ΑΠΡΙΛΗΣ ΑΠΟ ΠΡΟΧΘΕΣ «κ’ η φύσις ηύρε την καλή και την γλυκειά της ώρα», για να χρησιμοποιήσω τον στίχο του Ποιητή. Να ευχηθώ, με δύο μέρες καθυστέρηση, καλό μήνα! Και βεβαίως Καλή Ανάσταση! Κυριολεκτικά και μεταφορικά...
ΠΕΝΤΑΓΝΩΜΟΣ Ο ΜΑΡΤΗΣ, δίγνωμος ο Απρίλης. Από τη μια μεριά ο καιρός καλυτερεύει σταθερά, από την άλλη ωστόσο δεν ξεχνάει να δείξει τα χειμωνιάτικα δόντια του με βροχές και χαλάζια. Μην ξεχνιόμαστε!
«ΤΗΣ ΓΡΙΑΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ» λέγονται οι πρώτες 11 ή οι πρώτες 18 ημέρες του Απρίλη. Σχετικές παροιμίες: Ολες τις μέρες φύλα τες/ και τ’ Απριλιού τις έντεκα. Και στ’ Απριλιού ταις δεκαοχτώ/ ξεράθη η πέρδικα στ’ αβγό. Βλέπε και τη σχετική ιστορία (στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου) όπως μου την είπε ο Ευβοιώτης φίλος μου Τάσος Βαλμάς τις προάλλες.
ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ, Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ... των ψεύτικων ψεμάτων, προχθές. Μέρες των... αληθινών ψεμάτων όλες τις υπόλοιπες του χρόνου.
«ΝΙΑΟ - ΝΙΑΟ Η ΓΑΤΑ. Νιάο έκανε η γάτα. - Λίγο γάλα, γιαγιά! Κι εμένα γάλα». Αντιγραφή από ένα... σύγχρονο Αναγνωστικό που επιδιώκει να μας μάθει όχι μόνο ανάγνωση, αλλά και σύγχρονο τρόπο επιβίωσης. Κυκλοφορεί, μάλλον καιρό τώρα στο Διαδίκτυο, πάντως σ’ εμένα έφτασε την Πρωταπριλιά. Μακάρι να ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα, αλλά δεν είναι....
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΙΜΩΝΟΥΝΕ, λαγούς μας τάζουν πάλι/ αυτοί που μας εφέρανε σε τουτονέ το χάλι. Μέρες είχε να μου στείλει μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Λέτε να έκανε προπόνηση;
ΠΑΜΕ (ΜΑΣ ΠΑΝΕ) όπως πάμε (όπως μας πάνε) για εκλογές. Με βήμα ταχύ. Στη μούγγα. Δίχως σημαιάκια. Σαν πρόβατα επί σφαγήν; Αυτό μένει να αποδειχθεί. Κάποτε και τα πρόβατα παύουν να είναι πρόβατα...
«ΤΟ ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ανάπτυξης (όχι μόνο της πόλης μας βέβαια, αλλά της χώρας εν γένει) δείχνει καθημερινά τα παραπαίοντα κομμάτια του που το ένα μετά το άλλο γκρεμίζονται», γράφει μεταξύ των άλλων σε σχόλιό του στο ιστολόγιό μου ένας δάσκαλος από το Αλιβέρι τις προάλλες (30 Μαρτίου), σχετικά με ένα 'πεταχτό' μου, για τις τσιμινιέρες του εκεί εργοστασίου της ΔΕΗ, που δεν καπνίζουν πια. Ο επίλογος του σχολίου, χωρίς δικό μου σχόλιο, παρακάτω:
«ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΟ υπάρχει όμως και το φως της ζωής... Η ζωή στα μάτια των παιδιών που μεγαλώνουμε, ελπίζοντας να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν τον κόσμο αυτό για να μπορέσουν να τον αλλάξουν... Εμείς για αυτό δουλεύουμε και αυτό προσπαθούμε... Αλλωστε το ευ- της Ευ-βοιας αποτελεί για εμάς μια αρχαία παρακαταθήκη στην οποία πρέπει να ανταποκριθούμε. Με ευχές και εκτίμηση από το Αλιβέρι».
ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ βαρυχειμωνιά και μια γριά που είχε λίγα κατσικάκια τα ξεχειμώνιασε. Τις πρώτες μέρες του Απρίλη έκανε ζέστες ανοιξιάτικες. Τα κατσικάκια ζωηρά χοροπηδούσαν στο χορταράκι κι έβοσκαν. Η γραία ποθάρρεψε και λέει «Πριτς, Απριλάκο μου»! Πιθαμή σφήνα πέταξαν τα κατσικάκια μου τα κερατάκια τους. Θυμώνει τότες ο Απρίλης, κάνει φοβερή παγωνιά και τα κατσικάκια ψόφησαν. Η γραία κρύφτηκε κάτω από το καζάνι και βρέθηκε εκεί παγωμένη. Στην Κέρκυρα λένε μάλιστα ότι υπάρχει βράχος που μοιάζει με καζάνι κι από κάτω φαίνονται τα παγωμένα πόδια της γραίας.
«Εστησ’ ο Ερωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη/ κ’ η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα,/ και μες τη σκιά, που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους,/ Ανάκουστος κελαϊδισμός και λιποθυμισμένος./ Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,/ χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,/ και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους, κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,/ τρέχουν εδώ τρέχουν εκεί και κάνουν σαν αηδόνια».
Από τους 'Ελεύθερους Πολιορκημένους' του Διονυσίου Σολωμού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (03.04.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου