«Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε!»… Με την ελπίδα αυτή, όπως την εκφράζει ο Τούρκος συγγραφέας Ασίζ Νεσίν στον τίτλο τού πιο γνωστού βιβλίου του μπαίνει ο Μάρτης, ο πάλαι ποτέ πρώτος και από το 46 π.Χ. με την καθιέρωση του Ρωμαϊκού Ημερολογίου τρίτος μήνας του χρόνου. Ο Μάρτης με τις δυο γυναίκες, τη μια όμορφη και την άλλη άσχημη, ο Μάρτης “ο πεντάγνωμος”, “ο γδάρτης κι ο κακός παλουκοκαύτης”, ο “τρελός και ο αντάρτης”, μα και ο Μάρτης των χελιδονιών που φέρνουν στα φτερά τους την άνοιξη… «Όξω ο Κουτσοφλέβαρος,/ όξω ψύλλοι, ποντικοί,/ μέσα Μάρτης και χαρά/ και καλή νοικοκυρά!». Καλό μήνα!
«Έβγα Φλεβάρη να μπει ο Μάρτης/ να ‘ρθει το χελιδόνι απού τη θάλασσα/ Τα δέντρα ανθούσι, μοσκοβολούσι./ Η γη βλαστάνει, καρπούς μας βγάνει, και ρόδα κι άνθη η ψ’η (ψυχή) ευφράνθη/ ήρθεν ο Μάρτης, πάει ο Φλεβάρης./ Καλές κεράδες, και νιες και γράδες/ τα μελιδόνια, τα χελιδόνια, όπου πετούσι και κελαηδούσι,/ ταΐσετέ τα, πότισετέ τα, καληνωρίσετέ τα./ Κι αυτός που τα σηκώνει, απ’ όλα τα μαζώνει./ Στάρι κριθάρι, και το μιγάδι/ κι αν είναι και ροβίθια, δίνουνε κι αυτά βοήθεια./ Και αν είναι κι αυγουλάκι έχομε και καλαθάκι./ Και αν είναι και κρασάκι, επαέ ‘ναι το φλασκάκι/ να το πιούνε τα κοπέλια, εις τα όμορφα σκουτέλια./ Κι αν τύχει και μεθύσουν/ τον θιο να ευλογήσουν/ που ‘πεψε τη χελιδόνα, απού τη θάλασσα./ Το χελιδόνι να ‘ρχεται στο σπίτι να φωλεύγει/ και να του δίνετε φαΐ να παίρνει να μισεύγει/ να π’χαίνει εις την έρημο και να ‘ναι χορτασμένο/ και να θυμάται του σπιτιού που το ‘χει ταϊσμένο». Απόσπασμα από τα “Μαρκοκάλαντα”, που έχει καταγράψει το 1985 στη Μονή Κρεμαστών Μεραμπέλου ο Νίκος Ψιλάκης (βλ. βιβλίο του “Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη”, εκδ. “Καρμάνωρ”, 2005). Ένα απ’ τα απωθημένα της παρά ένα σαράντα χρόνια δασκαλικής μου ζωής, ότι δεν αναβίωσα, (όπως έκαμα με τα κάλαντα του Λαζάρου) τα Μαρτοκάλαντα με τους μαθητές μου.
«Πιστά στο ραντεβού τους τα χελιδόνια./ Με την άνοιξη στα φτερά τους./ “Πάει και τούτος ο χειμώνας, ραγιάδες, ραγιάδες”,/ το μήνυμα που μεταφέρουν.// Σπουδαία συντροφιά/ οι κελαηδισμοί και τα φτεροκοπήματα των χελιδονιών./ Τι κι αν φεύγουν το φθινόπωρο…/ Ξαναέρχονται/ κουβαλώντας την επόμενη άνοιξη». Το ποίημα μου “Των χελιδονιών” (από την ποιητική συλλογή “Όπως το ψωμί”, εκδ. “Πυξίδα της Πόλης”, Χανιά 2018.)
ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΘΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΑ,ΜΟΝΟ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΝΤΑ - Ο " ΜΑΡΓΙΤΗΣ" ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
«Τον πρώτο μήνα τσ’ Άνοιξης η φύση θα ανθίσει,/ αρώματα μεθυστικά, η πλάση θα γιομίσει.// Χελιδονάκι να γενείς κοντά μου να πετάξεις/ και την καινούρια σου φωλιά, σιμά μου να τη σιάξεις.// Του έρωτα την άνοιξη, στην αγκαλιά σου βρήκα/ στου παραδείσου τον μπαξέ μ’ ένα φιλί σου μπήκα». Ανοιξιάτικες και οι τρεις σημερινές, υπέροχες όπως πάντα, μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. Και βεβαίως ερωτικές. Άνοιξη και έρωτας το θέμα που διαπραγματεύεται και το παρουσιάζει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο η μαντιναδολόγος μας. «Ο Απρίλης με τον έρωτα χορεύουν και γελούνε»… και στον στίχο αυτό του Διονυσίου Σολωμού από τους “Ελεύθερους Πολιορκημένους” ο νους μου.
«Η Ουκρανία είναι μόνη της στον πόλεμο με τη Ρωσία», είπε με το που άρχισε το “κακό” ο υφυπουργός Παιδείας καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Άγγελος Συρίγος, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Και… αμαρτίαν ουκ έχει. Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Για να προσθέσει με έμφαση: «Δεν θα ‘ρθουν Λουξεμβουργιανοί πεζοναύτες να πολεμήσουν στο Καστέλλοριζο, εμείς θα πολεμάμε». Ας το έχουμε αυτό υπόψη, όπως και το άλλο που είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια, υπάρχουν απλώς εθνικά συμφέροντα».
«Εγώ ειμί η οδός, είπε ο Θεός/ και τότε κάθε άνθρωπος έγινε και μία οδός./ Πότε δρόμος χαραγμένος/ Τρίτος δρόμος ή φωτεινό μονοπάτι/ Βατζραζιάνα, Δρόμος προς την πηγή/ κι άλλοτε πάλι της εξορίας, της απωλείας.// Και είπε ο Μαργίτης:/ Ο μόνος δρόμος που σε πάει κάπου είναι ο αδιέξοδος». Το τελευταίο (ΙΗ΄) ποίημα της ποιητικής συλλογής τού Λουκά Δ. Παπαδάκη “Υπέρ Μαργίτη” (εκδόσεις Οδός Πανός, 2019). Και ποιητής, ποιητής πολλαπλών αναγνώσεων, ο και γνωστός στους αναγνώστες της στήλης και από την παρουσίαση των βιβλίων του, του ογκώδους τόμου (850 σελίδων!) “Ο Δέκατος Τρίτος Απόστολος- Πράξεις Μελετίου Μεταξάκη” και της μελέτης του “Η Κρήτη στην Επανάσταση του Εικοσιένα – Από την ιστοριογραφία στην ποίηση”, (Ιεράπετρα 2021), ο Γεραπετρίτης φίλος μου, οδοντίατρος στο επάγγελμα, που κατοικοεδρεύει στην Αλίαρτο Βοιωτίας. «Τούτη τη φορά ανέσυρε από τη στάχτη των αιώνων μια περίεργη μορφή του μύθου έναν αντιήρωα, σύλληψη προφανώς κάποιου σπουδαίου λόγιου του αρχαίου κόσμου, που τολμούσε να ανατέμνει τους ανθρώπινους χαρακτήρες και να εστιάζει στην άλλη όψη των πραγμάτων». Τα που γράφει μεταξύ των άλλων, ο και κοινός μας φίλος Νίκος Ψιλάκης, παρουσιάζοντάς την στο Ιστολόγιο του (karmanor.gr) κάτω απ᾽τον τίτλο “Τι χωρεί, λοιπόν, σ’ ένα ποίημα;”. Ξεχωριστός και ως ποιητής ο φίλος μου Λουκάς!
Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 1 Μαρτίου 2022)
https://www.haniotika-nea.gr/o-martis-ton-chelidonion-kai-tis-elpidas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου