ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!



ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ το κοινό ανακοινωθέν της τρόικας... Περιμένοντας τη συνάντηση Παπανδρέου - Γιούνκερ... Περιμένοντας τις βραδινές συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στις πλατείες και ειδικά αυτή στην πλατεία Συντάγματος...

ΕΙΝΑΙ μεσημέρι Παρασκευής, έξω απ’ το παράθυρό μου, 'ο κόσμος λάμπει σαν ένα αστέρι', όπως θα έλεγε ο ποιητής κι εγώ άρχισα ήδη να γράφω τη στήλη. Περιμένοντας...

ΚΑΙ ΠΑΛΙ στο χείλος, στο φρύδι, αν προτιμάτε, του γκρεμού, έχοντας πίσω μας το ρέμα, ένα ρέμα αγριεμένο. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Οπως και πέρυσι. Τις πταίει;
'
ΒΛΕΠΩ τους πολιτικούς όλη τη μέρα να παρακολουθούν, να κριτικάρουν, να συμφωνούν στο ότι οι Ελληνες έχουν δίκιο, είναι δυσαρεστημένοι και αγανακτισμένοι... μα να μην σαλεύει τίποτε από μεριά τους. Πάψανε να μιλάνε για 200 βουλευτές, ζητούν αναδρομικές αποζημειώσεις, δεν τιμωρείται κανείς'... Απόσπασμα από σχόλιο για τα προχθεσινά 'πεταχτά' της φίλης Σοφίας Χατζή στη σελίδα μου στο φέισμπουκ. 'Δηλαδή πώς φαντάζονται ότι θα εκτονωθεί η αγανάκτιση;'. Ρωτά στον επίλογό της.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ ανάλυση (και τι ανάλυση) κάνει η δική μας (της εφημερίδας μας άνθρωπος δηλαδή) Νανώ Κουτσάκη, που συμφωνεί με τη Σοφία, στο δικό της σχόλιο. Γράφει μεταξύ των άλλων: 'Και μπορώ να προσθέσω ένα σωρό άλλες προκλητικές παροχές και παρανομίες βουλευτών και όχι μόνο ΣΗΜΕΡΑ ακόμα. Αλλά επειδή η αγανάκτιση ξεχειλίζει και υπάρχει κίνδυνος να εκτονωθεί με λάθος τρόπο, οι αγανακτισμένοι, οφείλουν/οφείλουμε να διατηρήσουμε την ειρηνική διαμαρτυρία. Και να τη περιφρουρήσουν'.

ΣΥΜΦΩΝΙΑ για νέο δάνειο προς την Ελλάδα, σύμφωνα με το Reuters. Επήραμε, επήραμε φλουρί κωνσταντινάτο; Επήραμε, επήραμε βαρέλι δίχως πάτο. Αν πάρουμε...

ΓΡΑΨΤΕ λάθος! Δικό μου λάθος, να εξηγούμαστε καθαρά. Η μαντινάδα που μπήκε, προχθές (πάλι πακέτο πήραμε...) δεν ήταν του Ηλία του Σταματάκη, αλλά του συντ. δασκάλου Γιάννη Μοσχονά. Συγγνώμη και απ’ τους δύο. Αυτή που ακολουθεί πάντως είναι, σίγουρα, του Ηλία: 'Το χιούμορ και η σάτιρα πάνε αγκαλιασμένα/ θαρρώ αρέσουνε σε σας αρέσουνε κι εμένα'.

ΕΝΑ ΔΡΩΜΕΝΟ με θέμα τον αργαλειό στην αυλή του 7ου Δημ. Σχολείου Χανίων τούτο το Σαββατοκύριακο. Μακάρι να μπορέσω να περάσω (το βλέπω δύσκολο) κάποια στιγμή. Ειδικά την Κυριακή που θα γίνει η παρουσίαση. Και γιατί το 7ο Δημοτικό είναι ένα από τα σχολεία της καρδιάς μου, αφού το υπηρέτησα ως δάσκαλος για τρεις σχολικές χρονιές (1984 - 1987). Και γιατί πολύ με συγκίνησε η πρόσκληση της και καθημερινής αναγνώστριας των 'πεταχτών', ηλεκτρονικής μου φίλης Μανωλίας Ζερβού, εκ μέρους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Κυρίως, όμως, γιατί θέλω να δω τούτη την ουσιαστικής ευαισθησίας προσπάθεια.

ΛΕΝΕ ότι όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός, ο επονομαζόμενος Παραβάτης ή Αποστάτης, διάβασε το βιβλίο του επισκόπου Απολλινάριου, που έδινε το περιεχόμενο των ιερών βιβλίων του χριστιανισμού, είπε: 'Ανέγνων, έγνων, κατέγνων' (δηλ.: Διάβασα, κατάλαβα, καταδίκασα).

'Της πίκρας το γιοφύρι το πέρασα/ κρατώντας το μαχαίρι που μ’ έσφαζε./ Οι φίλοι μου στοίχειωσαν στις λαγκαδιές,/ μέσα στο ποίημα ο ήλιος ψυχομαχεί./ Μέσα απ’ τις γρίλιες βλέπω δαιμονικά/ να τρέχουν πάνω κάτω στη δημοσιά./ Φωνές νεκρών και κλάμα των ζωντανών/ σμίγουν με κοιμισμένων ροχαλητά./ Φλογέρα φτιάχνω με της ψυχής μου τις καλαμιές/ να πω τον πόνο μαυροντυμένων κυπαρισσιών' [...].
Από το ποίημα 'Ασμα' του Νίκου Β. Λαδά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)