Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
TΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, της Μάνας του Χριστού, της Δέσποινας του κόσμου, της Μεγάλης Μάνας, της Πάντων Χαράς, αύριο! Χιλιάδες τα ονόματα που της έχουν αποδοθεί. Κι αυτό δεν είναι υπερβολή. Ούτε λίγο ούτε πολύ 5.500 ονόματα έχει καταγράψει στο βιβλίο του 'Θεοτοκονύμια' (εκδ. 'Προμηθέας' Αθήνα 1992) ο Ιωάννης Ιωσ. Σηφάκης (Οδυσσέας Ρωμανός).
ΠΕΝΤΕ χιλιάδες πεντακόσια (να το γράψω και ολογράφως) ονόματα της Θεοτόκου, επωνύμια, ονομασίες, ονοματεπώνυμα, αλληγορικά, συμβολικά, παρωνύμια, επίθετα, δογματικά επωνύμια, θεϊκές προσηγορίες. Από Αγίους, Προφήτες, Αποστόλους, Διδασκάλους, Πατέρες και Υμνωδούς, λογοτέχνες, συγγραφείς, ποιητές και βέβαια απ’ τον λαό μας. Χώρια τα τοπικά!
Η ΠΑΝΑΓΙΑ της Τήνου, η Παναγία Σουμελά... Και για να έρθουμε στον Νομό μας. Η Παναγία της Γωνιάς, η Κεφαλιανή Παναγία, η Λιτσαρδιανή Παναγία, η Παναγία της Κορυφής στο Βουλγάρω, η Μεσκλιανή Παναγία... Λίγα, καλά λίγα, είναι τα χωριά, που δεν έχουν εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.
ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΑ Αφροδίτισσα υπάρχει! Στην Κύπρο βέβαια και συγκεκριμένα στα Κούκλια που είναι κοντά στην Πάφο! Οταν ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί ο ναός της Αφροδίτης παρήκμασε και κοντά στα ερείπιά του κτίστηκε μια μικροσκοπική εκκλησία, η Παναγία η Αφροδίτισσα.
ΜΕΣΟΧΩΡΙΑΝΗ λέμε την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είναι καταμεσίς στο Νίππος. Εκεί συναντιούνται κάθε χρόνο τέτοια μέρα οι απανταχού Νιππιανοί που επιστρέφουν τον Αύγουστο στη γενέθλια γη. Παντού, σ’ όλα τα χωριά της Πατρίδας μας, η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, είναι πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα μια γιορτή συνάντησης με τα πρόσωπα και τα πράγματα της παιδικής μας ηλικίας.
ΔΥΟ ΠΑΝΑΓΙΕΣ αγαπώ η μια ’σαι ’συ κερά μου/ στην άλλη τάσσω ένα κερί σ’ εσένα την καρδιά μου. Η μια απ’ τις δύο ερωντικές μαντινάδες που έμαθα. Μαρία λεν την Παναγιά, Μαρία λεν κι εσένα/ κι αν αρνηθώ την Παναγιά θαν αρνηθώ κι εσένα. Η δεύτερη.
ΕΡΩΝΤΙΚΕΣ και όχι ερωτικές! Ερωντα έλεγε τον έρωτα η μακαρίτισσα η μάνα μου που την έλεγαν Δέσποινα και γιόρταζε της Παναγίας. Δεν θα ξεχάσω να σου φέρω κι οφέτος λουλούδια μάνα, για δεύτερη χρονιά, στον τάφο σου!
Η ΑΓΝΗ εν τάφω, κατετέθης βαβαί,/ η θεόν εν τη γαστρί σου χωρήσασα/ και κυήσασα αφράστως επί γης. Παραμονή της Παναγίας πέρυσι (27 Αυγούστου με το παλιό ημερολόγιο) στη Γεθσημανή, στην εκκλησία της Κοιμήσεως, όπου και ο τάφος της. Και ν’ ακούς τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Φιλόθεο, ν’ ανασύρει τα ωραία ελληνικά φωνήεντα απ’ τα εγκώμια για την Παναγία.
'ΣΤΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ της Κεφαλλονιάς ανήμερα της Παναγίας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των επισκεπτών, βγαίνουν στην εκκλησία μικρά και μεγαλύτερα φίδια ακίνδυνα, που σεριανούν πάνω στο τέμπλο της εκκλησίας και τους τοίχους, κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους, περνάνε πάνω από τα πόδια τους κι εκείνοι τα πιάνουν χωρίς φόβο στα χέρια. Αν δεν βγουν τα φίδια μια χρονιά δεν το ’χουν σε καλό. Από το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη 'Λαογραφικό Ημερολόγιο'.
«Κρατώντας την εσθήτα της Παναγίας/ ο έσχατος τ’ ουρανού/ με χιλιάδες έντομα στην όραση μ’ αξεθύμιαστα/ γιασεμιά στο νυμφώνα/ μ’ άλλα θεάματα της αγάπης από μέσα/ και μ’ άλλα γεγονότα σπιθοβολώντας/ αγγίζει τους ραχητικούς και θεραπεύει την αρθρίτιδα, μαλάζει τους/ πρησμένους αστραγάλλους/ αφήνει τρυφερά την αλήθεια πάνω σ’ όλες τις αρρώστιες/ και κείνες χάνονται καθώς τα ευδιάλυτα νέφη./ Σιγά - σιγά ρυθμίζεται και ο θάνατος/ αρχίζει το νταούλι μες στα πανηγύρια κι ολούθε πια σηκώνεται στο/ στήθος η Ρωμιοσύνη/ και μας αρωματίζει μ’ ανείπωτο μοσχολίβανο».
Από το ποίημα 'Η αντίκρουση του χειμώνα'
του Νίκου Καρούζου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου