ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

"ΠΑΙΔΙΚΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ"

ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΩΡΑΙΑ, ΤΑ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ

Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο!
Από το με αριθμ. 14 (τεύχος Μαρτίου – Απριλίου 2017) του περιοδικού “Παιδικά Φτερουγίσματα”, που το βρήκα σ’ ένα απ’ τα μοναστήρια του Αγίου Oρους, κατά την επίσκεψή μου τον περασμένο Ιούλιο, το υλικό (κείμενα και εικόνες) του σημερινού Παιδότοπου. “Παιδικά φτερουγίσματα”, λοιπόν, “στα ωραία, τα ψηλά και τα μεγάλα”, καθώς «του Θεού είναι όλες οι ομορφιές» και ο «Κύριος δίνει στην ψυχή φτερά», για να χρησιμοποιήσω όλες τις φράσεις απ’ το εξαίρετο εξώφυλλο.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος






Η αλεπού με την κομμένη ουρά


Μια αλεπού τριγύριζε μέσα στο δάσος πεινασμένη… Είχε τρεις μέρες να φάει και τα μάτια της γυάλιζαν από την πείνα… Αν πεις για τα σάλια της, δεν μπορούσε να τα κρατήσει μέσα στο στόμα της, καθώς η γλώσσα της κρεμόταν δυο πιθαμές.
Αλλά να ένας λαγός που η φουντωτή ουρά του ξεπρόβαλε μέσα από τους θάμνους! Ορμάει δίχως να σκεφτεί στον αναπάντεχο μεζέ. Μα… χραααπ! Mέσα στη χαρά της που θα γλύτωνε από την απελπισμένη πείνα δεν πρόσεξε το δόκανο ενός κυνηγού. Ευτυχώς που πιάστηκε μόνο η φουντωτή ουρά της, λάφυρο για τον άτυχο κυνηγό. Όσο για τον λαγό, έγινε καπνός μόλις άκουσε το βογκητό της αλεπούς.
Τώρα δεν έφτανε που ήταν πεινασμένη, ήτανε και κολοβή, το ρεζίλι δηλαδή των αλεπούδων… Μπροστά της έβλεπε όλες τις φίλες της αλεπούδες να σκάνε στα γέλια με το πάθημά της και να κουνάνε τις ουρές τους περήφανες και καμαρωτές…
– Κορίτσια, κορίτσια, ελάτε, μαζευτείτε κι έχω φοβερά νέα να σας πω! Ελάτε στο ξέφωτο για να δείτε την καινούργια μόδα για τη γούνα μας…
Η αλεπού μας καμώθηκε πως διαφημίζει καινούργια αλεπουδοεμφάνιση πιο άνετη, πιο δροσερή, πιο ανάλαφρη.
– Βλέπετε εμένα; Είμαι ξαλαφρωμένη, τρέχω πιο γρήγορα, δε λαχανιάζω και σίγουρα δε σκέφτομαι πια πως να προφυλάξω την ουρά μου! Τέρμα λοιπόν στις αλεπουδοουρές, μέσα στη μόδα και μεις!
Έγινε ένα σούσουρο και οι αλεπούδες την κοιτούσαν μ’ απορία και προσπαθούσαν να βρουν δίκιο στα λόγια της.
– Μα εσένα σε συμφέρει αυτή η εμφάνιση, για να μη φαίνεσαι πως είσαι κολοβή. Θέλεις και μεις να κόψουμε τις ουρές μας για να μη φανεί το δικό σου κουσούρι. Ακούς εκεί! Πάμε κορίτσια και μην ακούτε τις αηδίες που μας λέει. Το συμφέρον της κοιτάει. Είμαστε αλεπούδες κι έχουμε τις ωραιότερες φουντωτές ουρές!
Η αλεπού μας κοκκίνησε, πρασίνισε και δεν είχε και ουρά να βάλει μες στα σκέλια της. Έφυγε ταπεινωμένη και ντροπιασμένη, γιατί όλοι κατάλαβαν πως δεν συμβούλευε τους άλλους επειδή πραγματικά ενδιαφερόταν για το καλό τους, αλλά γιατί ήθελε να εξυπηρετήσει το δικό της προσωπικό συμφέρον.
– Πόσο πρέπει να προσέχουμε από κάποιους σαν κι αυτή και τις συμβουλές τους, λέγανε μετά οι αλεπούδες στα παιδάκια τους!
Πραγματικά υπάρχουν πολλοί που τα ελαττώματά τους τα παρουσιάζουν προτερήματα, για να καλύψουν την ασχήμια τους. Και αντί να αισθάνονται ντροπή, προσπαθούν να μας πείσουν να συμπεριφερθούμε και μεις λανθασμένα, για να κρύψουν τη δική τους κακή στάση και συμπεριφορά.
Απόδοση: Δ.Σ. Από το pemptousia.gr




Το αγριογούρουνο και το λάχανο
Μια μέρα που καθόταν στο κελλί του ο Όσιος Ιωάννης ο Σαββαΐτης, εμφανίστηκε μπροστά του ένας θηλυκός αγριόχοιρος κρατώντας στο στόμα του το μικρό του. Τον πλησίασε και το άφησε στα πόδια του Οσίου.
Εκείνος το πήρε στα χέρια του και αφού το κοίταξε καλά, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν τυφλό. Τότε έφτυσε κάτω, έφτιαξε πηλό και με τον πηλό αυτό άλειψε τα μάτια του ζώου. Εκείνο έγινε καλά κι άνοιξε αμέσως τα μάτια του.
Τότε η μητέρα του έπεσε ευλαβικά στα πόδια του Οσίου Ιωάννη και άρχισε να τα φυλάει, προσπαθώντας μ’ αυτό τον τρόπο να του δείξει την ευγνωμοσύνη της. Μετά πήρε το μικρό της στο στόμα και έφυγε.
Την άλλη ημέρα η μητέρα αυτή του μικρού αγριόχοιρου, εμφανίστηκε και πάλι έξω από το κελλί του Οσίου Ιωάννη, σέρνοντας με κόπο ένα μεγάλο λάχανο!
Ο Όσιος Ιωάννης χαμογέλασε και της είπε:
– Πού το βρήκες αυτό; Από κάποιο κήπο βέβαια το έκλεψες. Μάθε, λοιπόν, ότι εγώ δεν τρώω κλεμμένα πράγματα. Γι’ αυτό να το πας πίσω και να το βάλεις εκεί που το βρήκες.
Τότε το ζώο, σαν να ντράπηκε, γι’ αυτό που είχε κάνει, κατέβασε το κεφάλι του, πήρε το λάχανο και το πήγε στον κήπο, απ’ όπου το είχε κλέψει.
Από το “Παλαιό Λειμωνάριο”
Σπίτι μου σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου!
Οπως και για τον άνθρωπο έτσι και για τα ζώα, το σπίτι δίνει ασφάλεια από τα φυσικά φαινόμενα, προστασία από τους εχθρούς και στέγη για τη δημιουργία οικογένειας. Τι θα λέγατε να επισκεφθούμε μερικά… μοναδικά κι ανεπανάληπτα σπίτια στη φύση;
Ο κόνδορας των Ανδρεων φτιάχνει τη φωλιά του σε απόκρημνα βράχια, σε υψόμετρο από 3.000 μέχρι 5.000 μέτρα.
Οι μέλισσες είναι φημισμένες γαι την κυψέλη τους και για τη θαυμαστή οργάνωση της κοινωνίας τους. Σίγουρα δεν θα υπάρχει γλυκύτερο σπίτι στον κόσμο από το δικό τους…
Ο ασβός σκάβει περίτεχνα λαγούμια σε κουφάλες που βρίσκονται κοντά στις ρίζες των δέντρων.
Το κοάλα τρελαίνεται για… μπαλκόνια στα κλαδιά των ευκαλύπτων, τα φύλλα των οποίων είναι η αποκλειστική τροφή του.
Το καβούρι ερημίτης που δε διαθέτει κέλυφος, βρίσκει… δωρεάν διαμέρισμα μέσα σε άδεια όστρακα, κοντά σε βράχια και συχνά συγκατοικεί με στρείδια και θαλάσσιες ανεμώνες.
Οι τερμίτες φτιάχνουν δαιδαλώδεις κωνικές φωλιές, σωστά κάστρα που μπορεί να φτάσουν και τα 8 μέτρα σε ύψος, ανακατεύοντας χώμα με το σάλιο τους και φτιάχνοντας μικροσκοπικά τουβλάκια, που τα κολλάνε μεταξύ τους.



