε, κατά Λεβέντη πάντα, είμαστε τα ζώα; Όχι τιποτ΄ άλλο, αλλά να ξέρουμε.

ΔΥΟ ντιμπέιτ την ημέρα/ το ΠΑΣΟΚ θα κάνουν πέρα! Το χαβά τους οι νεοδημοκράτες που βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα. Στο βωμό της... αγίας συσπείρωσης.

ΑΠΟ ΜΠΛΟΓΚ σε μπλόγκ τριγυρνώ/ μια δημοσκόπηση ψάχνω να βρώ... Μια δημοσκόπηση, με την επίσημη σφραγίδα μιας γνωστής εταιρείας του είδους κι ο κόσμος όλος. Ούτε τη μάνα σου αν έψαχνες, φίλε, δεν θα 'κανες έτσι! Τέτοια εξάρτηση!

ΤΩΡΑ που πάω προς το τέλος μπορώ να σας το αποκαλύψω. Όταν, πριν από μια περίππου ώρα, άρχιζα τα "Πεταχτά", σκεφτόμουν να μην αναφερθώ καθόλου στις εκλογές. Λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Το μολύβι μου, ο ξενοδόχος στην προκειμένη περίπτωση, με παρέσυρε. Τράβα με κι ας κλαίω...

ΟΤΑΝ ο πυρπολητής του ’21 Κωνσταντίνος Κανάρης έγινε υπουργός Ναυτικών, μπαίνοντας για πρώτη φορά στο υπουργείο του, είδε πίσω απ' το γραφείο του μια πολυτελή κι αναπαυτική πολυθρόνα. Με το που την αντίκρυσε θύμωσε και φώναξε: "Βγάλτε γρήγορα την πολυθρόνα από 'δω μέσα, γιατί θα την πετάξω απ' το παράθυρο και φέρτε μου μια καρέκλα. Δεν ήρθα εδώ για να αναπαυθώ."

“...Θαυμάζουν οι αφελείς/ και σιμά στη λάμψη του κρυστάλλου χαμογελούν οι μαυροφορεμένοι,/ και σκιρτούν των αντρών του Λυκαβηττού/ οι ημίγυμνες τιγρίσσες!/ Αλλά πόρος κανείς για να περάσει ο ήλιος τη φήμη του στο μέλλον...”
Οδυσσέας Ελύτης Από "Το Άξιον Εστί”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο