ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΔΗΜ. ΣΧ. "ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ"¨:

"ΠΑΜΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ" 

Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο!
“Πάμε να σώσουμε το περιβάλλον” ο τίτλος του παραμυθιού που έγραψαν και εικονογράφησαν τα περυσινά Δευτεράκια της Β2 τάξης του Εκπαιδευτηρίου “Χρυσόστομος Σμύρνης” με την “καθοδήγηση” της γνωστής και από άλλες εργασίες μαθητών της, δασκάλας τους Αναστασίας Ρήγα. Μ’ άρεσε, μ’ άρεσε πολύ, αυτό το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, έτσι όπως το διάβασα στο εξώφυλλο της ιδιαίτερα καλαίσθητης εργασίας που έφτασε καλοκαιριάτικα στα χέρια μου. Πάμε να σώσουμε το περιβάλλον! Ανοιχτή η προκλητική πρόσκληση των 28 Δευτερακιών και της δασκάλας τους, όλους μας αφορά η σωτηρία του περιβάλλοντος, ανοιχτός και ο Παιδότοπος για φιλοξενία…
Συγχαρητήρια Αναστασία! Πάντα άξια.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος










Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας που τον έλεγαν Λέανδρο και ζούσε σε έναν πανέμορφο κήπο.
Ο κήπος του είχε πολύ ψηλά δέντρα και κάθε λογής πανέμορφα και πολύχρωμα λουλούδια τα οποία ο Λέανδρος φρόντιζε καθημερινά.
Μια μέρα εκεί που πότιζε και κλάδευε τα φυτά του, παρατήρησε ότι ένα δέντρο του φαινόταν πολύ άρρωστο.
Ο Λέανδρος τότε στενοχωρήθηκε πολύ και γεμάτος αγωνία το ρώτησε:
«Τι έπαθες δεντράκι μου; Γιατί ξεράθηκαν τα φύλλα σου;».
«Αρρώστησα γιατί είμαι πολύ λυπημένο» απάντησε το δέντρο.
«Γιατί είσαι λυπημένο; Φταίω εγώ; Μήπως δε σε φροντίζω καλά;», ρώτησε ο γίγαντας δακρυσμένος.
«Οχι, καλέ μου Γίγαντα. Δε φταις εσύ. Εσύ με φροντίζεις και με το παραπάνω. Φταίνε αυτά που βλέπω».
«Δηλαδή; Τα πουλάκια, το ρυάκι, τα χόρτα;», ρώτησε ο γίγαντας σαστισμένος.
«Οχι βέβαια. Βλέπω τους ανθρώπους να πετούν σκουπίδια, να κόβουν και να καίνε τα δέντρα, να χτίζουν παντού εργοστάσια και να μολύνουν τα ρυάκια και τα ποτάμια. Γι’ αυτό είμαι λυπημένο και αρρώστησα».







Ο Λέανδρος σκέφτηκε ότι το δέντρο είχε δίκιο και αποφάσισε να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να γίνει ο κόσμος καλύτερος.
Δεν μπορούσε όμως μόνος του. Χρειαζόταν βοήθεια και μάλιστα βοήθεια από τα παιδιά, γιατί μόνο αυτά ήταν τόσο καλόκαρδα όσο αυτός.
Φώναξε, λοιπόν, όλα τα παιδιά του χωριού με τους γονείς και τους δασκάλους τους και τους μίλησε.
Τα παιδιά κατάλαβαν αμέσως τι έπρεπε να κάνουν και όλα μαζί με μια φωνή, φώναξαν: «Πάμε να σώσουμε το Περιβάλλον».
Το σύνθημα των παιδιών διαδόθηκε γρήγορα από στόμα σε στόμα σε όλον τον κόσμο.
Βοήθησε βέβαια και ο Λέανδρος που με τη βροντερή φωνή του το φώναξε δυνατά και το έκανε να ακουστεί σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα.
Ετσι όλα τα παιδιά του κόσμου, με αρχηγό τον καλόκαρδο γίγαντά μας, πήραν σκούπες, φαράσια και μεγάλες σακούλες σκουπιδιών και μάζεψαν όλα τα σκουπίδια από κάθε γωνιά της Γης.
Επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο -ξέρετε, αυτοί με τα ανακατεμένα μαλλιά και τις άσπρες μπλούζες- που μπορεί να μην ήταν παιδιά αλλά ήταν καλόκαρδοι σαν τα παιδιά, έφτιαξαν φίλτρα και καθάρισαν τα ρυάκια, τα ποτάμια και τις θάλασσες.








Τέλος, άφησαν στον αέρα χιλιάδες τεράστια αερόστατα που με τρόπο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε -ίσως μαγικό- καθάρισαν την ατμόσφαιρα από τα καυσαέρια.
Ο ουρανός ξανάγινε καταγάλανος και κοιτάζοντας ψηλά το μόνο που μπορούσε κάποιος να δει ήταν μικρά κάτασπρα συννεφάκια, σαν προβατάκια, που κυνηγούσαν το ένα το άλλο.
Τώρα πια τα εργοστάσια δεν έβγαζαν από τα φουγάρα τους μαύρο καπνό, αλλά αρώματα από γιασεμί, γαρδένια και τριαντάφυλλο που έκαναν τον κόσμο να μοσχομυρίζει!
Τώρα πια όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι. Τα παιδιά επέστρεψαν κατάκοπα αλλά τρισευτυχισμένα στα σπίτια τους για να ξεκουραστούν και ο Λέανδρος γύρισε στο σπιτάκι του όπου τον περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη.







Το δέντρο του ήταν καταπράσινο και ανθισμένο. Τα πουλάκια τιτίβιζαν γύρω του και ετοιμάζονταν να φτιάξουν τις φωλιές τους στα κλαδιά του.
Ενα μεγάλο “Ευχαριστώ” ακούστηκε απ’ όλα τα λουλούδια και τα δέντρα του κήπου…
Ο κόσμος ξανάγινε όμορφος και ο Γgίγαντάς μας έζησε ευτυχισμένος στον καταπράσινο κήπο του!

Χανιώτικα νέα (30.09.2017)