ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΠΡΟΣΔΟΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΑΥΓΗΣ

 

 

 Είναι πολλοί αυτοί που αμφιβάλλουν/ αν πράγματι υπήρξε ο Μινώταυρος./ Το μόνο βέβαιο πως/ ο λαμπρός αστερισμός/ που δεσπόζει στον έναστρο ουρανό/ με παντοδύναμο θώρακα/ και στέμμα σε σχήμα κεράτων/ θα προσκαλεί πάντα τη φαντασία./ Όμως, όταν κάποιες νύχτες/ μηχανές γκαζώνουν και γαζώνουν την άσφαλτο/ πραγματοποιώντας Γύρους θανάτου/ κι άλλες φορές, όταν ανεμοστρόβιλος χτυπά με ορμή/ και προσπαθεί να συντρίψει/ ό,τι υπάρχει στον δρόμο του/ μετατρέποντας την πόλη σε απέραντο ηχείο/ κάθε φορά που τυμπανιστές της νύχτας/ διεκδικούν μανιασμένα τον φόβο,/ μοιάζει ξεχωριστά παρήγορο το φως/ που αχνά προφητεύει/ λίγο πριν το ξημέρωμα/ μια νέα αυγή». Το τελευταίο (37ο) ποίημα της ποιητικής συλλογής “Το βλέμμα του Μινώταυρου”, (ΑΩ Εκδόσεις, Απρίλιος 2022) της διακεκριμένης γιατρού, καταξιωμένης λογοτέχνιδος και ξεχωριστού ανθρώπου, που αποδεικνύει διαρκώς “λόγω και έργω” με την όλη παρουσία της τη σπανιότητα του ανθρώπινου είδους στη φύση και στην ιστορία, Πηνελόπης Ντουντουλάκη. Με αφορμή την παρουσίαση του υπέροχου έργου της τις προάλλες (Δευτέρα 9 Μαΐου) στον φιλόξενο και μοναδικό στο είδος του “Χώρο Τέχνης Χανίων”, του εικαστικού σφαιρικού καλλιτέχνη και Δασκάλου Γιάννη Μαρκαντωνάκη. Σαν δείγμα μιας “φωνής” που δεν επαίρεται ότι θ’ αλλάξει τον κόσμο, αλλά ότι θα “βοηθήσει” τους ανθρώπους ν’ αλλάξουν, για ν’ αγωνιστούν για την αλλαγή του κόσμου…

Ποίηση είναι η συγκινησιακή χρήση της γλώσσας σε βαθμό υπέρτατο. Κυρίως αυτός ο ορισμός της πιο πολύτροπης τέχνης του Λόγου στον νου μου, σ’ ένα πρώτο επίπεδο, ενώ παρακολουθούσα την περί ης ο λόγος εκδήλωση. Εξ αρχής μέχρι τέλους. Κατά το προλόγισμα που έκανε ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης που είχε και τον ρόλο του συντονιστή, βέβαια κατά την παρουσίαση του έργου από την ποιήτρια και τις αισθαντικές απαγγελίες ποιημάτων απ’ τη δημοσιογράφο, πρώην εκφωνήτρια της ΕΡΤ Καίτη Αλέξη και τη δικηγόρο Ρόζα Μοτάκη, αλλά και απ’ τις “τοποθετήσεις” που έγιναν μετά πολλών. Κυρίως, όμως, δεν θα το κρύψω, όταν η μουσικός και νηπιαγωγός Ζωή Κολλάρου απέδωσε, με συντροφιά την κιθάρα της, το μελοποιημένο απ’ την ίδια ποίημα της συλλογής “Νανούρισμα για τον Μινώταυρο”: «Κοιμήσου, αστέρι μου εσύ, φόβος να μη σε σκιάζει/ κι η μάνα σου στον αργαλειό ρούχο λαμπρό ετοιμάζει./ Σφάλισε τα ματάκια σου με το γαλάζιο χρώμα/ να ταξιδέψεις και να πας στου ουρανού το δώμα.[…] Κοιμήσου όνειρα να δεις, κοιμήσου νάνι – νάνι,/ νεράιδες να σ’ ακολουθούν στο όμορφο σεργιάνι./ Σε γλεντοκόπια να βρεθείς, σε μέρη ανθισμένα/ κι αν θυμηθείς, έναν χορό χόρεψε και για μένα». Μυσταγωγία… Προσδοκώντας το ξημέρωμα για μια νέα αυγή…

Η Πηνελόπη Ντουντουλάκη είναι γιατρός, ποιήτρια και συγγραφέας. Γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στα Χανιά. Με τον γραπτό λόγο ασχολήθηκε από τα πρώτα μαθητικά χρόνια της και έχει εργαστεί σχεδόν σε όλα τα είδη του. Είκοσι από τα έργα της έχουν πάρει το σχήμα βιβλίου. Η ποίησή της έχει τιμηθεί με παγκρήτια, πανελλήνια και διεθνή λογοτεχνικά βραβεία. Ένα απ’ τα έργα της η εφτάτομη επετειακή έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων “Η μνήμη και η στάχτη” (καταγραφή από τη συγγραφέα βιωματικών αφηγήσεων προσώπων που έζησαν τη Μάχη της Κρήτης, την Κατοχή και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας). Έχει ασχοληθεί με τα κοινά κι έχει προσφέρει τα μέγιστα στο πολιτισμικό και κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου μας. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τις σπουδές της και στη Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία…

“Το βλέμμα του Μινώταυρου” (εξώφυλλο – βινιέτες: Γιάννης Μαρκαντωνάκης) είναι το 21ο βιβλίο της. Κι αν έχει να πει τα μύρια όσα κάποιος γι’ αυτό! Κι αν υπηρετεί τον σκοπό να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι! Το ξημέρωμα μιας νέας αυγής προσδοκώντας…

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1135776186987188&id=100016644514036&comment_id=321795576770143&notif_id=1652458474478279&notif_t=feed_comment_reply&ref=notif

Και… στα πεταχτά

 ΣΑΒΒΑΤΟ, 14 ΜΑΪΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ "ΞΕΣΤΕΡΙΑΣ" - "ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΟΡΑΤΟΝ"

 

 

"Η παρουσίαση της “Ξεστεριάς” μου, της συλλογής εφτά διηγημάτων μου, εμπνευσμένων από τα χρόνια της τουρκοκρατίας στην Κρήτη και τους αγώνες των προγόνων μας για Λευτεριά, που εκδόθηκε σε βιβλίο τα τέλη της περασμένης χρονιάς απ’ τα “Χανιώτικα νέα”, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων απ’ το 1821, αύριο Σάββατο 14 Μαΐου στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ι.Μ. Κυδωνίας και Αποκορώνου (Αντ. Γιάνναρη, 2 - Χανιά)  Όσοι φίλοι “πιστοί” της τοπικής ιστορίας και της λογοτεχνίας, προσέλθετε! Σχετικές με την έκδοση του βιβλίου και οι σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. «Τα “Νέα τα Χανιώτικα” της τέχνης στυλοβάτες/ στους άξιους τους συγγραφείς είναι συμπαραστάτες.// Εφτά τα διηγήματα μιλούνε για την Κρήτη,/ που δίδαξε τη Λευτεριά σε όλον τον πλανήτη.// Πότες θα κάμει ξεστεριά, ο τίτλος του βιβλίου/ στην τέχνη την ανατολή θα φέρει του ηλίου». Να ‘σαι καλά Νεκταρία!

 

 

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν… Κοιλοπονούσε βουνό και γέννησε ποντίκι. Με αφορμή τον Βλαντιμίρ Πούτιν που τον παρουσίαζαν ν’ απειλεί την ανθρωπότητα με πυρηνικό πόλεμο το γράφω. Να γράψω όμως και το άλλο. Κανείς δεν ξέρει τι “τέξεται η επιούσα”. Τι φέρνει η επόμενη ώρα.Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον....

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 13.5.2022)