ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

'KΑΝΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες/ Κανένας στίχος δεν ανατρέπει καθεστώτα./ Εστω/ Ανάπηρος δείξε τα χέρια σου'. Κατοχή είχαν κάνει στο μυαλό μου οι στίχοι αυτοί του Μανόλη Αναγνωστάκη κατά τη διάρκεια της ποιητικής βραδιάς που οργάνωσε στο 'Kαφέ ΤΕΧΝΗ'(Ακτή Παπανικολή, στη Νέα Χώρα) το περασμένο Σάββατο, 21 Απριλίου, μια ομάδα Νεοχωριτών, η Νεοχωρίτικη Πνευματική Ανησυχία.

'ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ', ωστόσο, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Τίτου Πατρίκιου, 'να καταγγέλουν τα καθεστώτα και τους ηγέτες τους'. Μπορούν και πρέπει...
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ υπάρχουν και οι Εύφημες Μνείες! Με αφορμή βασικά τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας του Μουσείου Τυπογραφίας των 'Χανιώτικων νέων', το γράφω. Τι να πρωτοχωρέσει, όμως και σ? αυτές, απ? όλα όσα τα 'ακρωτήρια της ύπαρξης', σύναξαν το βράδυ της Κυριακής!
'ΣΑΣ ΚΑΛΕΣΑΜΕ όχι για να βγάλουμε λόγους αλλά για να δείτε', είπε μεταξύ των άλλων, στη σύντομη ομιλία του κατά τα εγκαίνια ο και εμπνευστής και ιδρυτής του Μουσείου, εκδότης της εφημερίδας μας, Γιάννης Γαρεδάκης. Πολύ συγκινημένος. Για να μείνω, μόνο σ? αυτό σήμερα 'στα πεταχτά'. Οσοι ήμασταν εκεί (κι ήμασταν τόσοι πολλοί!) είδαμε και ξεσταθήκαμε. Απόκτημα μέγα για τον τόπο μας, για τα Χανιά, για την Κρήτη.
ΜΟΝΑΧΑ ΑΠΟ... σύμπτωση θα δούμε άσπρη μέρα/ με λάθος μια κατάθεση από τη... Ζήμενς πέρα. Ωραίος, όπως πάντα άλλωστε, ο Ηλίας ο Σταματάκης, που δεν φαίνεται να βλέπει φως στην άκρη του τούνελ. Εσο αισιόδοξος, Ηλία! Τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα!
ΑΠΟ ΤΙΣ πλατείες του ενός εκατομμυρίου ατόμων, στα κλειστά γυμναστήρια των 1000 ατόμων. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Να δείτε που στις επόμενες εκλογές θα χρησιμοποιούνται σαν τόποι συγκεντρώσεων οι τηλεφωνικοί θάλαμοι!
'TΟ ΣΚΗΝΙΚΟ της επόμενης μέρας δεν έχει ακόμα στηθεί στην Ελλάδα, οπότε όλοι όσοι βιάζονται να πάρουν μέρος σε ένα ακόμα εκλογικό πανηγύρι που προετοιμάζεται από τη σκιώδη εξουσία στο παραπέτασμα, είναι πιθανότατα σε λάθος δρόμο' (www.sofokleous.gr)
ΑΝ ΦΥΤΕΥΕΙΣ περισσότερες τριανταφυλλιές, θα έχεις περισσότερα τριαντάφυλλα. Αυτό το είπε ο Ελιοτ. Ο φίλος μου ο γέρω δάσκαλος μου είπε προχθές ένα άλλο. Αν δεν ξεβοτανίζεις καθ? αργά τον κήπο σου, τα ζιζάνια θα πνίξουν ό,τι φύτεψες.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ Μερκοζί στο δίδυμο Μερκολάντ; Για να δούμε τί θα δούμε... Κι αν έχουν θωρεμένα τα μάτια μας, κι αν έχουν ακουστά τ? αυτιά μας!
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Τριφυλία της Ηλείας υπήρχε ναός της Ηρας. Κάθε τέσσερα χρόνια δεκαέξι γυναίκες ύφαιναν έναν πέπλο για τη θεά και οργάνωναν αγώνες δρόμου ανάμεσα σε παρθένες. Ο αγώνας τους γινόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου έτρεχαν ένα έκτο του σταδίου, χωρισμένες σύμφωνα με την ηλικία τους. Αφηναν τα μαλλιά τους λυτά, φορούσαν κοντό χιτώνα και άφηναν έξω το δεξιό ώμο ως το στήθος. Οι νικήτριες, εκτός από το στεφάνι ελιάς, έπαιρναν και... ένα κομμάτι κρέας από την αγελάδα που θυσιαζόταν στη θεά' Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' εκδ. 'Σαββάλας'.

«Και όχι αυταπάτες προπαντός/ το πολύ πολύ να τους εκλάβεις σα δύο θαμπούς/ προβολείς μες στην ομίχλη./ Σαν ένα δελτάριο σε φίλους που λείπουν/ με τη μοναδική λέξη: ζω./ 'Γιατί' όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φίλος μου ο Τίτος,/ κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες/ κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα./ Εστω./ Ανάπηρος δείξε τα χέρια σου.
Κρίνε για να κριθείς'.
Το ποίημα 'Επίλογος' του Μανόλη Αναγνωστάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com

Χανιώτικα νέα (24'04.2012)