Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΧΙ ΔΕΝ έχει 'Ευθύβολα και μη...' σήμερα! Ο Νεκτάριος είναι σε άδεια και γι’ άλλη μια φορά είπα να καταλάβω τις Τετάρτες που θα λείπει ετούτη τη γωνιά. Πάμε!
'Η ΧΙΟ, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει, ξέρα'. Για να χρησιμοποιήσω έναν στίχο του Βίκτωρος Ουγκώ από 'Το Ελληνόπουλο' (μετάφραση Κωστή Παλαμά). Δεν διαβήκαν αυτή τη φορά οι Τούρκοι, όπως τότε στα 1822, που έσπειραν τον χαλασμό και τον θάνατο. Ηταν η λαίλαπα της πυρκαγιάς. Μέχρι τα Χανιά έφτασαν οι καπνοί της καταστροφής... Ποιο μέρος της Ελλάδας έχει σειρά;
ΒΟΥΒΟΙ, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα. Ερχονται και ξανάρχονται πολλές φορές τα τελευταία χρόνια οι στίχοι αυτοί του Κώστα Βάρναλη στο μυαλό μου. Μακάρι να ήμουν ο μόνος που τους αναθιβάλω...
ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 14 Σεπτεμβρίου θα πρέπει να έχει κλείσει το πακέτο των νέων μέτρων. Των... τροϊκάνων εντολή και τα σκυλιά δεμένα. Απ’ τις 14 Σεπτεμβρίου, γιορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, μην ξεχνιόμαστε, και μετά. Μέχρι τότε κανένα πρόβλημα! Σκύλοι που γαβγίζουν δεν δαγκάνουν άλλωστε...
ΟΥΛΟΙ ΟΙ σκύλοι μια γενιά; Δεν συμφωνεί μ’ αυτήν την παροιμιώδη φράση ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Γενικά δεν συμφωνεί με τις γενικεύσεις, με τα τσουβαλιάσματα. Οπως όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες και προδότες και όλοι οι πολίτες άσπιλοι και άμωμοι...
ΔΕΚΑΟΧΤΩ χιλιάδες (18.000) νεκροί στη Συρία σε δεκαεφτά (17) μήνες. Περισσότεροι από χίλιοι νεκροί τον μήνα δηλαδή. Με θεατή πάντα τη διεθνή κοινότητα. Αργεί, βλέπετε, να κάτσει η μπίλια των συμφερόντων...
ΣΤΑ ΔΥΟ ευρώ ξανασκαρφάλωσε η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας. Σε αντίθετη πορεία η τιμή του λαδιού. Πάει ο παλιός καλός καιρός που έγραφα για ισοτιμία. Εδινες ένα κιλό λάδι κι έπαιρνες ένα λίτρο αμόλυβδη βενζίνη.
ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ δεν μπορείς να γίνεις, πολύ περισσότερο δεν μπορείς να γίνεις τρία ή και περισσότερα. Για να δικαιολογήσω την απουσία μου από κάποιες εκδηλώσεις, που αν και πολύ το ήθελα, δεν μπόρεσα να παραβρεθώ, το γράφω.
ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ δεκαήμερο μπήκαμε του Αυγούστου,/ μ’ η ζέστη δεν υποχωρεί ούτε για χάρη γούστου. Απ’ τον δεύτερο κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγο μας, τον Γιάννη Μαλαξιανάκη, που ειρήσθω εν παρόδω τιμήθηκε (μαζί με τη Φωτεινή Σεγρεδάκη και τον Γιώργο Καμβυσέλλη) στο πλαίσιο του Κισαμίτικου Αυγούστου, τις προάλλες, η μαντινάδα.
'Ο ΦΑΙΝΙΑΣ, ο επονομαζόμενος πονηρός, καταγόταν από τα Κύθηρα και ήταν μεγάλος ποιητής, αλλά και καλοφαγάς. Κάποτε έφτασε στις Συρακούσες και κλήθηκε σε δείπνο από τον τύραννο Διονύσιο. Στο τραπέζι οι υπηρέτες σερβίρισαν σ’ αυτόν ένα μικρό μπαρμπούνι και στον τύραννο ένα τεράστιο. Κάποια στιγμή, χωρίς να πει τίποτα, πήρε το μπαρμπούνι στο χέρι του και το έφερε κοντά στο αφτί του, προσποιούμενος ότι του μιλούσε. Τον είδε ο Διονύσιος και τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό. Ατάραχος ο πονηρός καλοφαγάς του απάντησε: «Επειδή γράφω για τη Γαλάτεια, ήθελα να το ρωτήσω μερικά πράγματα για τον Νηρέα. Μου είπε, όμως, ότι επειδή ψαρεύτηκε μικρό, ελάχιστα γνώριζε για το θέμα. Το μεγάλο αναμφίβολα θα γνωρίζει καλά αυτά που θέλω να μάθω». Γέλασε τότε ο τύραννος και του πρόσφερε το δικό του ψάρι'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Ξαναβρέθηκαν κάτω στην πλατεία/ η Μπέλλα, ο Μιχάλης και η Τασώ./ «Θυμάστε την Αγγελική;»/ Εφεραν την κουβέντα./ «Κόκκινες παπαρούνες τη φιλούσαν!». «Της άρεσαν τα παραμύθια...». Εγερνε/ και ξανάγερνε σ’ εκείνη τη γωνιά/ κι όλο πες μου και πες..!/ Οι παραμυθάδες κάρφωσαν/ ένα μεγάλο πέτρινο σταυρό/ πάνω στη σκιά της./ Δεν είναι που έφυγες νωρίς./ Είναι που μπέρδεψες έτσι τα παραμύθια'.
Το ποίημα 'Αγγελική' της Πόπης Γαβριλάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου