«Δύο πουλάκια/ χελιδόνια φαίνονται/ άνοιξη φέρνουν». Για τις ανάγκες της Στάσης, της Στάσης που διαβάζετε, το παραπάνω χαϊκού του γράφοντος. Από το εξώφυλλο της συλλογικής έκδοσης “Τα Χαϊκού της άνοιξης”, μιας έκδοσης ιδιαίτερα επιμελημένης, που κυκλοφόρησε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Ανεμολόγιο” και συμπεριλαμβάνει 160 σημερινές ελληνικές ποιητικές φωνές με τρία ποιήματα του είδους την καθεμιά, η έμπνευση. Ας βάλω όμως τα πράγματα στη σειρά. Τιμή για μένα η συμμετοχή στην κριτική επιτροπή (μαζί με τον συγγραφέα – ποιητή Αλέξανδρο Δαμουλιάνο, τη συγγραφέα Αργυρώ Μαργαρίτη, την ηθοποιό Αριστέα Μουτούση, και την εκδότρια – συγγραφέα Κάκια Ξύδη) του Πανελλήνιου διαγωνισμού Χαϊκού, που διοργάνωσαν οι εκδόσεις “Ανεμολόγιο”. Και βέβαια, μεγάλη η χαρά μου, όταν πήρα στα χέρια μου την εν λόγω ξεχωριστή, συλλογική έκδοση. Να ‘ναι καλά η υπεύθυνη της διαδικτυακής σελίδας “ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ – ΚΡΙΤΙΚΕΣ”, φίλη μου, Γιούλη Τσακάλου, που με πρότεινε και βέβαια η εκδότρια Κάκια Ξύδη που είχε την έμπνευση… Τι εμπειρία κι αυτή για μένα!
«Η διαδικασία δημιουργίας αυτής της έκδοσης ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας μηνών και πραγματικά την απολαύσαμε, καθώς μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε τόσες νέες αλλά και παλαιότερες ποιητικές φωνές. Η παρούσα συλλογή είναι μια πράξη δημιουργίας και ως εκ τούτου μια πράξη επανάστασης απέναντι στους δύσκολους και αβέβαιους καιρούς που διανύουμε, όπως κάθε άνοιξη είναι μία πράξη επανάστασης απέναντι στον χειμώνα. Ενώσαμε, λοιπόν, τις ποιητικές μας φωνές και δημιουργήσαμε με τα ταπεινότερα υλικά, τις λέξεις, το υπόστρωμα που πάνω του θα ανθίσει η προσωπική μας άνοιξη». Τα που διαβάζω, μεταξύ των άλλων στο προλογικό σημείωμα του εκδότη, το οποίο και βέβαια το προσυπογράφω.
«Κόκκινα ρίγη/ τοπίου απόπειρα/ οι παπαρούνες». Το πρώτο απ’ τα τρία χαϊκού, με τα οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό η και καλή μου φίλη, γνωστή ποιήτρια, Αγγελική Σιδηρά. «Καρφίτσα χρυσή/ στο στήθος της άνοιξης/ η Ανάσταση». Το τρίτο της και συζύγου μου, συγγραφέα παιδικών βιβλίων, Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη. «Ρόδα, ζουμπούλια/ κρίνα, πόθοι, γιασεμιά/ μη με λησμονεί». Το πρώτο του, Ρεθεμνιώτη, καλού μου φίλου δασκάλου – ποιητή Χρήστου Π. Κωνσταντουδάκη.
Άλλες τρεις χανιώτικες ποιητικές παρουσίες, εκτός απ’ αυτήν της Ευδοκίας στα “Χαϊκού της άνοιξης”, στα Χαϊκού του “Ανεμολόγιου”. Της Ζωής Κολλάρου («Ξυπνά η φύση/ αφήνει τον ύπνο της/ η Περσεφόνη», το πρώτο της), του Αντώνη Μάλμου (“Το κάλεσμα σου/ το παραπλανητικό/ του Απριλίου”, το πρώτο του) και του ανιψιού μου αρχιτέκτονα – ποιητή, Νικόλα Κακατσάκη που έφυγε πριν από 40 μέρες για τον επουράνιο Παρνασσό, πριν από την έκδοση τους. «Ποιητής φτιάχνει/ διαλόγους με άνθη/ στο τέλος πονά», το πρώτο απ’ τα χαϊκού του…
ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Ακόμα και οι τζιτζίκοι σκάσανε απ’ τη ζέστη την περασμένη εβδομάδα. Για τέτοιο καύσωνα μιλάμε. Αν δεν έχουμε υψηλές θερμοκρασίες τον Ιούλη πότε θα έχουμε; Τον Γενάρη;
«Χίλιοι τζιτζίκοι τραγουδούν, φως μου στη γειτονιά σου/ μέρα και νύχτα μάτια μου, φωνάζουν τ’ όνομα σου», μας λέει η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη στην πρώτη της μαντινάδα. Για να συμπληρώσει στη δεύτερη: «Μόνο για το χατίρι σου κάνουνε συναυλία,/ τους μάγεψαν τα κάλλη σου χωρίς αμφιβολία»….
«Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα/ με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες/ γυαλίζοντας στ’ αργό ψιχάλισμα,/ άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες/ που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν/ που μ’ άφησαν να τις αγγίξω ύστερα απ’ τη σιωπή/ μέσα σε πεύκα, σε πικροδάφνες και σε πλατάνια». Το ποίημα “Άνθη της πέτρας” του Γιώργου Σεφέρη.
https://www.haniotika-nea.gr/ta-chaikoy-toy-anemologioy/
Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 6.7.2021)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου