ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 ΜΑ ΣΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΕΛΙΝΙΩΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ...

https://www.haniotika-nea.gr/ma-sa-myrizoyn-oi-seliniotes-pneymatikoi-dimioyrgoi/

Στην Κάντανο το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής 15 Μαΐου για τρεις περίπου ώρες… Το αξιώθηκα και το καταχάρηκα. Ήθελα να είμαι απ’ το πρωί της προηγούμενης μέρας, να κοιμηθώ εκεί, να μείνω και την επόμενη μέρα… Μέχρι αργά. Πρόκληση για μένα να παρακολουθήσω το διήμερο εκδηλώσεων με τίτλο “Γνωριμία με τους συγγραφείς και πνευματικούς δημιουργούς του Σελίνου” στο αμφιθέατρο εκδηλώσεων του Δήμου Καντάνου – Σελίνου με διοργανωτή το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας, τα νήματα του οποίου κινεί ο ακούραστος πρόεδρός του Κώστας Μουτζούρης, με τη συνδρομή του Δήμου και του Συλλόγου Επιστημόνων Σελίνου. Από την αρχή. Για να ακούσω τη Μαρία Πατρελάκη να παρουσιάζει τον αρχικαπετάνιο των Σελινιωτών Πνευματικών Δημιουργών, «τον διαπρεπή ερευνητή, τον χαρισματικό δάσκαλο, τον ευαίσθητο ποιητή και συγγραφέα» Νικόλαο Τωμαδάκη. Και, βέβαια, όλους τους υπόλοιπους, 25 περίπου ομιλητές, να παρουσιάζουν το έργο 80 και πλέον Σελινιωτών Πνευματικών Δημιουργών. Των αδυνάτων αδύνατο, ωστόσο. Η παρουσίαση του βιβλίου μου “Πότες θα κάμει ξεστεριά”, το Σάββατο, 14 Μαΐου, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ι.Μ. Κυδωνίας και Αποκορώνου, γαρ… Πάλι καλά!

Κυριακή, ώρα 1:30 μ.μ. Στα καθίσματα του υπέροχου Δημοτικού Αμφιθεάτρου. Στο βήμα ο Κώστας Μουτζούρης μιλά για το συγγραφικό έργο του Νίκου Αποστολάκη -λίγο πιο πέρα από μένα τον βλέπω να κάθεται. Στις πρώτες θέσεις ο επόμενος, τελευταίος, ομιλητής, ο και σύντεκνός μου δάσκαλος Μιχάλης Μουντάκης, με την παρέα του, όπως και ο Ωραίος ως Στροβλιανός Θεόδωρος Ηλιάκης. Πιο πίσω ο μαθητής μου, στο Δημ. Σχ. Στροβλών τα μέσα της 10ετίας του 1970, θεολόγος – συγγραφέας Αντώνης Βακάκης. Κι άλλοι γνωστοί μου κι άγνωστοι. “Γνωριμία με το συγγραφικό έργο του Αλέξανδρου Κονταδά, του Θεόδωρου Μαθιουδάκη, του Νίκου Βαβουλέ, του Νίκου Πυροβολάκη, του Αντώνη Βακάκη, της Μαρίας Γρυφάκη, του Θεόδωρου Ηλιάκη και του Αντώνη Πυροβολάκη”, το θέμα του Μιχάλη, που εκτός των άλλων είναι και ο ίδιος συγγραφέας. Των αδυνάτων αδύνατο να παρουσιάσει το έργο εννέα συγγραφέων στον λίγο χρόνο που έχει στη διάθεσή του, σκέφτομαι, ενώ τον βλέπω ν’ ανεβαίνει στο βήμα με την και κοινή μας φίλη, συγγραφέα – θεατρολόγο Αγγέλα Μάλμου που έχει την ευθύνη της οπτικοποίησης του λόγου. Διαψεύδομαι. «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ». Έχει κι αυτό το χάρισμα ο Μιχάλης Μιχ. Μουντάκης και στον γραπτό και στον προφορικό λόγο του…

Πριν από τον απολογισμό των εκδηλώσεων απ’ τον Κώστα Μουτζούρη και τον “(απο)χαιρετισμό” του δημάρχου Αντώνη Περράκη (μου έκανε εντύπωση ότι όπως έμαθα παρακολούθησε με “άγρυπνο βλέμμα” τις εργασίες του) το μικρόφωνο σε Σελινιώτες τραγουδιστές για δυο ριζίτικα. «Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι» το πρώτο. «Ποτές μου δεν εζήλεψα, σ’ αμπέλια και περβόλια» το δεύτερο. Ό,τι πρέπει και τα δυο για να “εμπνευστώ” τίτλο για πιθανή “στάση” σκέφτομαι ακούγοντας τις “εισαγωγές” που έκανε ο και επικεφαλής της Ομάδας, πρωτοτραγουδιστής Νίκος Αποστολάκης. Την ώρα της φιλοξενίας έχω μπει σε καλό δρόμο. «Μα σα μυρίζουν οι Σελινιώτες Πνευματικοί Δημιουργοί, προπάντων όντε σμίγουν, δε μυρίζουν ούτε οι βασιλικοί ούτε τα καρεφυλλάτα”, σημειώνω στο μπλοκάκι μου…

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ(Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΘΕΣΜΟΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΘΥΜΗΣΟΥ... - ΠΕΡΙ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΣΚΟΝΗΣ)

«Τα μέλη που αποτελούν την οικογένειά σου,/ είσαι στ’ αλήθεια τυχερός, αν βρίσκονται κοντά σου.// Η οικογένεια θεσμός σημαντικός θυμήσου/ η μάνα κι ο πατέρας σου κι όλοι οι συγγενείς σου.// Μοιάζει η οικογένεια απάνεμο λιμάνι/ σ’ αυτήν θα βρεις παρηγοριά, ο πόνος σου να γειάνει». Στον απόηχο του (μη) εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Οικογένειας (στις 15 Μαΐου) και οι τρεις σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. Από γιορτές στα χαρτιά άλλο τίποτα… Να φάνε και οι κότες! Και με την ευκαιρία. Ευρωπαϊκή Ημέρα για τη Θάλασσα σήμερα… Πάμε μπάνιο;

Τακτική επισκέπτρια στα μέρη μας η αφρικανική σκόνη… Κάθε λίγο και λιγάκι καταφτάνει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. “Στρογγυλοκάθεται” στην ατμόσφαιρα όσο θέλει και μας τυραννά κατά το δοκούν. Δεν μας φτάνουν τα μύρια όσα έχουμε, έχουμε και την αφεντιά της. Να ελπίσουμε πως τώρα που έρχεται το καλοκαίρι θα πάψει να μας επισκέπτεται;

https://www.haniotika-nea.gr/ma-sa-myrizoyn-oi-seliniotes-pneymatikoi-dimioyrgoi/