ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΔΗΜ. ΣΧ. ΒΑΜΒΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και στη μέση η πασχαλινή χαρά...

To Μεγάλο Σάββατο και η νύχτα της Ανάστασης. Η ημέρα της Λαμπρής.Οι τελευταίες ετοιμασίες. Τα ψώνια. Οι λαμπάδες του νονού και της νονάς. Το μεσονύκτιο κάλεσμα της καμπάνας για την εκκλησία. Το Αγιο Φως. Το 'Χριστός Ανέστη'. Το κάψιμο του Ιούδα. Οι μπαλωτές. Τα πυροτεχνήματα. Η επιστροφή στο σπίτι. Ο σταυρός πάνω από την πόρτα. Η μαγειρίτσα που μοσχοβολά. Το τσούγκρισμα των αυγών. Το πασχαλινό τραπέζι. Ο οβελίας. Η Διπλανάσταση... Ολα αυτά, χώρια τα πολλά άλλα, και στη μέση... η χαρά! Η πασχαλινή χαρά, η χαρά της Λαμπρής, έτσι όπως αστράφτει στα μάτια των παιδιών.
Δέκα σελίδες έπρεπε να ‘χω στη διάθεσή μου για να χωρέσουν όλες οι εργασίες που μου έστειλαν τα παιδιά του Δημ. Σχολείου Βαμβακόπουλου, για τη νύχτα της Ανάστασης και τη μέρα της Λαμπρής που έκαναν με τη βοήθεια των δασκάλων τους, της Ιριδας Βεστάκη, του Νίκου Κουδουνάκη και της Βάνας Μεσσήνη, ύστερα από προτροπή του διευθυντή τους, του φίλου μου Τάσου Τριγκάκη. Προπάντων όμως τη χαρά τους, έτσι όπως αυτά την αποτύπωσαν! Θα δοθούν και άλλες ευκαιρίες...
Να ‘στε πάντα καλά, παιδιά!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Β.Θ.Κ.

Μεγάλο Σάββατο: Ολοι οι ανθρώποι περιμένουν με λαχτάρα το βράδυ της Αναστάσεως. Τα παιδιά βιάζονται να φορέσουν τα καινούργια τους ρούχα, την λαμπάδα τους και να τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά! Ετσι και εγώ.
Τα μεσάνυχτα του μεγάλου Σαββάτου όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία. Τα παιδιά φορούν τα καλά τους, κρατούν τις λαμπάδες που τους έχουν φέρει οι νονοί τους. Οταν πια μαζευτούν όλοι στην εκκλησία και η ώρα είναι 12μ. ο παπάς σβήνει τα φώτα. Υστερα κρατώντας μια αναμένη λαμπάδα βγαίνει στην ωραία πύλη και ψάλλει: 'Δεύτε λάβετε φως'. Ολοι πλησιάζουν και ανάβουν τις λαμπάδες τους με το άγιο φως.
Επειτα βγαίνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Εκεί ο παπάς ψάλλει το 'Χριστός Ανέστη'. Ολοι μικροί μεγάλοι φιλιούνται, αγκαλιάζονται και εύχονται 'χρόνια πολλά' και 'Χριστός Ανέστη'. Στην συνέχεια καίνε τον Ιούδα. Αυτό συμβολίζει την αγανάκτηση των πιστών για τον Ιούδα. Ακόμα όταν καίνε τον Ιούδα διάφοροι πιστοί ρίχνουν βεγγαλικά και πυροβολισμούς δείχνοντας τον ενθουσιασμό τους για την Ανάσταση του Θεού. Μετά πέρνουμε τα φαναράκια και το Αγιο φως και γυρνάμε σπίτια μας[...].

Γιάννης Κοτζαμπασάκης


Το περυσινό Πάσχα
Tο βράδυ περίπου στις 10:50 εγώ και οι γονείς μου φορέσαμε τα καλά μας ρούχα και πήγαμε στην εκκλησία. Κρατούσα την λαμπάδα μου χαρούμενη και άκουγα τα λόγια του παπά. Βέβαια δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Χάζευα τις εικόνες, παρατηρούσα τους γύρω μου, θαύμαζα την λαμπάδα μου και όλο ρωτούσα την μαμά πότε θα πει ο παπάς το 'Χριστός Ανέστη'! Η ώρα περνούσε και εγώ βαριόμουν. Κοίταζα επίμονα τον παπά σαν να του έλεγα να συντομεύει και να πει επιτέλους το 'Χριστός Ανέστη'. Ενιωθα ότι πλησιάζει η ώρα και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Μέχρι που άκουσα το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τα φώτα έσβησαν, σιωπή ξαφνικά μόνο οι καμπάνες και ο παπάς ακούγονταν. Αναψα την λαμπάδα μου και αγκάλιασα την μαμά.
Δεν είχα ξαναζήσει τέτοια στιγμή. Αγκάλιασα και τον Μιχάλη τον συμμαθητή μου, που τον είχα συναντήσει στην εκκλησία!
Εξω είχε βγει ο μπαμπάς μου και έβλεπε που
έκαιγαν τον Ιούδα. Ο θόρυβος από τις μπολοτές και τα βεγκαλικά με τρέλενε! Η εκκλησία ήταν γεμάτη από αγάπη, ζεστασιά, συμπόνια και ειλικρίνια! Ολοι οι άνθρωποι μετάνιωσαν για τα κακά που είχαν κάνει ο ένας στον άλλον.
Στο τέλος πήραμε το ΑΓΙΟ ΦΩΣ και πήγαμε σπίτι μας. Εκεί η μαμά μας είχε ετοιμάσει την περιβόητη μαγειρίτσα! Εγώ βέβαια δεν έφαγα αλλά ήμουν σίγουρη ότι η μαμά θα το είχε μαγειρέψει τέλεια! Ετσι πέρασα την Ανάσταση, απλά. Πλημμυρισμένα όμως από την αγάπη και την ζεστασιά της οικογένειάς μου!!!
Χριστός Ανέστη!
Βικτώρια Κωνσταντουλάκη Δ2

