ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ σήμερα! Τ' Αναληψίου, κατά τη μάνα μου. Λίαν πρωί μας ετοίμαζε, ήταν αργία για τα σχολεία τότε, για να πάμε στο Λιμνοπήγαδο, όπου η βαφιανή ευσέβεια, όταν ήμουν 10 χρονών, έκτισε ένα εκκλησάκι στη Χάρη του. Χαρά μεγάλη. Κυρίως, γιατί μετά τη Λειτουργία θα παίζαμε ποδόσφαιρο με τα Βαφιανάκια. Α.Ο. Κατσίγαρης Νίππους εναντίον Α.Ο. Κρυονερίδας Βαφέ, τα ονόματα των ομάδων μας. Αν τους είχαμε δώσει ονόματα... Τι θυμάμαι ώρες - ώρες!

ΟΠΩΣ ΑΝΑΛΗΦΤΗΚΕ ο Χριστός, έτσι ν' αναληφτεί από το σπίτι μας η κακογλωσσιά, η αρρώστια, το κακό μάτι και όλα τα κακά. Η ευχή της ημέρας παλιά, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ενώ ράντιζαν με θαλασσινό νερό, μαζεμένο από σαράντα κύματα, τα σπίτια.

ΝΑ ΡΑΝΤΙΣΟΥΜΕ με θαλασσινό νερό απ' άκρη σ' άκρη την Ελλάδα σήμερα και να ευχηθούμε όπως αναλήφτηκε ο Χριστός ν' αναληφτεί από τη χώρα μας η τρόικα, η ανεργία, η φτώχεια κι όλα τ' άλλα κακά. Τι ιδέα κι αυτή.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ φεύγει από μόνο του αν δεν το διώξουμε εμείς. Οπως τίποτα δεν χάνεται, αν εμείς δεν το αφήσουμε να χαθεί. Κακό το ξύσιμο με ξένα νύχια. Να σε ξύσουν αρχίζουν τάχατες και σε κανονικό γδάρσιμο προχωράνε. Οπως οι τροϊκάνοι για παράδειγμα.

ΦΟΡΟΙ, ΦΟΡΟΙ, φόροι... Λουκέτα, λουκέτα, λουκέτα... Απολύσεις, απολύσεις, απολύσεις... Το τίμημα της 5ης δόσης που αναμένεται να μας δώσουν. Τι γδάρσιμο κι αυτό!

ΠΑΚΕΤΟ ΠΑΛΙ πήραμε μ' ένα χρυσό κλειδάκι/ δεν μπαίνει όμως, φίλοι μου, τίποτα στο τσεπάκι. Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με τη μαντινάδα που μου έστειλε ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας Σταματάκης; Αν το πάρουμε εν τέλει...

ΩΣΤΟΣΟ ΟΙ 'Αγανακτισμένοι' επιμένουν στις πλατείες και ιδιαίτερα στην πλατεία Συντάγματος, ελληνικά. Καταρρίπτοντας κάθε μέρα τα ρεκόρ συμμετοχής. Το Ελληνικό καζάνι βράζει. Τι βράζει, χοχλακά...

ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ 'ναι' που λέει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος στις ειρηνικές συγκεντρώσεις των 'Αγανακτισμένων'. Μεγάλο, ωστόσο και το 'όχι' του στους προπηλακισμούς από μια μειοψηφία. Η δημοκρατία εξακολουθεί να είναι πάντα το χειρότερο πολίτευμα με την εξαίρεση όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί, μου είπε, παραπέμποντάς με στη γνωστή ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ.

ΟΙ ΝΟΜΟΙ από αρχαιοτάτων χρόνων, για να θυμηθούμε τα λόγια του Σόλωνα, μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης που συγκρατεί τα ελαφρά και αδύναμα έντομα, αλλά σκίζεται από τα βαριά και μεγάλα ζώα. 'Πεταχτό' σχόλιο στο εξαιρετικό χθεσινό δημοσίευμα στην εφημερίδα μας του φίλου γιατρού - ποιητή Γρηγόρη Γεωργουδάκη με τίτλο 'Γιατί δεν τηρούνται οι νόμοι;'.

ΤΟ 387 π.Χ. ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος έστειλε στα Σούσα τον Ανταλκίδα και ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης δέχτηκε να βοηθήσει οικονομικά τη Σπάρτη με αντάλλαγμα την αναγνώριση της περσικής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία και στην Κύπρο. Οταν κάποιος του είπε ότι οι Σπαρτιάτες μήδισαν, ο Αγησίλαος απάντησε: 'Πες καλύτερα ότι οι Μήδοι λακωνίζουν'.

'Της Αναλήψεως στις πρωινές Λειτουργίες/ ορμήσανε στην Εκκλησία σωρός Περιηγητές./ Ολοι του «Σαν Τσερβάσι». Αστοί του Βύρτεμπεργκ./ Καλοκαιρινοί. Ζέστη είχε αρχίσει από το πρωί./ Μπήκαν σαν κύμα. Φέραν ταραχή./ Μονάχη ατάραχη η Εκκλησία/ κράταγε τις Ωρες της. Τραβούσε τον Κανόνα/ Γενικά, επόπτευε, ίδιος ο Θεός, και αγκάλιαζε/ όλους μαζί τους πιστούς, όθε και αν ήταν./ Μέτρο αποστολικό και Νόμος/ ήταν όλα τα ένδον του θυσιαστηρίου./ Την πλήρη Τάξη διόλου δεν έθιγε/ η αταξία του συμπτώματος'.
Το ποίημα 'Περιηγητές στη Λειτουργία' του Τάκη Παπατσώνη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)