Τα πως και τα γιατί


Πως οι γύπες αντέχουν το μολυσμένο γεύμα τους;
Οπως είναι γνωστό οι γύπες συνηθίζουν να τρώνε σάπιες σάρκες που θα αρρώσταιναν οποιοδήποτε άλλο ζώο. Πώς αντέχουν, λοιπόν, και δεν μολύνονται; Αυτό οφείλεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στο ασυνήθιστο πεπτικό σύστημα που έχουν και μάλιστα στο ιδιαίτερα όξινο στομάχι τους και τα έντερα τους που φιλοξενούν δύο επικίνδυνες ομάδες βακτηρίων. Αυτά τα προστατεύουν από τους παθογόνους οργανισμούς που κρύβονται στις σάπιες σάρκες.

Γιατί κάποια ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη;
Η αρκούδα, το κουνάβι, ο σκίουρος, πολλά ερπετά κ.λπ. πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Αυτό συμβαίνει για να προστατευτούν από τη μη ύπαρξη τροφής κατά τον χειμώνα, αλλά και από τις καιρικές συνθήκες. Το σώμα τους ναρκώνεται. Η χειμερία νάρκη μοιάζει με ύπνο αλλά συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Η πέψη σταματά, η θερμοκρασία του σώματος πέφτει πολύ και η καρδιά του ζώου χτυπά πολύ αργά. Προστατευμένα από το κρύο, ζουν έτσι αρκετούς μήνες χωρίς να τρώνε. Το σώμα τους τρέφεται από τα αποθέματα λίπους που έχει. Την άνοιξη επανέρχονται στην προηγούμενη κατάστασή τους, αν και έχουν αδυνατίσει αρκετά.

Γιατί τα δελφίνια ακολουθούν τα πλοία;
Οταν το πλοίο κινείται, δημιουργεί ένα “ρεύμα” προς τα μπροστά. Μπαίνοντας σε αυτό το “ρεύμα” τα δελφίνια , κινούνται πιο εύκολα προς τα εμπρός!

Γιατί οι κυψέλες των μελισσών είναι φτιαγμένες από εξαγωνικά;
Για να κάνουν οικονομία πρώτης ύλης, δηλαδή κεριού, αλλά και χώρου μέσα στην κυψέλη. Υπόψη ότι απ’ όλα τα γεωμετρικά σχήματα που έχουν ίση περίμετρο, το μικρότερο όγκο κατά σειρά καταλαμβάνει ο κύκλος, ενώ ακολουθούν τα πολύγωνα με το μικρότερο αριθμό πλευρών. Για παράδειγμα, το εξάγωνο καταλαμβάνει μικρότερο όγκο από το επτάγωνο, το επτάγωνο μικρότερο από το οκτάγωνο κ.ο.κ. Αν οι μέλισσες έφτιαχναν μεμονωμένα κελιά, το ιδανικότερο σχήμα θα ήταν ο κύκλος, γιατί με την ίδια ποσότητα κεριού θα εξοικονομούσαν περισσότερο χώρο. Όμως, κάθε κυψέλη αποτελείται από πολυάριθμα κελιά, τα οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Αν τα κελιά ήταν κυκλικά στο σημείο όπου οι κύκλοι δε θα εφάπτονταν, θα έμενε ανεκμετάλλευτος χώρος. Το εξάγωνο είναι η καλύτερη λύση για τις μέλισσες. Απαιτεί ελάχιστο κερί, αφού οι πλευρές κάθε κελιού είναι κοινές και για το γειτονικό τους.

Χανιώτικα νέα (07.10.2017)