ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΠΑΡΑ ΤΡΙΧΑ, παρά ημέρα ήθελα να γράψω, τηνέ γλυτώσαμε. Τρίτη και 12 του μηνός σήμερα κι όχι Τρίτη και 13!
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, εβδομάδα Παθών, αυτή που άρχισε χθες για την Κυβέρνηση. Ανασχηματισμός ή εκλογές στο βάθος; Πάντως κάτι πρέπει να γίνει. Το ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα μάς έριξε σε ξέρα. Πάμε γι' άλλη βάρκα...
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ του θανάτου! Ακόμα και οι πέτρες τούτου του τόπου θα πρέπει κάποτε να σηκωθούν για να το φωνάξουν. Τι σχέση έχουμε 'μεις με τους πολέμους των;
'ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ πλέον τον κόσμο;'' αναρωτήθηκε ο Πρωθυπουργός τις προάλλες μόλις ανακοινώθηκε η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από τον Οίκο Αξιολόγησης Standard & Poor's. Μα ποιος άλλος παρά οι αγορές, δηλαδή το 'διεθνές κεφάλαιο'. Η απάντηση εν είδει σχολίου από τον 'βοριά' στα '9 μποφόρ' του (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011).
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ των πετρελαίων μοιάζουν με τους γάτους του Γενάρη, που όταν νιαουρίζουν δεν ξέρεις αν τσακώνονται ή αν κάνουν έρωτα. Τη φράση αυτή, που γράφτηκε, λέει, στον Τύπο, στον απόηχο της πετρελαϊκής κρίσης του 1973, θυμήθηκε ο φίλος μου, τέως προϊστάμενος Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Περιφέρειας Κρήτης, Γιάννης Νταγκουνάκης, όταν διάβασε σ' ένα 'πεταχτό' μου, της περασμένης Παρασκευής 8 Απριλίου, τη λέξη 'πετρελαΐλα...'. Ακου να δεις!
'ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ η εκκλησία προσφέρει και ό,τι μπορούμε διαθέτουμε. Θέλουμε οι άνθρωποι να έχουν την αξιοπρέπειά τους και να διαβιούν σωστά. Τα διάφορα συσσίτια ίσως αποτελούν μιας μορφής λύση, αν και οι ανάγκες είναι πάρα πολύ μεγάλες. Ομως προσπαθούμε και καλούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους να μην αναζητούν τροφή στα σκουπίδια κι επιχειρούμε όσο μπορούμε να τους βοηθήσουμε'. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος Αθανασιάδης. Χωρίς σχόλια.
ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΞΟΥΜΕ Ισλανδοί και να πούμε ότι δεν πληρώνουμε τα χρωστούμενα (;) δεν μας παίρνει. Αγνωστες διαδικασίες για μας τα τέτοιας λογής δημοψηφίσματα.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΠΑΖΑΡΙ για τον 'Ορίζοντα'... Πασχαλινό παζάρι από το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων... Πασχαλινή αγορά αγάπης από τους νηπιαγωγούς Χανίων... Ορίζοντάς μας οι άλλοι κι όχι ο εαυτός μας. Επιμένουν να μας το θυμίζουν κάποιοι, ενώ πλησιάζει η Γιορτή της Αγάπης...
ΕΣΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ποιητή, ακόμα και ζωγράφο/ γι' αυτό κι εγώ παντοτινά για σένανε θα γράφω. Για μένα την έγραψε ο Ηλίας ο Σταματάκης τούτη τη μαντινάδα. Να τη βάλω, να μην τη βάλω, να τη βάλω, να μην τη βάλω, να τη βάλω... Μια μαργαρίτα μάδησα για να τ' αποφασίσω. Να 'σαι καλά, Ηλία!
ΜΑΡΙΑ ΖΑΒΙΑΝΕΛΗ, ποιήτρια, Χανιά: Δεν απορώ, όπως η δημοσιογράφος που σου πήρε συνέντευξη στο WEB ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ του ZOUGLA.GR, μετά από την πρόσφατη βράβευσή σου από τη Διεθνή Οργάνωση Ελλήνων Λογοτεχνών, πού βλέπεις την ομορφιά, ενώ οι άλλοι την αγνοούν Μαρία! Εγώ ξέρω ότι την έχεις μέσα σου! Να 'σαι πάντα καλά! Και σε άλλες πολλές και διαφορετικές βραβεύσεις! Να σ' ευχαριστήσω επ' ευκαιρία και για όλα όσα, χρήσιμα για τη στήλη, μου στέλνεις.
ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ τα ιγκουάνα μπορούν ν' αυτοκτονήσουν; Γνωρίζετε ότι στη σελήνη μυρίζει σαν μπαρούτι; Γνωρίζετε ότι η Disneyland στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερη απ' τις πέντε μικρότερες χώρες του κόσμου μαζί;
'Θέριευε το δεντρί, πέρασε ακόμα και το σύννεφο!/ Τον έρωτα του ποταμού αντάμωσε!/ Μέσα στις φλέβες του στροβιλιζότανε/ και είχε χρώμα πορφυρό,/ είχε μεγάλη φλόγα./ Εκαιγε τα κλωνάρια του και εκείνα/ στεντόρεια μπράτσα, τα σύννεφα/ αγκαλιάζανε, και στο Θεό μιλούσαν./ Ετσι είναι πάντα ο έρωτας στα σιωπηλά ουράνια/ άτρωτο και ανέμελο μπορεί να σε ανεβάσει/ και στο κορμί σου ανάσαση και ανάσταση να φέρει./ Ενα δεντρί και ένα ποτάμι'.
Από το ποίημα 'Το δεντρί και το ποτάμι' της Μαρίας Ζαβιανέλη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)