ΠΟΙΗΣΗ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
                                 Στον μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκι

Σ'ένα από τα δώματα του ουρανού-
πάντα, πάντως, διαφορετικό
και πάντα σε διαφορετική ημερομηνία-
συναθροίζονται στην ετήσια μάζωξή των,
δίπλα σ΄όλους τους γνωστούς αγίους
και οι άγνωστοι στους ανθρώπους άγιοι,
έτσι ως υπήρξαν επί γης,
λίγο πριν την εκδημία των.

Έρχεται κι ο ίδιος αυτοπροσώπως ο Θεός,
με τη μορφή ενός σεβάσμιου παππούλη πάντα,
χωρίς τη συνοδεία των αγγέλων του,
και ακούει το ανθρώπινο παράπονό των.

Τι δεν έχουν αξιωθεί αυτοί
έστω μια μνεία του ονόματός των
στα συναξάρια της εκκλησίας...

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (ανέκδοτο)