Tο Μεγάλο Σάββατο ξυπνάμε το πρωί και πάμε στο Super Market. Μόλις τελειώσουμε με τα ψώνια γυρίζουμε στο σπίτι κι ετοιμάζουμε τα φαγητά για το βράδυ. Η μαμά φτιάχνει πάρα πολλά καλιτσούνια και για την Κυριακή του ΠΑΣΧΑ. Μόλις έρθει το μεσημέρι ξαπλώνουμε να κοιμηθούμε για να είμαστε ξεκούραστοι το βράδυ. Οταν ξυπνήσουμε, κάνουμε μπάνιο ντυνόμαστε, και ετοιμαζόμαστε για να πάμε στη λειτουργία. Πριν πάμε πέρνουμε τις λαμπάδες μας που μας έφερε η νονά μας. Οταν φτάνουμε στην εκκλησία κάνουμε το σταυρό μας, ανάβουμε ένα κεράκι και καθόμαστε περιμένοντας να πάει 12.00 η ώρα για να πει ο παπάς 'Χριστός Ανέστη'. Μόλις έρθει εκείνη η ώρα όλος ο κόσμος λέει: ΑΛΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! Οταν γυρίζουμε στο σπίτι κάνουμε ένα μικρό σταυρό πάνω από την πόρτα με το Αγιο Φως.
Μόλις μπούμε μέσα καθόμαστε στο τραπέζι και τρώμε ότι καλό έχει μαγειρέψει η μαμά.
Κατερίνα Καραγκούνη

...Το μεγάλο Σάββατο οι μεγάλοι ετοιμάζουν το σπίτι και τα φαγητά που θα φάμε το βράδυ μετά την εκκλησία. Εμείς τα παιδιά παίζουμε και κάνουμε βόλτα στο χωριό.
Το βράδυ ντυνόμαστε με τα καινούργια ανοιξιάτικα ρούχα μας, παίρνουμε τις λαμπάδες και τα φαναράκια και πάμε στην εκκλησία.
Στην εκκλησία ο παπάς κάνει τη λειτουργία της Ανάστασης μετά ο παπάς λέει το 'Χριστός Ανέστη' ανάβουμε τις λαμπάδες και τα κεριά.
Τα μεγάλα παιδιά έχουν φτιάξει από νωρίς τον Ιούδα και μόλις πει ο παπάς το 'Χριστός Ανέστη' τα παιδιά ανάβουν τον Ιούδα.
Ολοι οι άνθρωποι λένε χρόνια πολλά μεταξύ τους και ανταλλάσσουν φιλιά και ευχές. Υστερα γυνάρμε σπίτι ανάβουμε το καντήλι με το άγιο φως και καθόμαστε στο γιορτινό τραπέζι για το φαγητό.
Την Κυριακή στο σπίτι γίνεται φασαρία και πολλές ετοιμασίες. Εγώ όταν ξυπνάω βλέπω μια ψησταριά στην αυλή και πάνω στην ψησταριά ένα αρνί στη σούβλα.
Στο τραπέζι υπάρχουν γλυκά και μεζέδες και τριγύρω οι γονείς και οι φίλοι μας διασκεδάζουν ακούγοντας τραγούδια. Σε όλη τη γειτονιά ακούγονται γέλια και φωνές. Εμείς τα παιδιά πηγαίνουμε στα σπίτια των φίλων μας και κάνουν και εκεί τις ίδιες ετοιμασίες.
Παίζουμε, τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά κι όποιος κερδίζει γίνεται ο αρχηγός της παρέας. Αυτές τις γιορτές τις χαιρόμαστε πολύ γιατί κάνει ζέστη, είμαστε έξω και έχουμε μεγάλη παρέα.

Χριστίνα Παπακώστα Δ2

Η Φουνάρα και το κάψιμο του Ιούδα



Πριν την Ανάσταση (κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής) όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα μεγάλο σωρό από τα ξύλα στην λεγόμενη φουνάρα = η μεγάλη φωτιά ή φλόγα, προφανώς από το φως, φωτιά. Και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο παπάς λέει ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ βάζουν φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Η καμπάνα του χωριού χτυπά και πέφτουν πυροβολισμοί (ένα κακό έθιμο).
Ανθούλα Μυλωνάκη

Χανιώτικα νέα(14.04.2012)