Άρωμα αροσμαρή*
Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι,
μα τ’ άρωμα τ’ αροσμαρή είναι που ξεχωρίζει,
μυρίζει αιωνιότητα.
Το τραγούδι του κορυδαλλού
π’ ολοχρονίς του χρόνου
τ’ αρέσει στον αροσμαρή να έχει τη φωλιά του-
εκεί κι αν νιώθει άρχοντας.
Της Σταυροπροσκύνησης
και άρωμα αροσμαρή.
Προσδοκία Ανάστασης
στων νέων κορυδαλλών τα πετάγματα.
* Αροσμαρής το όνομα του δεντρολίβανου (ροσμαρί) στο χωριό μου. Το βασικό λουλούδι στις "ροδαρές" που μοιράζουν σήμερα στις εκκλησίες)
("Τα χελιδόνια του μοναχοὐ", εκδ. Κοινωφελές Ίδρυμα "Αγία Σοφία" και "Πυξίδα της Πόλης", Χανιά 2020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου