ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ο Αγιος Γεώργιος της Λύδδας

Του Αγίου Γεωργίου σήμερα (χρόνια πολλά στους πολλούς Γιώργηδες και στις πολλές Γεωργίες) και ο νους μου... ταξιδεύει στη Λύδδα του Ισραήλ, όπου ο τάφος του και ο μεγαλόπρεπος ναός του... «Το πρωί μεταφορά από τα Ιεροσόλυμα στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίδ. Στη διαδρομή θα σταματήσουμε στη Λύδδα, όπου βρίσκεται η Μονή και ο Τάφος του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου». Αυτά έγραφε το πρόγραμμα της 8ης (τελευταίας) μέρας της προσκυνηματικής εκδρομής στους Αγίους Τόπους που διοργάνωσε η Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου (23-30 Αυγούστου 2011) και στην οποία συμμετείχα. Ήθελε γύρω στις δύο ώρες να ξημερώσει θυμάμαι όταν φτάσαμε. Η πόλη, οι κάτοικοι της οποίας είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνοι, κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου. Φύλακας άγγελός της ο συμπολίτης τους άγιος που δεν κάνει διακρίσεις και προστατεύει από κάθε κακό τόσο τους λίγους χριστιανούς, όσο και τους πολλούς μουσουλμάνους. Τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη και τον σέβονται, λέει, ξεχωριστά οι τελευταίοι. Και γιατί είναι ο πιο διάσημος χωριανός τους. Εδώ βλέπετε θεωρούν ότι γεννήθηκε από πατέρα Καπαδόκη και μητέρα Παλαιστίνια το 275 μ.Χ. κι εδώ έφεραν και εναπόθεσαν το λείψανό του, μετά τον μαρτυρικό του θάνατο το 303 μ.Χ.. Μα και γιατί στάθηκε παλικάρι και δεν αρνήθηκε την πίστη του αλλά και γιατί βοηθούσε όλους όσοι βρίσκονταν σε ανάγκη, τον σέβονται οι ντόπιοι. Είναι που τους αρέσει να τον βλέπουν κι έτσι ντυμένο μες στ’ άρματα... Μείναμε δε μείναμε 15 λεπτά της ώρας εδώ. Ισα - ίσα για να προσκυνήσουμε τον τάφο του και ν’ ανάψουμε ένα κερί στην εικόνα που τον δείχνει αστραφτερό όπως πάντα, ανάμεσα στον πατέρα του, τον Άγιο Γερόντιο και στη μητέρα του, την Αγία Πολυχρονία. «Βοήθειά μας»! Η φράση, σε άπταιστα ελληνικά απ’ τον νεαρό μουσουλμάνο που μας είχε ανοίξει την πόρτα του, όταν φεύγαμε...

Ο Χριστός στην Ελλάδα σήμερα 

'Ο  Χριστός στην Ελλάδα σήμερα' είναι ο γενικός τίτλος της Eκθεσης ζωγραφικής του καθηγητή και διάσημου σφαιρικού καλλιτέχνη Ευθύμη Βαρλάμη, που φιλοξενείται αυτόν τον καιρό στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης. «Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας Τέχνης, όπου ένας καλλιτέχνης αφιερώνει μια τόσο ολοκληρωμένη συλλογή (περιλαμβάνει περίπου 300 έργα) στοΝ Χριστό», επισημαίνει, μεταξύ των άλλων, ο και καλός μου φίλος, συνεργάτης του Βαρλάμη, Αστέρης Νένος σε σημείωμα που μου έστειλε μαζί με πλούσιο σχετικό υλικό. Εκ των ων ουκ άνευ οτι η Εκθεση είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα γιατί ο καλλιτέχνης είναι Ελληνας ορθόδοξος... Η έκθεση που πραγματοποιείται με πρωτοβουλία της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων απ’ την απελευθέρωση της συμπρωτεύσουσας θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Μαΐου. Για τη συλλογή αυτή ο ίδιος ο Βαρλάμης σημειώνει μεταξύ των άλλων: «Για μένα το πιο σπουδαίο πράγμα που κατάλαβα είναι ότι ο Χριστός, κατά την ενανθρώπισή του πέτυχε την ικανότητα της αγάπης. Το μήνυμά του είναι απλό: Αγάπα τον πλησίον σου. Ο καθένας γίνεται σημαντικός αν κάνει πράξη την αγάπη προς τον πλησίον. Ό,τι αυτός διακήρυξε είναι ευθύ και ξεκάθαρα κοντά στη ζωή. Από κανέναν δεν απαιτείται ιδιαίτερη μόρφωση. Ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός να αγαπήσει». «Βήμα τόλμης και πίστεως», χαρακτηρίζει την Εκθεση αυτή του διάσημου καλλιτέχνη, μετά την τόσο πλούσια παραγωγή του στις εικαστικές Τέχνες ο μητροπολίτης Θσσαλονίκης Ανθιμος. Μια ακόμα διαφορετική... βαρλαμική υπερπαραγωγή που δείχνει μια άλλη Ελλάδα, τολμώ να πω εγώ. Κι ας είδα την Εκθεση μόνο σε φωτογραφίες...

Η ιστορία ενός γαϊδάρου

Η  ιστορία ενός γαϊδάρου, που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, και μου την έστειλε τις προάλλες η και καλή μου φίλη, τακτική αναγνώστρια της εφημερίδας μας, δασκάλα Ελένη Βορεινάκη, πολύ μου άρεσε, κι είπα να την (αντι)γράψω στη στήλη χωρίς κανένα σχόλιο. Ούτε καν τα ηθικά διδάγματα που υπάρχουν στο τέλος. Λέει τόσα πολλά από μόνη της η ιστορία, άλλωστε:

Μια μέρα ο γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. 

Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει. Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήσαν πολλά.

Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο.

Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.

Κάλεσε όλους τους γείτονες του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.

Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι και έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. 

Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!

Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.

Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.

Χανιώτικα νέα (23.04.2012)