ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΜΙΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΒΕΑ ΣΥΜΒΟΛΟ-ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ,. Κακατσάκης
Είναι ενδόμυχη αλλά και “συνεχώς σε διέγερση” η περηφάνεια του να είσαι Κρητικός. Να είσαι γεννημένος στο “θεριό που κείτεται στο πέλαγος”. Ισχύει και μπορεί να το νιώθεις καθώς μεγαλώνεις, περνούν τα χρόνια, όταν προσπαθείς να συλλέξεις όλα εκείνα -που ποτέ δεν θα φτάσει η ζωή σου να συλλέξεις- και άπτονται μιας Ιστορίας χιλιάδων χρόνων! Μπορεί να το αιστανθείς ατενίζοντας ή πατώντας τα πόδια σου στα ριζιμιά χαράκια, στα βότσαλα μιας νοτικής παραλίας ή στη ζεστή αμμούδα που χρυσίζει από τα πέλαγα τριγύρω μας!
Και ουκ έστιν αριθμός όλων εκείνων που σε κάνουν να μπορείς να αναφέρεσαι και να μιλάς, καθώς έχεις δίπλα σου μουσαφίρηδες που είτε ρωτούν είτε απλά ακούν για τον τόπο σου! Μια έντονη αυτόματα ανάγκη να μπορέσεις να βάλεις όσα γνωρίζεις σε μια σειρά και να τα προσφέρεις στον φίλο – επισκέπτη του τόπου σου: “Αυτή είναι η Κρήτη!”.
Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για τα Χανιά! Τούτος ο τόπος που κάθε σπιθαμή του, κάθε σημείο του κρύβει όχι μόνο την Ιστορία/τις Ιστορίες -πολύ σημαντικά στοιχεία που έχουν τη δύναμη και δυναμική να δημιουργούν ακόμη και στις ημέρες μας Μύθους- αλλά και την προσωπική διαδρομή του κάθενός από εμάς που εξίσου φέρει εντός του όλες τις εικόνες ενός “παρελθόντος” που εξ ορισμού εξιδανικεύεται και γι’ αυτό μπορεί να φαντάζει το ίδιο γοητευτικό όταν το αφηγείται εκείνος που το ’χει ζήσει.
Ανάμεσα στα πάμπολλα σύμβολα και στους μύριους συμβολισμούς τούτης της πόλης που ζούμε είναι και κάποια, καλά καταγεγραμμένα τόσο δυνατά στο DNA αυτής της πόλης, που πλέον αποτελούν την καρδιά, τα πνευμόνια την ψυχή της!
Ο Φάρος, τα Νεώρια, το Ρολόι, ο Δημοτικός Κήπος, η Αγορά, η Τριμάρτυρη, το Δικαστικό Μέγαρο αλλά και ο προφήτης Ηλίας και οι Τάφοι των Βενιζέλων, το Γιαλί Τζαμί, τα Ταμπακαριά, τόσα και τόσα άλλα, ολόκληρες περιοχές της πόλης, πλατείες της, κτήριά της που είναι εκεί για να θυμίζουν πρωτίστως αλλά και να εμπνέουν.
Οφείλουμε να τα διαφυλάττουμε όλα αυτά, να τα σεβόμαστε, είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε για πλείστους λόγους -δεν είναι του παρόντος να τους αναφέρουμε αλλά σίγουρα όλοι τους γνωρίζουμε!
Ανάμεσα σε όλα αυτά τα σύμβολα – μνημεία είναι και οι δύο καμινάδες της ΑΒΕΑ που σε πείσμα πολλών… “αέρηδων” ακόμη στις μέρες μας στέκουν και βαστούν γερά εκεί στη συνοικία της Νέας Χώρας.
Διαβάζοντας προ ημερών την επιστολή των φορέων (σχεδόν του συνόλου των Χανιωτών) που τάσσονται «απέναντι στην προοπτική της κατεδάφισης του μοναδικού αυτού μνημείου της Κρήτης, απέναντι στη λογική της κατεδάφισης ιστορικών κτισμάτων και τον αβασάνιστο ακρωτηριασμό πολύτιμων κρίκων στην αλυσίδα της συλλογικής μνήμης» όπως σημειώνουν, σκέφτομαι: αν όλοι “εμείς” οι Χανιώτες είμαστε υπέρ της διατήρησής τους, ποιος μπορεί να έχει τόση δύναμη που θα μπορούσε να τις γκρεμίσει; Και γιατί;
Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για τα Χανιά! Τούτος ο τόπος που κάθε σπιθαμή του, κάθε σημείο του κρύβει όχι μόνο την Ιστορία/τις Ιστορίες -πολύ σημαντικά στοιχεία που έχουν τη δύναμη και δυναμική να δημιουργούν ακόμη και στις ημέρες μας Μύθους- αλλά και την προσωπική διαδρομή του κάθενός από εμάς που εξίσου φέρει εντός του όλες τις εικόνες ενός “παρελθόντος” που εξ ορισμού εξιδανικεύεται και γι’ αυτό μπορεί να φαντάζει το ίδιο γοητευτικό όταν το αφηγείται εκείνος που το ’χει ζήσει.
Ανάμεσα στα πάμπολλα σύμβολα και στους μύριους συμβολισμούς τούτης της πόλης που ζούμε είναι και κάποια, καλά καταγεγραμμένα τόσο δυνατά στο DNA αυτής της πόλης, που πλέον αποτελούν την καρδιά, τα πνευμόνια την ψυχή της!
Ο Φάρος, τα Νεώρια, το Ρολόι, ο Δημοτικός Κήπος, η Αγορά, η Τριμάρτυρη, το Δικαστικό Μέγαρο αλλά και ο προφήτης Ηλίας και οι Τάφοι των Βενιζέλων, το Γιαλί Τζαμί, τα Ταμπακαριά, τόσα και τόσα άλλα, ολόκληρες περιοχές της πόλης, πλατείες της, κτήριά της που είναι εκεί για να θυμίζουν πρωτίστως αλλά και να εμπνέουν.
Οφείλουμε να τα διαφυλάττουμε όλα αυτά, να τα σεβόμαστε, είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε για πλείστους λόγους -δεν είναι του παρόντος να τους αναφέρουμε αλλά σίγουρα όλοι τους γνωρίζουμε!
Ανάμεσα σε όλα αυτά τα σύμβολα – μνημεία είναι και οι δύο καμινάδες της ΑΒΕΑ που σε πείσμα πολλών… “αέρηδων” ακόμη στις μέρες μας στέκουν και βαστούν γερά εκεί στη συνοικία της Νέας Χώρας.
Διαβάζοντας προ ημερών την επιστολή των φορέων (σχεδόν του συνόλου των Χανιωτών) που τάσσονται «απέναντι στην προοπτική της κατεδάφισης του μοναδικού αυτού μνημείου της Κρήτης, απέναντι στη λογική της κατεδάφισης ιστορικών κτισμάτων και τον αβασάνιστο ακρωτηριασμό πολύτιμων κρίκων στην αλυσίδα της συλλογικής μνήμης» όπως σημειώνουν, σκέφτομαι: αν όλοι “εμείς” οι Χανιώτες είμαστε υπέρ της διατήρησής τους, ποιος μπορεί να έχει τόση δύναμη που θα μπορούσε να τις γκρεμίσει; Και γιατί;
Χανιώτικα νἐα (13.07.2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ke-i-kaminades-tis-avea-simvolo-mnimio-ton-chanion/#ixzz4EHgsWZEX
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου